Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Największym atutem tej książki jest to, że przedstawia sowiecki system od strony, której zupełnie nie znałem. Jak bawiła się elita w czasie czystek. Nie ma tu wiele moralizowania. Agnessa opowiada o swoim życiu w dość specyficzny sposób. Ma nieprawdopodobną pamięć do strojów, jedzenia, wyposażenia willi, pałaców w których bywała na przyjęciach czy wizytach towarzyskich. O samych czystkach, głodzie na Ukrainie, zbrodniach NKWD jest tu niewiele. Wiedziała że były, ale póki nie dotknęły jej samej i najbliższych starała się o nich nie myśleć. Sam styl pisania autorki nie przypadł mi do gustu. Mimo ciekawego tematu książka momentami jest bardzo nużąca. Myślę jednak, że warta przeczytania.