Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel16
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jerzy Buczyński
Źródło: http://www.arw-vectra.pl/autorzy/149/jerzy-buczynski.htm
12
7,1/10
Urodzony: 1956 (data przybliżona)
Jerzy Buczyński - urodzony w Rydułtowach, obecnie mieszkaniec Radlina. Przez 27 lat pracował pod ziemią jako górnik dołowy w kopalniach Marcel i Pniówek. Po przejściu na emeryturę zamienił kilof na pióro
i rozpoczął szychty literackie. Jest autorem książek o tematyce śląskiej. Dotychczas drukiem ukazały się: Bojdy ślónskie, Skarbnik, zmory, utopce i upiory, Klechdy górnośląskie, Misja umarlaków, Galeria straszków śląskich, Skarbiec śląskich legend, Urok Szarloty, Zwierciadło śląskie i Tajemnice rybnickich dzielnic. Na łamach lokalnych czasopism publikuje krótkie opowiadania. Pisząc po polsku i śląsku, poprzez podania i legendy, popularyzuje historię Śląska. Przybliża bogaty i barwny folklor śląski. W humorystycznych ciepłych gawędach ukazuje życie i obyczaje Ślązaków. Jest aktywnym działaczem w zakresie propagowania kultury Śląska. Należy do Grupy Artystycznej Konar. Napisana w języku śląskim książka Bojdy ślónskie znalazła się w wykazie utworów uzasadniających wpisanie języka śląskiego na listę języków świata prowadzoną wspólnie przez ISO, SIL i Bibliotekę Kongresu USA. Jerzy Buczyński jest laureatem nagrody Starostwa Powiatowego w Wodzisławiu Śląskim za Twórczość Literacką i Publicystyczną. Został uhonorowany wpisaniem jego biografii do międzynarodowej encyklopedii Who ist Who w Polsce.
i rozpoczął szychty literackie. Jest autorem książek o tematyce śląskiej. Dotychczas drukiem ukazały się: Bojdy ślónskie, Skarbnik, zmory, utopce i upiory, Klechdy górnośląskie, Misja umarlaków, Galeria straszków śląskich, Skarbiec śląskich legend, Urok Szarloty, Zwierciadło śląskie i Tajemnice rybnickich dzielnic. Na łamach lokalnych czasopism publikuje krótkie opowiadania. Pisząc po polsku i śląsku, poprzez podania i legendy, popularyzuje historię Śląska. Przybliża bogaty i barwny folklor śląski. W humorystycznych ciepłych gawędach ukazuje życie i obyczaje Ślązaków. Jest aktywnym działaczem w zakresie propagowania kultury Śląska. Należy do Grupy Artystycznej Konar. Napisana w języku śląskim książka Bojdy ślónskie znalazła się w wykazie utworów uzasadniających wpisanie języka śląskiego na listę języków świata prowadzoną wspólnie przez ISO, SIL i Bibliotekę Kongresu USA. Jerzy Buczyński jest laureatem nagrody Starostwa Powiatowego w Wodzisławiu Śląskim za Twórczość Literacką i Publicystyczną. Został uhonorowany wpisaniem jego biografii do międzynarodowej encyklopedii Who ist Who w Polsce.
7,1/10średnia ocena książek autora
92 przeczytało książki autora
176 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Pocałunek panny wodnej Jerzy Buczyński
5,8
Nie ukrywam, że liczyłem na więcej. Książka stanowi po prostu zbiór baśni i legend, być może w większości mało znanych. W rzeczywistości, są one całkiem przeciętne, nie wyróżniają się niczym niezwykłym. Co prawda, autor starał się opowiedzieć je „po swojemu”. Do każdej stara się wprowadzić element fabularny, chociaż częściowo odbiegający od typowego dla tego rodzaju, zwykłego opowiadania. Kreuje bohaterom wyglądy, stwarza im dialogi i podaje dziesiątki niepotrzebnych informacji. Tak naprawdę, nie czyni ich to bardziej ciekawymi, a może i jedynie pogarsza sytuacje. Po trzeciej bajeczce czytelnik zdaje sobie sprawę, że każdy pozytywny bohater będzie miał czuprynę( w pewnym momencie zacząłem ich liczyć) zaś każda kobieca, pozytywna postać (w końcu negatywne są szkaradne) musi być najpiękniejsza na świecie. Może i jest w tym coś bajkowego, ale jeżeli idziemy w opowiadanie historii to nie idziemy znowuż w bajki: takie znajdziemy w książkach dla dzieci zaś ta pozycja, jak już ktoś zauważył, do takich nie należy.
Pomijając te uwagi, ciężko oceniać wszystkie zebrane legendy całością. Jedne podobały mi się bardziej, inne mniej. Pierwszą, która naprawdę zapadła mi w pamięć, była ta o Madejowym Łożu. „Latający Mnich”, „Trąbka Gra Umarlaki Tańcują” i „Córka Utopców” też nawet przypadły mi do gustu. Do najgorszych moim zdaniem należały „Ali i Wampir”, „Łyskowski pan i jego pies” i „Łzy Upiora”. Najbardziej zawiodłem się na reinterpretacji historii o Duchy Gór. Bazując na, wbrew pozorom tragicznej opowieści o złamanym sercu i odrzuceniu dostajemy jakąś dziwną, okrojoną w niepotrzebnych miejscach parodię mitu o Erosie i Psyche z wyraźnym wskazaniem winnego, z jakimś dziwnym przedłużeniem wziętym znikąd, ponikąd. Reszta bajek była po prostu nijaka. Przykładowo tytułowy „Pocałunek Panny Wodnej”, którego nawet pomimo, że czytałem na końcu, dwa dni temu, to nie pamiętam za grosz.
Pocałunek panny wodnej Jerzy Buczyński
5,8
Wydaje mi się, że książka Jerzego Buczyńskiego mogłaby zainteresować starszych czytelników (tutaj muszę podkreślić, że "Pocałunek panny wodnej" z całą pewnością nie nadaje się dla dzieci - są tutaj dosyć obrazowe opisy zabójstw),którzy z legendami mieli stosunkowo niewielką styczność. Autor przedstawia nam wiele słowiańskich bestii i upiorów, bardzo przekonująco dowodząc, że na tle innych krajów również Polska ma się czym pochwalić. Mam jednak wrażenie, że bardziej zaawansowanym w tym temacie czytelnikom większą przyjemność sprawią inne książki wydawnictwa, jak chociażby "Atlas legend", "Leksykon dzikich kobiet" czy "Bestiariusze".