Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to praca zbiorowa (Marii Załuskiej, Katarzyny Prot i Pawła Bronowskiego) z gatunku tych, z których możemy się dowiedzieć jakby to było dobrze, gdyby było dobrze. Kolejna twórczość naukowa przeznaczona dla wąskiego grona psychiatrów z Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. W Polsce psychiatria środowiskowa leży. Chorzy, którzy potrzebują opieki psychiatrycznej lub natychmiastowej pomocy muszą czekać od pół roku do roku na wizytę u specjalisty w ramach NFZ. Pacjenci, którzy chcą w miarę normalnie funkcjonować, są zmuszeni do korzystania z usług komercyjnych przynajmniej raz w miesiącu. Nie każdego na to stać, a choroba psychiczna może dotknąć nas wszystkich. Wystarczą niewielkie zmiany biochemiczne w mózgu, by zostać zwolnionym z pracy i być zepchniętym na margines społeczeństwa. Niezależnie od naszych kompetencji i sukcesów. Tymczasem wielu specjalistów w Instytucie tworzy opracowania naukowe na temat chorób psychicznych, bez bezpośredniego lub przy minimalnym kontakcie z pacjentami, dla których na oddziałach szpitalnych i w przychodniach przyszpitalnych szkoda czasu. Wystarczy dać wizytówkę...