Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Interesujące spojrzenie na dzieciństwo z perspektywy minionych wieków. Jak zawijano w powijaki i dlaczego, dlaczego oddawano dzieci mamkom, czy śmierć dziecka była czymś zwyczajnym, co się działo z dziećmi niechcianymi. Można się naprawdę sporo dowiedzieć. Mnie interesowały zagadnienia związane z karmieniem dziecka (o tym, jak kobieta przez 20 dni po porodzie nie powinna karmić swojego dziecka piersią, bo jej mleko jest zepsute),a także o tym, dlaczego dzieci bito. Jest sporo ilustracji , co się naprawdę przydaje, nie trzeba szukać w internecie, o jakim obrazie pisze autorka. Jestem niepocieszona, że pominięty jest wiek XIX - chyba nie zalicza się do "dawnej Polski" :/ A z tego okresu byłoby już dużo więcej źródeł. Za dużo razy w różnych rozdziałach są przytaczane te same przykłady i fragmenty (listów, pamiętników) - np. o małej Pietrusze, której kołyskę wywrócił wieprz, czy wspomnienia Rulikowskiego o tym jak przeniósł się z domu babki do surowej matki. Czasem jeden opis pojawia się nawet po 3, 4 razy (w tym pod ilustracją). Nie zawsze rozumiałam cytaty z dzieł pisanych językiem staropolskim, zabrakło mi ich wyjaśnienia (jakby autorka zakładała, że każdy od razu będzie rozumiał kontekst, język i użyte tam słowa). Uważam, że mogłoby być więcej o tym, jak wyglądała codzienność w wiejskich chatach: jedna izba, jak ta matka, która musiała gotować, pracować w polu, wykarmić zwierzęta radziła sobie z kilkorgiem dzieci, jak się mieszkało w takim przeludnieniu. Jest bardzo dużo o życiu szlachty, królów, o tym mniej. Na pewno wiele tematów do rozwinięcia (np. choroby, czy obrzędy wokół małego dziecka, dziecko w literaturze - nie tylko w kontekście śmierci).