Atelier spiczastych kapeluszy 3 ✧

Witajcie, mam na imię Koko i jestem jedną z najbardziej znanych czarodziejek w całym Atelier!
No dobra, macie mnie.
Żadna ze mnie czarodziejka.
Jestem tylko zwykłą córką krawcowej, która przez pewne nieporozumienie zaczęła uczyć się magii, ale może opowiem Wam wszystko od początku...

Gdy byłam mała, mama zabrała mnie na festyn odbywający się w zamku.
Idąc wzdłuż ścieżki, spotkałam maga, który za drobną opłatę dał mi magiczną księgę.
Byłam nią na tyle zafascynowana, że od tamtego momentu postanowiłam zostać czarodziejką.

Wtedy wszystko wydawało mi się takie proste, ale nieco później dowiedziałam się, że czarami mogą posługiwać się jedynie osoby, które mają do tego odpowiednie predyspozycje.
Niestety nie wliczałam się do nich, ale mimo tego wciąż wierzyłam, że któregoś dnia głęboko skrywane we mnie życzenie się spełni.
Nie myliłam się.

Pewnego słonecznego dnia naszą osadę odwiedził potężny czarodziej.
To dzięki niemu moje marzenia przestały być tylko snami.
Nareszcie zaczęłam wierzyć w siebie...

„Atelier spiczastych kapeluszy” to pierwsza manga z gatunku fantasy, która bez wyjątku mnie oczarowała.

Kamome Shirahama pisze tę
historię z niebywałą pasją.
Narysowane przez nią ilustracje wyglądają, tak jakby były wyjęte z najpiękniejszej baśni.
Widać, że autorka stara się przełamać pewne granice swojej wyobraźni.
Wymyśla dziwne, ale jakże niesamowite pojęcia oraz nazwy, które pozwalają czytelnikowi bardziej zagłębić się w ten tajemniczy świat.

Z każdym kolejnym tomem coraz częściej dostrzegamy mroczną stronę Profesora Qifreya.
Mężczyzna chce wszelkimi sposobami odnaleźć Ronda - grupę magów używających zakazanej magii.

Jednak jakie ma ku temu powody?

„𝖲ą 𝗋𝗓𝖾𝖼𝗓𝗒 𝗄𝗍ó𝗋𝗒𝖼𝗁 𝗇𝗂𝖾 𝗎𝗆𝗂𝖾𝗆𝗒, 𝗂 𝗍𝖺𝗄𝗂𝖾 𝗄𝗍ó𝗋𝖾 𝗉𝗈𝗍𝗋𝖺𝖿𝗂𝗆𝗒...𝗐𝗂ę𝖼 𝗍𝗈 𝗇𝖺 𝗇𝗂𝖼𝗁 𝗉𝗈𝗐𝗂𝗇𝗇𝗂ś𝗆𝗒 𝗌𝗂ę 𝗌𝗄𝗎𝗉𝗂ć.”

„Gwiezdny miecz” to najczęściej odwiedzane magiczne miejsce w Karn.
To właśnie w tym sklepie poznamy spokojnego wnuka Pana Nornoa, któremu poświęcę chwilę uwagi, ponieważ odgrywa bardzo ważną rolę w tej części.

Większość osób jest przekonania, że Tartar nie osiągnie sukcesu przez dość specyficzną chorobę, która czasem uniemożliwia mu
wykonywanie konkretnych czynności podczas pracy.
Ich przekonania stwarzają chłopcu wiele problemów i Tartar traci nadzieję.

Nie lubi zbytnio rozmawiać z innymi, ale poznając Koko wszystko się zmienia.
Główna bohaterka wierzy w umiejętności chłopca i
daje mu nadzieję, że w przyszłości coś osiągnie.

„𝖶𝗌𝗓𝗒𝗌𝗍𝗄𝗈 𝖼𝗓𝖾𝗀𝗈 𝗌𝗂ę 𝗇𝖺𝗎𝖼𝗓𝗒ł𝖾𝗆... 𝗉𝗈𝗆𝗈𝗀ł𝗈 𝗆𝗂 𝗈𝖽𝗇𝖺𝗅𝖾źć 𝗈𝖽𝗉𝗈𝗐𝗂𝖾𝖽ź, 𝗄𝗍ó𝗋𝖾𝗃 𝗉𝗈𝗌𝗓𝗎𝗄𝗂𝗐𝖺ł𝖾𝗆.”

Przedstawiona magia to nietypowe, ale jak najbardziej udane połączenie, więc jeśli jesteście osobami, które lubią rysować oraz czytać książki fantastyczne, to jest to dla was pozycja obowiązkowa!

Atelier spiczastych kapeluszy 3 ✧

Witajcie, mam na imię Koko i jestem jedną z najbardziej znanych czarodziejek w całym Atelier!
No dobra, macie mnie.
Żadna ze mnie czarodziejka.
Jestem tylko zwykłą córką krawcowej, która przez pewne nieporozumienie zaczęła uczyć się magii, ale może opowiem Wam wszystko od początku...

Gdy byłam mała, mama zabrała mnie na festyn odbywający...

W tym tomie naprawdę sporo się dzieje. Począwszy od dość nieoczekiwanego finału akcji pomocy ofiarom ulewy po dziwne i mroczne zachowanie profesora Qifreya. Sporo dowiadujemy się też o wnuku twórcy różdżek, Tartarze, który według mnie może sporo namieszać.
Sama historia staje się coraz ciekawsza, dlatego chętnie przeczytam kolejne tomy.

W tym tomie naprawdę sporo się dzieje. Począwszy od dość nieoczekiwanego finału akcji pomocy ofiarom ulewy po dziwne i mroczne zachowanie profesora Qifreya. Sporo dowiadujemy się też o wnuku twórcy różdżek, Tartarze, który według mnie może sporo namieszać.
Sama historia staje się coraz ciekawsza, dlatego chętnie przeczytam kolejne tomy.

Trzecia odsłona historii kontynuuje wydarzenia, których byliśmy świadkami w poprzednim tomie. Młode adeptki sztuki magicznej wraz ze swoim mistrzem pomagając ofiarom wypadku, były zmuszone do użycia swoich zdolności. Nikt nie spodziewał się, że czar rzucony przez Koko, będzie miał tak spektakularny efekt. Zakon Ładu Magicznego nie pozostaje obojętny na takie wydarzenie i dziewczynom grozi naprawdę wielkie niebezpieczeństwo. Przed ostatecznym „wymazaniem pamięci” ratuje młodą bohaterkę jej mistrz, który nie ma zamiaru pozwolić skrzywdzić swojej uczennicy. To jednak dopiero sam początek wielu zaskakujących wydarzeń, które pojawiają się w recenzowanym tomie. Nie zabraknie tutaj kolejnej dawki tajemnic pobudzających ciekawość odbiorcy, kilku bardziej dramatycznych wątków, jak i szczypty luźniejszej treści z odpowiednio dobraną dawką lekkiego humoru.

Autorka mangi w naprawdę cudowny sposób łączy tutaj tętniący życiem i magią świat ze świetnie wykreowanymi bohaterami, którzy swoją nietuzinkowością napędzają sporą część historii. Jak do tej pory każda pojawiająca się część serii powoli rozwijała interesującą fabułę, dodając cały czas jakieś nowe tajemnice.

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-mangi-atelier-spiczastych-kapeluszy-3/

Trzecia odsłona historii kontynuuje wydarzenia, których byliśmy świadkami w poprzednim tomie. Młode adeptki sztuki magicznej wraz ze swoim mistrzem pomagając ofiarom wypadku, były zmuszone do użycia swoich zdolności. Nikt nie spodziewał się, że czar rzucony przez Koko, będzie miał tak spektakularny efekt. Zakon Ładu Magicznego nie pozostaje obojętny na takie wydarzenie i...

Zakon Ładu Magicznego chce ukarać Koko za użycie zakazanej magii wymazaniem wspomnień. Za nic mają sobie tłumaczenia dziewczyny, że nie wie co się stało. Na szczęście Qifrey w porę interweniuje. Mężczyzna rozpoczyna własne śledztwo zyskując w końcu pierwszą wskazówkę mogącą go doprowadzić do Kapeluszy z Rondlami.
Im dalej płynie akcja tym bardziej obsesja nauczyciela dziewczyn do użytkowników zakazanej magii jest coraz bardziej dostrzegalna. W takich momentach pokazuje swoją inną, mroczniejszą stronę. Co się między nimi wydarzyło jeszcze nie wiemy, bardzo ciekawi mnie ten wątek.
W tym tomie ważną postacią jest Tartar, wnuk właściciela sklepu różdżkami. Na jego przykładzie ciekawie przedstawiono życie osoby urodzonej w rodzinie czarodziejów a nie mogącej zajmować się magią. Społeczność magów bardzo szybko dyskryminuje każdą odmienność. Chłopak przez to nie przynależy ani do ich świata ani do zwykłego niewtajemniczonych. Jego poczucie bezużyteczności zderza się z entuzjazmem Koko do umożliwiania magią rzeczy niemożliwych

Zakon Ładu Magicznego chce ukarać Koko za użycie zakazanej magii wymazaniem wspomnień. Za nic mają sobie tłumaczenia dziewczyny, że nie wie co się stało. Na szczęście Qifrey w porę interweniuje. Mężczyzna rozpoczyna własne śledztwo zyskując w końcu pierwszą wskazówkę mogącą go doprowadzić do Kapeluszy z Rondlami.
Im dalej płynie akcja tym bardziej obsesja nauczyciela...

Zostań czarodziejem.


Po raz kolejny przyznam się bez bicia, że „Atelier szpiczastych kapeluszy” przykuł moją uwagę barwną okładką i ciekawą kreską. W związku z tym nie mogło być inaczej i po pierwsze trzy tomiki sięgnęłam jeszcze w poprzednim roku. Czy fabuła tej mangi jest tak samo dobra, jak okładka?

FABUŁA
Koko od zawsze wierzyła, że ma w sobie magię. Dziewczyna każdego dnia sprowadzana do parteru przez własną mamę, pewnego dnia po otrzymaniu magicznej książki na rynku w końcu zrozumiała, jak nauczyć się korzystać z magii. A kiedy jej krąg zadziałał okazało się, że matka dziewczynki stała się skałą. Na szczęście wszystkie poczynania Koko widział Qifrey, czarodziej który przybył po tkaniny na nowsze szaty. To właśnie on postanawia zabrać dziewczynkę do siebie i zacząć oswajać z używaniem magii, ale nie robi tego bezinteresownie, bowiem dziewczynka pamięta od kogo dostała magiczną księgę, a Qifrey chce znaleźć osobnika, który mu ją dał.
W przestronnym domu nowego nauczyciela Koko szybko otrząsa się z tragedii, jaka przydarzyła się jej rodzicielce. Dziewczyna poznaje trzy, zupełnie różne od siebie koleżanki, a czego Agata, z którą jest w pokoju okazuje się być najbardziej chłodna. Koko na całego zaczyna naukę magii, obiecując sobie, że jak tylko będzie mogła to uratuje swoją mamę. Jednak przed dziewczynką wiele wyzwań. Jeden z nich będą trudniejsze, inne łatwiejsze, ale wszystkie prowadzą do wrogów dobrych czarodziejów - kapeluszy z rondami.

OPRAWA GRAFICZNA
Na samym początku pisałam, że manga zwróciła moją uwagę kolorowymi okładkami. A skoro o nich mowa to muszę tutaj dodać, że wydawnictwo Kotori wie, jak przyciągnąć do siebie czytelnika. Delikatne złote, czy srebrne nuty na okładkach choć nie są widoczne podczas patrzenia na wprost na tomiki, to pod kątem prezentują się całkiem inaczej.
W środku mangi nic nie wychodzi z kadrów, wszystko jest uporządkowane. Dymki także nie powodują oczopląsu podczas czytania. Doczytałam w internetach, że wydawnictwo za niewielką dopłatą sprzedawało także w twardej oprawie ten tytuł z dodatkami. Mangi pomału stają się bardziej cenione nie tylko wśród fanów japońskiej kultury i to właśnie taka promocja daje większe szanse na zainteresowanie. Tak trzymać.

OPINIA OGÓLNA
„Atelier szpiczastych kapeluszy” zapowiada się naprawdę dobrze. Ciekawa jestem dalszego magicznego rozwoju Koko, szczególnie że w trzecim tomiku zaczęliśmy na serio poznawać świat, w który autorka rzuciła swoich bohaterów. Profesor Qifrey także wydaje się być interesującą postacią i z chęcią dowiem się o nim więcej. No i nie mogę nie wspomnieć o trzech koleżankach Koko, które także mi się spodobały. Mam nadzieję, że mangaczka nie zniszczy tego, co na razie pokazała, a kolejne tomiki tej historii będą pokazywać magiczny świat Koko jeszcze bardziej fantastycznie. Przede wszystkim zaś mam nadzieję, że dowiemy się coś więcej o kapeluszach z rondami, którzy póki co są chyba najbardziej tajemniczymi postaciami w całej fabule.
Czekam na kolejne tomy i chce zobaczyć, czy Koko podoła presji jaka na nią naciska, a także czy umiejętności tej dziewczynki są tak wysokie, jak zostało to pokazane w pierwszych trzech tomach.

Zostań czarodziejem.


Po raz kolejny przyznam się bez bicia, że „Atelier szpiczastych kapeluszy” przykuł moją uwagę barwną okładką i ciekawą kreską. W związku z tym nie mogło być inaczej i po pierwsze trzy tomiki sięgnęłam jeszcze w poprzednim roku. Czy fabuła tej mangi jest tak samo dobra, jak okładka?

FABUŁA
Koko od zawsze wierzyła, że ma w sobie magię. Dziewczyna...

Bardzo mnie cieszy, że ta manga nadal trzyma wysoki poziom rysunkowy, klarowności opowieści i konsekwencji przedstawianych miejsc.
Poświęcenie uwagi dorosłym i postaciom drugoplanowym w tym tomie jest - wg mnie - kolejnym plusem.

Bardzo mnie cieszy, że ta manga nadal trzyma wysoki poziom rysunkowy, klarowności opowieści i konsekwencji przedstawianych miejsc.
Poświęcenie uwagi dorosłym i postaciom drugoplanowym w tym tomie jest - wg mnie - kolejnym plusem.

Polecam, bardzo fajny, ciekawy komiks, naprawdę świetny pomysł na magiczny świat.

Polecam, bardzo fajny, ciekawy komiks, naprawdę świetny pomysł na magiczny świat.

zasady tego uniwersum są bezsensowne jak kodeks drogowy ale trafia prosto w serce

zasady tego uniwersum są bezsensowne jak kodeks drogowy ale trafia prosto w serce

Seria, póki co, nie wyhamowuje. Akcja jest niezwykle żywa, a losy bohaterów coraz bardziej skomplikowane. Podoba mi się to, że oprócz wartkiej akcji, świata pełnego magii, jest też miejsce na zatrzymanie i spowolnienie tempa.
Super!

Seria, póki co, nie wyhamowuje. Akcja jest niezwykle żywa, a losy bohaterów coraz bardziej skomplikowane. Podoba mi się to, że oprócz wartkiej akcji, świata pełnego magii, jest też miejsce na zatrzymanie i spowolnienie tempa.
Super!

Seria nie zawodzi, robi się coraz ciekawiej a ilustracje nadal zachwycają <3

Seria nie zawodzi, robi się coraz ciekawiej a ilustracje nadal zachwycają <3