Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niezwykle ważna książka, bo opisująca (choć może to za duże słowo, raczej wspominająca) kilka kobiet, które pomagały dzieciom w trakcie wojny, a także również po niej. Kobiet o których być może nie przeczytamy w podręczniku do historii. Kobiet, które są w pewnym sensie zapomniane, a autorki starają się nam przybliżyć ich portret. Osiem autorek pisało o kilkunastu kobietach. I tu mam problem. Po pierwsze widać różnice w opisywaniu historii. No ale taki był odgórny zamysł na tę książkę, więc ok. Niech będzie. Mam jednak wrażenie, że przez to reportaż jest nierówny. Po drugie samych informacji jest za mało. Za dużo kobiet, za mało informacji o nich. Rozumiem, że trzeba było doszukiwać się, wręcz dokopywać do informacji o tych kobietach, więc może momentami ciężko było jakieś źródła znaleźć, ale to jest takie wspomnienie o nich tak naprawdę. Powiedziałabym nawet, że to są wręcz takie luźne notatki. Przez takie przeskakiwanie z jednej krótkiej historii na drugą, nie zapamiętałam wiele z lektury tej książki, co mi się nie podoba. Zapamiętałam sytuacje, ale nie nazwiska. W kontekście tej książki, o takiej tematyce, jest mi z tego powodu przykro. Chciałabym o tych bohaterkach wiedzieć więcej. Może żeby wydawnictwo Czarne zrobiło z tego serię? Cykl? Każda książka o innej kobiecie. Myślę, że byłoby to o wiele lepsze rozwiązanie. Cieszę się, że książkę przeczytałam, ale nie zostanie ze mną na długo. Niestety.