Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kult Bożego Miłosierdzia, zapoczątkowany przez świętą siostrę Faustynę Kowalską, jest aktualnie znany na całym świecie, a sama „sekretarka Pana Jezusa”, jak nazywano świętą, rozpoznawana przez większość katolików na wszystkich kontynentach. Prawie tak samo znane jest łagiewnickie sanktuarium Bożego Miłosierdzia, które zachwyca swoją architekturą oraz rozmiarami. Patrząc na ten obiekt sakralny trudno sobie wyobrazić, że jeszcze przed II wojną światową w skromnym klasztorze mieszczącym się tuż obok, mieszkała i żyła niezwykła mistyczka, której Jezus Chrystus polecił przekazać całemu światu orędzie o Bożym Miłosierdziu oraz nauczył jej Koronki do Bożego Miłosierdzia, którą należy odmawiać w godzinę śmierci Syna Bożego, czyli o 15:00. Ogrom obszaru sanktuarium Bożego Miłosierdzia może przerażać i dekoncentrować niejednego pielgrzyma przybywającego nawiedzić to niezwykłe miejsce. To właśnie z myślą o przybywających do krakowskiego sanktuarium pielgrzymach siostra Elżbieta Siepak napisała książkę „Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Pielgrzymowanie ze świętą Siostrą Faustyną”, która została wydana nakładem wydawnictwa WAM. Pierwsze co mi się rzuciło w oczy w książce, to twarda, porządna oprawka. Od razu wiedziałam, że posłuży mi ona przez dłuższy czas, ponieważ wiadomo, że taka pozycja dłużej się niszczy. Zachwycił mnie też obrazek na okładce – sanktuarium na tle błękitnego nieba z chmurami. Po lewej stronie natomiast widać obraz siostry Faustyny Kowalskiej, która trzyma w rękach swój dzienniczek z zapiskami swoich mistycznych doznań. Muszę przyznać, że to głównie ze względu na tą okładkę zdecydowałam się na zakup tej książki. Wyglądała na estetyczną i taką się okazała. Spodobały mi się też kartki, na których wydrukowano pozycję. Grube, sztywne, wręcz idealne dla takich osób jak ja. Ale najważniejsza w tej książce jest jednak jej treść. Została ona podzielona na 33 tematyczne rozdziały. Autorka uniknęła podawania nieprzydatnych informacji, dzięki czemu uniknięto pisania zbyt długich rozdziałów, których treść wręcz zniechęca czytelnika do zgłębiania się w ich treść. Autorka nie tylko opisała miejsca powszechnie dostępne dla pielgrzymów, ale i te, o których zwiedzeniu mogą oni tylko pomarzyć, czyli znajdujących się za klauzurą. W wydaniu nie zabrakło opowieści związanych z siostrą Faustyną, obrazem Jezusa Miłosiernego, odmawianiem Koronki do Bożego Miłosierdzia, czy też cudami wymodlonymi przed relikwiami niepozornej siostry zakonnej. Lekturę siostry Elżbiety Siepak czyta się szybko i przyjemnie. Mnie cała lektura zajęła zaledwie trzy godziny, przynajmniej miałam co robić w przerwach pomiędzy zajęciami na uczelniach. Jest to przyczyną nie tylko tak jak pisałam ograniczonej treści przekazu informacji, ale i licznych zdjęć przedstawiających omawiany obiekt. Dzięki temu czytelnik, który w najbliższym czasie nie wybiera się do Krakowa, może poczuć się tak, jakby chodził po sanktuarium. Niestety, co za dużo, to niezdrowo i czasami miałam wręcz dosyć tych kolorowych ilustracji. Rozumiem, że autorka chciała jak najwięcej pokazać czytelnikowi, jednak w pewnym momencie miałam ich już serdecznie dosyć. Tym bardziej, że gdyby nie one książka mogłaby być znacznie cieńsza. Następnym razem radziłabym zastosowanie jakąś selekcję zdjęć, która wyłoniłaby tylko te najbardziej przydatne i istotne. Książka może okazać się niezwykle przydatna przy planowaniu pielgrzymki do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach. Zawiera szereg niezwykle ciekawych oraz istotnych informacji na jego temat. Wbrew pozorom przewodnik nie jest przeznaczony tylko dla duchownych katolickich, ale każdego, kto chciałby nawiedzić to miejsce. Wszystko dlatego, że jest napisany prostym i zrozumiałym dla każdego człowieka językiem.