... wtedy wierzyłam, że powstanie musi wybuchnąć, bo nie ma innego wyjścia - i dalej głęboko w to wierzę. Wydawało się, że bezczynność skazu...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel16
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
George Szlachetko
1
7,2/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,2/10średnia ocena książek autora
316 przeczytało książki autora
285 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Wira z Powstania. Wspomnienia
George Szlachetko, Danuta Szlachetko
7,2 z 242 ocen
608 czytelników 42 opinie
2016
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Kiedy rozpatruje się przyczyny wybuchu powstania, należy rozumieć nastroje wśród warszawiaków, a nie zastanawiać się, czy strategia była wła...
Kiedy rozpatruje się przyczyny wybuchu powstania, należy rozumieć nastroje wśród warszawiaków, a nie zastanawiać się, czy strategia była właściwa, czy moment został odpowiednio dobrany. Niemcy doprowadzili Polaków do miejsca, z którego już nie można było zawrócić, a my desperacko pragnęliśmy obalić okupanta. Otwarta walka stała się nieunikniona.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Wira z Powstania. Wspomnienia George Szlachetko
7,2
Dramatyczne losy 10- letniej Wiry żyjącej w czasie wojny i walczącej w Powstaniu Warszawskim.
Mała dziewczynka, która do tej pory wiodła niewinne życie w Warszawie staje w oko w oko z okrutną wojną i jej konsekwencjami. W ciągu kilku chwil musi dorosnąć i nauczyć się walczyć o siebie i swoich bliskich. W jednej chwili traci koleżanki, rodzinę, dom i wszystko co dawało jej poczucie bezpieczeństwa. Musi znaleźć sposób na ocalenie i przetrwanie trudnych czasów. W obliczu swojej tragedii odnajduje siły żeby walczyć jeszcze o Polskę i bierze udział w Powstaniu Warszawskim. Bez broni, bez przeszkolenia postania postawić wszystko na jedną szalę i walczyć do końca nawet kosztem swojego życia. Niestety skutki tej decyzji jak w większości osób okazują się dalekosiężne i długotrwałe.
Pomyśleć, że takich małych dzieci jak Wira, które musiały bardzo szybko dorosnąć były setki. Nagle na ich głowie spoczywało wszystko-zapewnienie schronienia bliskim, zorganizowania jedzenia i jeszcze myślenia o walce o ojczyznę.
Nie sposób sobie wyobrazić tą ich odwagę, siłę w walce z wrogiem i nie tracenie wiary, że ma to sens i że może się udać. Jak my młode pokolenie mało wiemy o tamtych czasach. Jak mało w nas zainteresowania żeby zgłębić temat walki rodaków podczas Powstania Warszawskiego. Wielu powie, że to była głupia walka, niepotrzebna a tamci ludzie walczący cały czas wierzyli, że im się uda, że nie można siedzieć biernie i patrzeć jak próbują grabić nasz kraj. Jak okradają nas ze wszystkiego, jak niszczą wszystko to, co dla nas było cenne.
Książka opisuje nie tylko losy Wiry z Powstania Warszawskiego ale również jej dalsze losy. Życie na obczyźnie, trudne początki w Wielkiej Brytanii, jej usilne próby powrotu do Polski zakończone niepowodzeniem. Jej walka każdego dnia o to żeby jej dzieci miały lepiej niż ona.
Powieść piękna pod każdym względem. Pozwala zbliżyć się do tamtych czasów i choć odrobinę spróbować poczuć co czuły wszystkie te osoby, które walczyły o nasz kraj i za Polskę zginęły. Tylko po to żebyśmy my teraz mieli lżej i lepiej....
Wira z Powstania. Wspomnienia George Szlachetko
7,2
Po przeczytaniu pierwszych stron zaczęłam wątpić w to, że przeczytam całą książkę. Myślałam, że jest to autobiografia i swoje przeżycia opisuje właśnie „Wira". Niestety okazało się, że książkę napisał George Szlachetko opierając się jedynie na wspomnieniach swojej mamy, przy czym postanowił napisać ją w narracji pierwszoosobowej. Byłam pewna, że wszystko będzie opisane nie dokładnie i źle będzie się czytać tak zebrane wspomnienia, jednak pozytywnie się zaskoczyłam - książkę czyta się przyjemnie, ma się wrażenie, że to „Wira" sama opowiada na swoje przeżycia.
Książka krótko opisuje dzieciństwo Danuty oraz okupację, powstanie i jej losy po zakończonej walce. Dzięki temu możemy zobaczyć z innej perspektywy znane wydarzenia oraz spróbować zrozumieć sytuację ludzi z tamtych czasów, którzy dopiero po wielu latach mogli dowiedzieć się chociaż części prawdy o rozgrywających się wydarzeniach podczas II wojny światowej.
Jest jednak pewien minus tej książki, a mianowice wydanie - zaczynając od strony wizualnej, uważam, że na okładce mogłoby znaleźć się zdjęcie przedstawiające prawdziwą „Wirę", jednak ostatecznie nie jest to najważniejsza kwestia. Po za tym czcionka jest zbyt duża, przez co rozmiar książki też jest duży i wg mnie niepraktyczny. Jednak największym błędem jest rozmieszczenie stron z fotografiami i opisami. Rozumiem, że miały one nawiązywać do czytanej historii, ale umieszczone w złych momentach spowodowały, że kolejne wydarzenia nie były już niespodzianką (np. Zdjęcie barykady z podpisem o śmierci przyjaciółki „Wiry" - Danusi znajduje się przed właściwą historią.
Podsumowując, uważam, że książkę warto przeczytać, aby zobaczyć jak wyglądało powstanie ze strony nastolatków uczestniczących w nim. Nie opierałabym jednak swojej opinii jedynie na podstawie tej książki. Podobno dobrą książką jest „Powstanie '44" Normana Daviesa, jednak nie miałam jeszcze okazji jej przeczytać, więc nie mogę wyrazić o niej swojej opinii. Polecam za to komentarz anonimowego autora, znaleziony w Internecie - http://wiersze.co/powstanie.htm oraz krótki film wyjaśniający jak zapadła decyzja o powstaniu -> https://youtu.be/8JXr14M_Vzo