Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz4
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński40
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Mieczysław F. Rakowski
Źródło: zdjęcie autorskie
25
6,8/10
Urodzony: 01.12.1926Zmarły: 08.11.2008
Mieczysław Franciszek Rakowski (ur. 1 grudnia 1926 w Kowalewku-Folwarku, zm. 8 listopada 2008 w Warszawie) – polski polityk komunistyczny, wiceprezes Rady Ministrów w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego (1981–1985),prezes Rady Ministrów w latach 1988–1989, poseł na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, ostatni I sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1989–1990).
Z zawodu historyk i dziennikarz. Wykładowca Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
Z zawodu historyk i dziennikarz. Wykładowca Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
6,8/10średnia ocena książek autora
42 przeczytało książki autora
97 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Dzienniki polityczne 1984-1986. Tom 9
Mieczysław F. Rakowski
8,3 z 3 ocen
10 czytelników 1 opinia
2005
Dzienniki polityczne 1987-1990. Tom 10
Mieczysław F. Rakowski
7,4 z 5 ocen
11 czytelników 0 opinii
2005
Dzienniki polityczne 1967-1968 Tom 3
Mieczysław F. Rakowski
7,1 z 7 ocen
13 czytelników 1 opinia
1999
Najnowsze opinie o książkach autora
Dzienniki polityczne 1981-1983 Mieczysław F. Rakowski
7,8
Rakowski był komunistą praktykującym, ale niewierzącym. Na pewno w latach 80tych. Myślę, że jego odejście od Wiary zaczęło się w epoce środkowego Gomułki. Ale wtedy jeszcze wierzył w błędy i wypaczenia. Jednak nie odszedł tak daleko jak Kuroń i inni. To co mu nie pozwoliło odejść to fascynacja polityką. Będąc naczelnym „Polityki” był coraz bliżej wielkiej Polityki, która przyciągała Go jak ćmę płomień świecy.
Uwielbiam dzienniki Rakowskiego. Dzięki nim przenoszę się w czasie i przestrzeni. Siedzę w gabinecie Jaruzelskiego i słucham jego przemyśleń. Jedyna rzecz, która mnie zaczyna drażnić to wzrastające z tomu na tom ego Rakowskiego. Momentami jego notatki skupiają się na tym, gdzie na świecie pojawia się opinia o nim. Widać to zwłaszcza po artykule w Nowych Czasach (Nowyje wriemia) i reakcji po wystąpieniu w Gdańsku relacjonowanym w TV.
Dzienniki polityczne 1969-1971 Mieczysław F. Rakowski
7,7
Drugi tom dzienników opisujących czasy Gierka jest dość ciekawy. Autor porusza dokładniej niż wcześniej spory personalne na szczytach władzy. Obraz PRL-u pod wieloma względami jest ciekawy. Premier Piotr Jaroszewicz okazuje się całkowicie bezideowym człowiekiem, a cała ekipa Gierka jest nieprawdopodobnie cyniczna. Dużo autor poświęca temu jak Łukaszewicz walczył z prasą, oraz polityce zagranicznej w kontekście Niemiec. Pojawiają się wyraźne akcenty osobiste. Bardziej niż różnice w poglądach chodzi o antypatie i sympatie. Pojawiają się elementy autobiograficzne. Opisywane lata kończą się sukcesami MFR, gdyż zostaje członkiem KC PZPR.