Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeżeli jednak z zasady obcego autora sprzedajemy jako swojaka, to ja pytam: po co było go tłumaczyć? Po co nam kolejny swojak, swojaków już ...

Jeżeli jednak z zasady obcego autora sprzedajemy jako swojaka, to ja pytam: po co było go tłumaczyć? Po co nam kolejny swojak, swojaków już mamy. Jeżeli przekład ma brzmieć tak, jakby tekst był od początku pisany po polsku, to nie widzę sensu takiego przekładu. Po co w ogóle brać spoza naszego kręgu kulturowego cokolwiek, jeśli mamy to potem polonizować? Niech tłumacz pokaże, że są inne sposoby pisania po polsku. Biorę te uwagi w cudzysłów - jako tłumacze wszyscy piszemy po polsku, ale jeżeli otwieramy się na obcość jakiegoś tekstu, to po to, żeby naszą polszczyznę sprawdzić, wzbogacić, skonfrontować z czymś, co do tej pory było w niej nieobecne (Jerzy Jarniewicz).

Tak czytając tekst Conrada, widzimy, że szlachetność Marlowa jest bardzo wątpliwa - nie przekazując narzeczonej prawdy na temat śmierci Kurt...

Tak czytając tekst Conrada, widzimy, że szlachetność Marlowa jest bardzo wątpliwa - nie przekazując narzeczonej prawdy na temat śmierci Kurtza, dba po prostu o to, by kobiety pozostały w swojej złotej klatce, bo tak jest dla mężczyzn wygodniej. Kobiecie prawda się nie należy, ona nie oczekuje prawdy, tylko bezpieczeństwa, nawet za cenę fikcji. Można powiedzieć, że Marlow jest szlachetny w ramach systemu, w którym się zakłada, że kobieta jest niepełnosprawnym, ale przydatnym stworzeniem legitymizującym cały ten potworny wór kłamstwa.