Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant64
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński32
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Swietłana Wasilenko
Źródło: Foto pochodzi z archiwum rodzinnego
2
6,8/10
Pisze książki: literatura piękna, publicystyka literacka, eseje
Urodzona: 24.01.1956
Rosyjska pisarka. Jest córką oficera Armii Radzieckiej. Urodziła się w mieście Kapustin Jar w obwodzie astrachańskim, gdzie stacjonował jej ojciec. Miasto to nie było umieszczane na mapach i nie miało własnej nazwy (poza kryptonimem Moskwa 400),gdyż w pobliżu znajdowała się baza z radzieckimi głowicami jądrowymi.
Po ukończeniu szkoły średniej przeniosła się do Moskwy, gdzie początkowo pracowała jako listonoszka, a następnie rozpoczęła studia w Instytucie Literackim im. M.Gorkiego, kończąc także w 1989 kurs dla scenarzystów. Interesuje ją połączenie gatunków sztuki- filmu, malarstwa, poezji. Laureatka nagród Siergieja Eisensteina i Vladimira Nabokova.
Zadebiutowała opowiadaniem "Za Sajgakami", opublikowanym w 1982, w magazynie "Literaturnaja uczoba" ("Литературная учёба"). Pod koniec lat 80. znalazła się w grupie "Nowe Amazonki", grupującej pisarki, które publikowały zbiory kobiecej poezji i prozy. W 1991 otrzymała w Pradze nagrodę dla najlepszej książki europejskiej za powieść "Zwonkoje imja". Nagrodą czasopisma "Nowyj Mir" za najlepszą powieść wyróżniono kolejne dzieło pisarki - "Głuptaskę" ("Дурочка").
Książka ta znalazła się na liście siedmiu książek nominowanych do Literackiej Narody Europy Środkowo-Wschodniej Angelus.
Od 1996 pełni funkcję pierwszego sekretarza Związku Pisarzy Rosyjskich. Jest członkinią rosyjskiego PEN-Clubu.http://
Po ukończeniu szkoły średniej przeniosła się do Moskwy, gdzie początkowo pracowała jako listonoszka, a następnie rozpoczęła studia w Instytucie Literackim im. M.Gorkiego, kończąc także w 1989 kurs dla scenarzystów. Interesuje ją połączenie gatunków sztuki- filmu, malarstwa, poezji. Laureatka nagród Siergieja Eisensteina i Vladimira Nabokova.
Zadebiutowała opowiadaniem "Za Sajgakami", opublikowanym w 1982, w magazynie "Literaturnaja uczoba" ("Литературная учёба"). Pod koniec lat 80. znalazła się w grupie "Nowe Amazonki", grupującej pisarki, które publikowały zbiory kobiecej poezji i prozy. W 1991 otrzymała w Pradze nagrodę dla najlepszej książki europejskiej za powieść "Zwonkoje imja". Nagrodą czasopisma "Nowyj Mir" za najlepszą powieść wyróżniono kolejne dzieło pisarki - "Głuptaskę" ("Дурочка").
Książka ta znalazła się na liście siedmiu książek nominowanych do Literackiej Narody Europy Środkowo-Wschodniej Angelus.
Od 1996 pełni funkcję pierwszego sekretarza Związku Pisarzy Rosyjskich. Jest członkinią rosyjskiego PEN-Clubu.http://
6,8/10średnia ocena książek autora
304 przeczytało książki autora
621 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Znikająca Europa Andrzej Stasiuk
7,0
Zbiór esejów pisarzy z różnych części Starego Kontynentu. Opisują miejsca, w któych kiedyś wiele się działo, miejsca, gdzie wydarzały się wielkie rzeczy, przyjeżdżali ważni ludzie, a teraz... teraz te miejsca powoli znikają, rozwiewa je wiatr historii. Niektóre z nich są piękne, inne wręcz brzydkie, niektóre przyjazne, inne odstręczające, ale wszystkie je łączy ważna historia i to, że znikają.
Zdecydowanie polecam do poczytania i do podumania.
Głuptaska Swietłana Wasilenko
6,5
Fantastyczna i urzekająca alegoria historii Zbawienia, a jej osadzenie w powojennym Związku Radzieckim daje niesamowity efekt. Niebywałe i poruszające dzieło, z ogromnym żalem pogodziłem się z końcem tej broszurki (ok. 160 stron),lecz zarazem ponownie chciałem zacząć ją czytać. Jak wciągnie, to odkłada się dopiero po ostatniej stronie.
Dla miłośników rosyjskiej prozy - jej kwintesencja i kolejna uczta dla duszy i umysłu; dla zabłąkanego czytelnika - szansa na upojne spędzenie kilku godzin. Czapki z głów!