Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeżeli wydaje nam się, że kogoś znamy, to nie znamy. Jeżeli myślimy, że możemy komuś ufać, to nie możemy. Jeżeli wydaje nam się, że ktoś nas kocha, to nie kocha. Właściwie w poprzednim zdaniu zawiera się całe sedno egzystencji małomiasteczkowej czwórki młodych ludzi. Znają się na wylot, a jednak wszystko jednej nocy runęło. Mroczny świat, który przedstawił nam Autor, wcale nie jest taki fikcyjny, bo życie łamie nas po cichu i po kolei. Nie ma tu zwycięzców, nie ma bohaterów. To my wyznaczamy granice zła, to my łamiemy ludzi, to my czynimy zło. Czy jest na to lek? Obawiam się, że nie. Mocna, szczera i ciemna. Jak zwykle polecam powieści Michała Jana Chmielewskiego i szanuję takie nietuzinkowe przekazy ludzkich słabości. cytat: "Kochałem ją nad życie, a jej łzy odbierałem jak osobistą porażkę".