Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant64
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński32
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Alessandra Appiano
1
3,4/10
Pisze książki: literatura piękna
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
3,4/10średnia ocena książek autora
30 przeczytało książki autora
11 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Przyjaciółki@it Alessandra Appiano
3,4
Czytadło na jeden wieczór. Wymuszony, ciężki cynizm z aspiracjami na egzaltowane wywody. Być może z serii: jak kiepskie tłumaczenie może zniszczyć książkę.
O kobietach, które potrzebują uczucia jak heroiny.
Każde rozczarowanie przynosi kryzysy, marzenia, wieczne kompromisy, wielkie miłości tylko na niby, kantów bez liku. Bo "nie zakochasz się kiedy wszystko dobrze się układa. Zakochasz się, kiedy zabraknie ci benzyny na środku pustyni. Do pustego zbiornika wlewasz każde kłamstwo, słowa, słowa, słowa, wszystko. Nikt nie chce zostać sam z pustymi rękoma"
"Rzuciłam mu wyzwanie, żądając więcej, poprosiłam grzecznie lub rzuciłam mu w twarz- zależy od punktu widzenia- rękawicę, a on jej nie podjął. Pozwolił, żeby upadla na chodnik, a potem spokojnie wyrzucił do kosza, żeby nie zaśmiecać otoczenia (jego terytorium).
Dla porzuconych, oszukanych, samotnych i cierpiących z powodu niefortunnej namiętności.
Nie daje rozwiązań, ale irracjonalnie wypełnia pustkę.
Przyjaciółki@it Alessandra Appiano
3,4
"Przyjaciółki@it" opowiadają o pięciu kobietach. Na początku wydaje się, że to będą trzy, wszystkie wyrwane z kontekstu, chociaż połączone ze sobą. Daria i Ilaria są internetowymi przyjaciółkami. Roberta pracuje z Ilarią. Później pojawiają się Danila (przyjaciółka Roberty) i Mariana (jeszcze szkolna koleżanka Ilarii). Jedynie Roberta nie przekroczyła jeszcze trzydziestki.
O czym opowiada książka? Nie wiem. Nie doszłam jeszcze do tego. Moim zdaniem jest to historyjka, żeby tylko coś napisać, bez głębszego sensu. Na upartego można powiedzieć, że mówi o docenianiu własnej kobiecości i wartości jako wspaniałej osoby. Rezygnowaniu z toksycznych związków z okropnymi mężczyznami, by zacząć na nowo i znaleźć prawdziwą miłość, przyjaźń i szczęście. Jednak mi się to pojawiło dopiero w momencie, gdy robiłam wszystko, żeby nadać książce jakiś sens. Jest napisana w sposób pogmatwany, można się pogubić, dopóki się nie opanuje, kto jest kim i z kim, dlaczego i po co. A to wbrew pozorom nie jest takie proste. Podchodziłam do tej pozycji trzykrotnie i dopiero teraz mam mgliste pojęcie, co się tam dzieje, ale wciąż nie rozumiem, dlaczego.