Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna interpretacja historii reformacji w Polsce, opowiedziana z zupełnie nowej perspektywy i to stanowi jej największa siłę. Często opowieść o reformacji w Polsce pisana jest z perspektywy albo niewykorzystanych szans (protestanckich),albo niewłaściwej odpowiedzi (katolickiej). Autor prezentowanej książki z kolei spojrzał na nią z zupełnie inaczej tj. z perspektywy Erazmian – zwolenników via media i drogi środka. Erazm z Rotterdamu, książę Humanistów, zrobił sporo dla powodzenie reformacji – choć nigdy ostatecznie nie opowiedział się po stronie protestantów, pełni zatem tej książce rolę centralną. Tak Erazm jak i jego (Polscy) uczniowie. Jest to na pewno niezwykle świeże spojrzenie na reformacje, Autor bazuje przy tym na źródłach, to naprawdę solidna naukowa publikacja ale napisana lekkim piórem (no może w większości). Dla mnie najciekawsze oczywiście były wątki związane z niepowodzeniem reformacji – Autor dał tu ciekawą perspektywę na źródła niepowodzeń w misji Jana Łaskiego młodszego (jednego z najistotniejszych polskich protestanckich teologów),a także niepowodzeń kluczowych sejmów latach 50 i 60-tych XVI w. gdy sprawy reformacji wisiały na przysłowiowym włosku. Widać jak bardzo ostatecznie świeccy Erazmianie (tak katolicy jak i protestanccy) odegrali kluczową rolę w utrzymaniu spokoju politycznego i ostatecznie Polska mogła stać się krajem „bez stosów” (A przynajmniej stosunkowo niewielkiej ilości). Polecam, bo to świetnie napisana, choć z dużym rozmachem, książką. Trudno czasem utrzymać główny wątek wywodów Autora, ale warto się z nią zapoznać. Choć muszę powiedzieć że książka jest odpowiednia raczej dla osoby zaznajomionej już z podstawowymi faktami na temat reformacji (Tak w Europie jak i w Polsce),bez tej znajomości, może być trudna w odbiorze.