Najnowsze artykuły
- ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński3
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać293
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Andrzej Krzysztof Wróblewski
Źródło: fot. archiwum Polityki; http://www.press.pl/newsy/prasa/pokaz/28003,Andrzej-Krzysztof-Wroblewski-nie-zyje
9
6,3/10
Pisze książki: literatura piękna, powieść historyczna, reportaż, popularnonaukowa, literatura dziecięca, czasopisma
Urodzony: 02.07.1935Zmarły: 13.01.2012
Andrzej Krzysztof Wróblewski (ur. 2 lipca 1935 w Wilnie, zm. 13 stycznia 2012) – polski dziennikarz i publicysta.http://
6,3/10średnia ocena książek autora
36 przeczytało książki autora
137 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Dzienniki zebrane przez bezpiekę
Andrzej Krzysztof Wróblewski
5,0 z 2 ocen
5 czytelników 0 opinii
2008
Zgoda na wyjazd
Andrzej Krzysztof Wróblewski, Agnieszka Wróblewska
8,0 z 2 ocen
8 czytelników 1 opinia
1989
Dialog, nr 5 / maj 1984
Mario Vargas Llosa, Andrzej Krzysztof Wróblewski
7,0 z 2 ocen
4 czytelników 0 opinii
1984
Wypłata za rozum
Andrzej Krzysztof Wróblewski, Agnieszka Wróblewska
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1965
Najnowsze opinie o książkach autora
Jasne okna Andrzej Krzysztof Wróblewski
5,0
I stała się jasność, między innymi za sprawą samego kierownika wydziału rolnictwa prezydium PRN (niewtajemniczonym spieszę wyjaśnić, że chodzi o Powiatową Radę Narodową). Nawet zacofany chłop, który "promieniał" wrogością dał się podłączyć. Jaka ta władza ludowa dobra i przekonywująca! Pomimo napięć społecznych tak pięknie potrafi wszystkich oświecić. ;)
Gwiazdki za realistyczne, delikatnie nakreślone ilustracje oraz czarno-białe zdjęcia "z epoki".
Werbus Andrzej Krzysztof Wróblewski
6,3
Biblioteka Błękitnych Tarcz 6/62
Tytułowy werbus to Marcel, zuchwały i trochę zarozumiały chłopak, który ukończył 7 klas podstawówki i postanowił przestać się uczyć, a podjąć pracę. Co z tego, skoro z każdej go wyrzucali; miał zbyt wygórowane ambicje, a za małą wiedzę i doświadczenie.
Obejrzawszy plakat zachęcający do pracy w kopalni, postanowił wyjechać na Śląsk. Tam podjął pracę górnika.
Książka podejmuje problematykę ewolucji charakteru, spokornienia głównego bohatera, który uczy się odpowiedzialności, solidarności i przyjaźni. Początkowo surowe i oschłe środowisko górnicze z czasem przekonuje się do Marcela i przyjmuje do braci kopalnianej.
A samo słowo "werbus" oznacza po prostu ochotnika, nowego pracownika, którego zwerbowano.