Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa książka. Sięgnęłam po nią po (kolejnym już) wysłuchaniu husyckiej trylogii A. Sapkowskiego bo pomyślałam, że może czas zapoznać się bliżej z wydarzeniami i bohaterami epoki, w której akcja się dzieje. Dotychczas na ten temat wiedziałam tyle co ze szkoły podstawowej i ogólniaka - czyli niewiele... Kupiona przez internet książka natychmiast po otwarciu - od razu mnie zaskoczyła. Okazała się reprintem szkiców historycznych napisanych przez Michała Gliszczyńskiego w 1859 roku! Język, jakże odmienny (aczkolwiek naprawdę piękny) od obecnego nie zapowiadał łatwej lektury. Miałam też spore wątpliwości co do jej wiarygodności. Przez ponad 160 lat wiedza na ten temat musiała przecież niesłychanie się wzbogacić! Nie zrezygnowałam jednak z lektury - i nie żałuję. W sposób przystępny, językiem wcale nie trudnym (czego się obawiałam),autor przedstawia początki ruchu, wystąpienie Jana Husa i jego następstwa oraz sylwetki wielu innych osób, o których dotąd nie miałam pojęcia jak np. mistrza Hieronima, zamordowanego podobnie jak sam Hus, oraz tych, którzy dla Husa byli inspiracją. Podpiera się tutaj mnóstwem przeróżnych materiałów źródłowych, w tym również z epoki - czasem naprawdę zaskakujących. Wyobrażam sobie jak trudne było pisanie i dotarcie do tych wszystkich dokumentów! Ciągłe perturbacje pomiędzy cesarzem Zygmuntem Luksemburskim i jego bratem Wacławem - królem Czech (sprzyjającym, w każdym razie początkowo, husytom),całe (co najmniej gorszące wg mnie:)) zamieszanie z papieżami, haniebna sprawa "listu żelaznego", sobór w Konstancji, który przypieczętował los mistrza Jana (co ciekawe - pozbawiono go tam tak podstawowej sprawy jak prawo do obrońcy) oraz dzieje ruchu już po śmierci przywódcy - książka naprawę bardzo przybliżyła mi tę epokę i dała , może trochę ogólny, ale jednak niezły obraz wydarzeń. Krwawa łaźnia, która opisuje Sapkowski w swojej trylogii, jak się okazuje, naprawdę miała miejsce i warto sięgnąć po tę książkę by zapoznać się z jej (często zaskakującym - jak walki pomiędzy różnymi frakcjami samych husytów) przebiegiem. Co ciekawe, sympatie autora ewidentnie plasują się po stronie husytów, co mnie akurat nie dziwi bo naprawdę trudno odmówić ich postulatom słuszności. Z przyjemnością również zauważyłam wyraźnie przebijającą z jego tekstu dumę z przynależności do słynącego z tolerancji narodu... Polecam, szczególnie, że sam język, którym jest napisana to piękna przygoda, zaskakująco przyjemna i pouczająca. Myślę , że uzupełnienie tych informacji znajdę w kolejnej lekturze, która właśnie zamierzam przeczytać: "Husyci w piętnastowiecznej Polsce" P. Krasa.