Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik234
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jean Tulard
Źródło: zdj. G.Garitan - Praca własna
3
7,9/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzony: 22.12.1933
Najwybitniejszy współczesny znawca epoki napoleońskiej we Francji, autor ponad dwudziestu książek, członek Instytutu Francuskiego i profesor Sorbony.
7,9/10średnia ocena książek autora
42 przeczytało książki autora
81 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Joseph Fouché Jean Tulard
7,6
W bieżącym roku przypadała 200 rocznica śmierci Napoleona (5 maj). Nie było więc lepszego momentu, aby wydać biografię osoby, która miała ogromny wpływ na kraj rządzony przez Cesarza. Jest to również doskonała okazja, aby rozpropagować w naszym kraju wiedze na temat Fouché, który niespecjalnie jest u nas dobrze rozpoznawalną postacią historyczną. Nie można nie wspomnieć również o postaci samego autora książki. Jean Tulard to wybitny historyk starego pokolenia, który stał się wybitnym znawcą zarówno kina, jak i czasów napoleońskiej Francji. Nie można było więc sobie wyobrazić lepszego autora, który podszedł do tematyki z naprawdę dużą pasją.
Biografia potężnego i władnego ministra podzielona jest na 25 rozdziałów. Autor nie decyduje się tutaj jednak sięgać do najmłodszych lat życia opisywanej postaci (na ten temat są tylko krótkie wzmianki). Kolejne strony wypełnia treść ukazująca jego losy/karierę od czasu jego pracy jako nauczyciela w zakonie oratorianów, poprzez działanie w Konwencie rewolucyjnym, zostanie „królobójcą”, bycie przywódca spisku termidoriańskiego, który doprowadził do śmierci Robespierre’a, jego ministerialne działanie w ramach cesarstwa, aż po popadnięcie w niełaskę, wygnanie i śmierć w Trieście (1820). Mamy więc tutaj do czynienia z solidną porcją historycznej treści, która dość dokładnie stara się zaprezentować kolejne etapy jego życia.
Legendarny minister policji od lat wzbudza pośród pasjonatów historii wiele kontrowersji i dyskusji. Czy był to człowiek, któremu leżało w sercu dobro kraju, czy może żądny władzy i pieniędzy karierowicz, który dążył do celu po trupach innych? Na te pytania stara się odpowiedzieć w swojej książce Jeana Tulard. Przedstawia on czytelnikowi dość szeroki obraz Fouché, tak aby mógł on samodzielnie wyciągać niektóre wnioski. W doskonałym stylu autor odnosi się również do niektórych przyjętych przekonań dotyczących tej postaci. Chociażby nazywanie go prekursorem policji politycznej i przygotowanie pewnych rozwiązań, które później stosowały Gestapo czy NKWD. Chociaż pewne analogie są widoczne, wyciąganie z tego daleko idących wniosków nie jest już takie proste. Twórca obok suchych faktów stara się więc ukazać podejmowane przez niego decyzję przez pryzmat czasów, w jakich żył. Daje to naprawdę intrygujący i dość zaskakujący obraz człowieka, który w niebywały sposób potrafił lawirować pomiędzy stronnictwami i na każdym kroku ukazywał swój geniusz. Nie była to jednak postać bez wad i często popełniał on mniejsze lub większe błędy.
Cała recenzja na:
https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-biografii-joseph-fouche/
Joseph Fouché Jean Tulard
7,6
Książka trudna do oceny. Jako biografia - znacznie poniżej oczekiwań; jako historia policji politycznej okresu Napoleona - bardzo dobra. Należy chyba zacząć od tego, że nie powinna ona się ukazać pod szyldem BSL. Autor zupełnie rozjechał się z konwencją. Wiadomości stricte biograficznych Josepha Fouche znajdziemy w książce na 1/5 jej treści. Nie ratuje tego nawet większe skupienie się na osobie głównego bohatera w okresie po definitywnym upadku Napoleona w 1815 roku. Jeśli więc ktoś liczy (tak jak ja liczyłem),że poszerzy swoją wiedzę o tej niezmiernie ciekawej postaci poza to czego dowiedział się dotychczas (ewentualnie po lekturze świetnej pracy Stefana Zweiga na ten sam temat),to może srogo się rozczarować. Książka de facto traktuje o spiskach, intrygach, zamachach (mniej lub bardziej udanych) oraz walce z nimi ministerstwa policji kierowanego przez Fouche w okresie napoleońskim. Niestety z uwagi na powyższe nie mogę polecić tej pracy miłośnikom serii BSL.