Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant5
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać422
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Włodzimierz Galewicz
17
6,1/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,1/10średnia ocena książek autora
17 przeczytało książki autora
102 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Innowacyjne terapie – nadzieje i zagrożenia
Włodzimierz Galewicz
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2024
Odpowiedzialność i sprawiedliwość w etyce Arystotelesa
Włodzimierz Galewicz
5,0 z 1 ocen
3 czytelników 1 opinia
2019
Prawda, poufność, autonomia – problemy informacji w etyce medycznej
Włodzimierz Galewicz
0,0 z ocen
4 czytelników 0 opinii
2018
Sprawiedliwość w medycynie. Część 1: Wokół prawa do opieki zdrowotnej. Część 2: Dystrybucja zasobów w opiece zdrowotnej
Włodzimierz Galewicz
0,0 z ocen
5 czytelników 0 opinii
2015
Status ludzkiego zarodka a etyka badań biomedycznych
Włodzimierz Galewicz
0,0 z ocen
6 czytelników 0 opinii
2013
Moralność i profesjonalizm. Spór o pozycję etyk zawodowych
Włodzimierz Galewicz
0,0 z ocen
7 czytelników 1 opinia
2010
Sokrates i Kirke. Studia i sceny z etyki antycznej
Włodzimierz Galewicz
7,7 z 3 ocen
12 czytelników 1 opinia
2000
Najnowsze opinie o książkach autora
Odpowiedzialność i sprawiedliwość w etyce Arystotelesa Włodzimierz Galewicz
5,0
Skierowana do wąskiego grona.
Specjalistyczne i dość nużące przybliżenie dwóch pojęć używanych w pismach Arystotelesa oraz polemika z różnymi tłumaczeniami i interpretacjami powiązanych fragmentów… tak jakby czytanie samego Arystotelesa nie było wystarczająco nużące ;)
Pierwsza część dotycząca odpowiedzialności jest zauważalnie ciekawsza od drugiej dotyczącej sprawiedliwości.
Na domowy, laicki, dyletancki użytek wystarczy przeczytać samego Arystotelesa i nie zawracać sobie głowy językowymi niuansami – arystotelesowski duch jest wyrazisty a styl jego pisania zrozumiały.
Subiektywny plus jest taki, że zanotowałem sobie kilka nowych pojęć, których próżno szukać w słowniku PWN.
Pozycja głównie dla akademików biegle posługujących się starożytną greką oraz pasjonatów Arystotelesa.
---------------------------------------
„… czym się różni pod względem swej niezależności od woli błąd popełniony po namyśle od błędu popełnionego w gniewie? Jednego bowiem i drugiego należy się wystrzegać, zdaje się zaś, że nie mniej właściwe są naturze ludzkiej uczucia nierozumne, a tym samym i te czyny człowieka, które wypływają z gniewu i pożądania; nie ma tedy sensu nazywać ich niezależnymi od woli”. Arystotelesa
„Tak też wyzdrowieć nie może chory, chociażby – co się zdarza – chorował dobrowolnie, skutkiem rozwiązłego życia i nieposłuszeństwa wobec lekarzy; kiedyś więc leżało w jego mocy nie zachorować, ale potem, gdy nie skorzystał z tej możliwości, już nie – podobnie jak ktoś, kto rzucił kamieniem, nie może go już wycofać, chociaż leżało w jego mocy rzucić kamieniem [lub nie]; gdyż przyczyna tkwiła w nim samym”. Arystoteles
„Jeśli każdy jest poniekąd sprawcą swojego charakteru, to jest on też poniekąd sprawcą tego, czym mu się co wydaje”. Arystoteles
Początki ludzkiego życia Włodzimierz Galewicz
8,0
Ważna i poważna książka. Niestety jest to też bardzo trudna książka, bo nie jest to literatura popularnonaukowa czy polemiczna z takimi czy innymi zapatrywaniami na ludzkie życie i jego początki. Bez odpowiedniego przygotowania pojęciowego z zakresu filozofii i etyki przez sporą część tomu trudno przebrnąć. Książka jest wyborem (i zapewne jak każdy wybór nieco subiektywnym) fachowych, naukowych tekstów, głównie z obszaru anglojęzycznego, na temat czym jest życie, od kiedy można mówić o zarodku jako o osobie, czym jest jej potencjalność a czym na pewno nie itp. Nie są to teksty polityków a fachowców zajmujących się bioetyką, nie powiązanych (i nie uwiązanych ;-) ) z żadną dogmatyczną opcją religijną. Nie umniejszając stanowiska Kościoła Katolickiego ani jego nauki moralnej o tym, że już zapłodnione jajo jest człowiekiem, po lekturze tego tomu widać jasno, że takie stanowisko, choć niewątpliwie godne szacunku, jest jedynie przekonaniem, wiarą właśnie i niewiele ma wspólnego z logiką naukowych faktów jak i pojęć z zakresu etyki, którymi chętnie szermują wedle wygody polityczni i kościelni moralizatorzy. Bo od ścisłego zdefiniowania pojęć powinno się zaczynać a nie kończyć. Od tego, jak zdefiniujemy owe pojęcia, może zależeć, czy na przykład aborcja będzie na drodze logiki i etyki morderstwem czy też dramatycznym, ale usprawiedliwionym wyborem. I właśnie choćby pojęcie osoby czy potencjalności zygoty sprawia problemy definicyjne. Trudna, ale warta przeczytania rzecz. Polecam wszystkim politykom, którzy chcą nas wychowywać głównie zakazami, ale i hierarchom kościoła, bo mam wrażenie, że i jedni i drudzy często nie wiedzą o czym mówią.