Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku muszę napisać, że jestem zachwycona powieścią, która porwała mnie niemal od pierwszej strony. Poszukiwanie przyczyn pogarszającego się samopoczucia Cama, skrupulatne składanie kolejnych objawów w jedną, spójną całość, razem z doktorem Lee sprawiło mi niemałą intelektualną rozrywkę. Z ogromnym zainteresowaniem wkroczyłam w świat wykreowany przez autora, śledziłam procedury obowiązujące w Białym Domu czy w szpitalach w USA. Wątek dotyczący nootropów wydał mi się fascynujący. Smutny jednak był fakt, że to rodzice decydują się na podawanie środków, które mają dodatkowo stymulować mózg dzieci, by osiągały jeszcze lepsze wyniki. Niestety w naszej rzeczywistości to nie jest odosobniony przypadek, gdy ambicja rodziców, ich niezrealizowane marzenia, mogą mieć zgubny wpływ na ich pociechy. Autor poruszył też temat służby zdrowia w Stanach jako bezdusznej machiny, gdzie pacjent sprowadzany jest do marginalnej roli, numerka w statystykach i wpływie na zysk firm ubezpieczeniowych. Nieliczni lekarze z powołania próbują z tym walczyć, ale procedury są bezlitosne. Uważam, że to temat bardzo na czasie, nie tylko w Polsce. Doktor Lee oraz agentka Secret Service Karen Ray skradli moje serce. Oboje bardzo poważnie traktowali swoje obowiązki, nie odpuszczali mimo trudności i uparcie dążyli do rozwiązania zagadki w trosce o zdrowie pacjentów. Skrycie liczyłam też na rozwinięcie ich relacji na gruncie uczuciowym. Mimo moich ogromnych oczekiwań, co do lektury, muszę przyznać, że zostały one całkowicie spełnione. Rodzinę prezydencką czytałam z ogromnym zainteresowaniem, mimo ponad 400 stron, ani razu nie odczuwałam nudy. Myślę, że fani thrillerów będą zachwyceni, tak jak ja.