Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka wysyła do mnie tyle sprzecznych sygnałów, aż mnie głowa boli. Nie jestem w stanie zgodzić się z epitetem na tyle okładki, z tym że to najpiękniejsza opowieść o miłości. Bo nie słyszałem innej, która byłaby tak gorzka, cyniczna, niezdrowa i koniec końców bezowocna, a raczej zwiędła. Postacie budzą tak strasznie mieszane emocje. Potrafią być hojne, cierpliwe i honorowe, a w innych scenach zachowują się jak rozwydrzone dzieciaki. Niektórym miałoby się ochotę przyłożyć w twarz. Oddać za te wszystkie razy, które jako czytelnik musisz oberwać, czytając o tym okrutnym świecie opartym na wypaczonych zasadach. Co do tych sprzecznych sygnałów, to bije się z myślami czy uznać tą powieść za genialną czy karykaturalną. Misterna fabuła jest pełna intryg, ale to pomału rozmywa się z operą mydlaną. Niewiadomo kto kogo kocha, kto co ma ze sobą zrobić. Wszyscy coś knują, byleby nie było za nudno i za łatwo. Napewno nie uznam tego za powieść o miłości. Raczej o przeznaczeniu, nieuchronności pewnych sił, rozczarowaniu, egoizmie, nieporozumieniu...