Maksym Gorki to bardzo ciekawy pisarz rosyjski. Jako fanka Tuwima ucieszyłam się, że mogę przeczytać jedno z wielu przekładów literatury rosyjskiej. Gorki też mi wpadł w oko opowieściami ze stepów, lasów, z czasów przekazów ustnych. Trafił w mój gust, chętnie się dowiem, gdzie znajdę więcej tekstu z opowiadań Izergil (w tej książce nie ma wszystkiego, co mnie smuci).

Maksym Gorki to bardzo ciekawy pisarz rosyjski. Jako fanka Tuwima ucieszyłam się, że mogę przeczytać jedno z wielu przekładów literatury rosyjskiej. Gorki też mi wpadł w oko opowieściami ze stepów, lasów, z czasów przekazów ustnych. Trafił w mój gust, chętnie się dowiem, gdzie znajdę więcej tekstu z opowiadań Izergil (w tej książce nie ma wszystkiego, co mnie smuci).

Króciutki zbiorek wczesnych opowiadań Gorkiego. Pierwsze cztery są mocno osadzone w stylistyce baśni i ludowej opowieści o bohaterach targanych silnymi, nie zawsze racjonalnymi uczuciami. Blisko im do stylistyki romantycznej.

Mnie najbardziej zainteresowało ostatnie opowiadanie, "Na soli", ukazujące jeden dzień z życia robotników pracujących przy pozyskiwaniu soli z wody morskiej. Upadlająca praca za nędzne pieniądze powoduje, że robotnicy ci zatracają sumienie, życzliwość i wszelkie ludzkie odruchy.

Króciutki zbiorek wczesnych opowiadań Gorkiego. Pierwsze cztery są mocno osadzone w stylistyce baśni i ludowej opowieści o bohaterach targanych silnymi, nie zawsze racjonalnymi uczuciami. Blisko im do stylistyki romantycznej.

Mnie najbardziej zainteresowało ostatnie opowiadanie, "Na soli", ukazujące jeden dzień z życia robotników pracujących przy pozyskiwaniu soli z wody...

Myśle że najlepszą opinią dla tej książce będą dwa słowa: Literatura piękna

Myśle że najlepszą opinią dla tej książce będą dwa słowa: Literatura piękna