Moje wielkie, greckie morderstwo

Tomasz jest pisarzem, mężem Pani Żony i ojcem Panny Córki. Razem z nimi leci do Grecji na wesele kuzynki żony. Jednak juz pierwsze momenty na greckiej ziemi, pokazują, że to nie będzie zwykły urlop. Pracownik ich hotelu zostaje znaleziony martwy, a sprawy sprzed lat chcą namieszać w teraźniejszości.

Komedia kryminalna to dla mnie momentami ciężki gatunek, bo poza częścią kryminalną, musi nam jeszcze odpowiadać poczucie humoru jakie jest w powieści. Kto śledzi moje stories, pewnie zauważył, że tę książkę czytałam wyjątkowo długo. I absolutnie nie chodzi o to, że ta książka jest zła. Ale widocznie nie jest dla mnie. Widzę w niej wiele rzeczy, które innym sie spodobają - zaczynając od humoru, przez poprowadzenie akcji i bohaterów.
Na plus dla mnie była zdecydowanie zagadka kryminalna, która została poprowadzona w ciekawy sposób, momentami zawiły, co nie pozwalało zbyt szybko domyślić się kto zabił.
Mimo wielu bohaterów, miejsce akcji wydawało sie hermetyczne, co też mi się podobało.
Jednak jest to powieść, której humor do mnie nie trafił, a przez to całość mi się momentami mocno dłużyła.

To jedna z tych powieści, które trzeba sprawdzić samemu, czy się w niej odnajdziesz, bo myślę, że spokojnie to taka książka, która zdobędzie ogromne grono zadowolonych czytelników 😊

Tomasz jest pisarzem, mężem Pani Żony i ojcem Panny Córki. Razem z nimi leci do Grecji na wesele kuzynki żony. Jednak juz pierwsze momenty na greckiej ziemi, pokazują, że to nie będzie zwykły urlop. Pracownik ich hotelu zostaje znaleziony martwy, a sprawy sprzed lat chcą namieszać w teraźniejszości.

Komedia kryminalna to dla mnie momentami ciężki gatunek, bo poza częścią...

"Moje wielkie greckie morderstwo" to bardzo przyjemna lektura, z którą dobrze spędziłam czas.

Początkowo trudno było mi się wciągnąć w tę historię. Nie polubiłam też bohaterów, irytowali mnie. Na szczęście im dalej tym lepiej. Akcja rozwijała się w umiarkowanym tempie, dopiero pod koniec przyspieszyła.

Ostatnie kilka rozdziałów było po prostu świetne, polubiłam się też z bohaterami (tylko Pani Żony miałam dość). Nie spodziewałam się, że historia się potoczy w taki sposób. Jest to na pewno zaskakująca książka.

Czyta się ją szybko, jest napisana lekkim językiem, pełna humoru - choć dosyć specyficznego. Mnie bawił.

Wydarzenia rozgrywają się w Grecji, mamy tutaj morderstwa, zagadki, motyw archeologiczny oraz skarbów i ciekawych przedstawicieli z Polski.

Jeśli lubicie komedie kryminalne, sądzę, że i ta przypadnie Wam do gustu!

"Moje wielkie greckie morderstwo" to bardzo przyjemna lektura, z którą dobrze spędziłam czas.

Początkowo trudno było mi się wciągnąć w tę historię. Nie polubiłam też bohaterów, irytowali mnie. Na szczęście im dalej tym lepiej. Akcja rozwijała się w umiarkowanym tempie, dopiero pod koniec przyspieszyła.

Ostatnie kilka rozdziałów było po prostu świetne, polubiłam się też z...

Komedia kryminalna to nie jest gatunek, który facetom dobrze wychodzi, tu się jednak prawie udało. Przez 85% było lekko i zabawnie, potem niestety już tylko chaotycznie i absurdalnie.

Komedia kryminalna to nie jest gatunek, który facetom dobrze wychodzi, tu się jednak prawie udało. Przez 85% było lekko i zabawnie, potem niestety już tylko chaotycznie i absurdalnie.

Jeszcze rok temu, gdy sięgałam co jakiś czas po komedię kryminalną i szukałam takiej, która mnie rozbawi to zaczynałam pisać opinię o tym, że to trudny gatunek pod tym względem, że nie łatwo trafić w czyjeś poczucie humoru, bo ma wiele odbić. Teraz, aż muszę się pochwalić szczęściem, które spotyka mnie w przeciągu trzech miesięcy, bo trafiam na takie komedie, które dają mi tę radość z czytania i nie powodują zasłaniania oczu z powodu żenady.

I co myślę, że lepiej się nie da, to na komediową scenę wkracza Tomasz Duszyński, który pokazuje mi, że się da. Nie mogłam przejść obojętnie obok tej książki, która poniekąd parafrazuje tytułem jedną z moich ulubionych rodzinnych komedii „Moje wielkie greckie wesele”.

Jestem zaskoczona czytając na samym końcu słowa autora, bo jestem z tych osób, która wcześniej nie śledziła jego wakacyjnych przygód na Facebooku, że wydarzenia w książce są zaczerpnięte z jego prawdziwych rodzinnych wypraw. Myślałam, że zabieg, który został użyty w książce, czyli zrobienie głównego bohatera pisarzem kryminałów, który nazywa się Tomasz Duszyński jest tylko takim puszczeniem oka w stronę czytelników, a tu się okazuje, że możemy się dopatrywać elementów autobiograficznych. To wszystko uświadamia mi fakt, który składa się na skalę mojego uśmiechu, gdy myślę o treści książki, że sytuacje, które w niej są i dialogi między bohaterami mają w sobie tę prawdę. I chociaż byłaby to lekko przekoloryzowana prawda to jednak takie sytuacje są możliwe.

Ogromnym plusem jest to, że fabuła tej książki ma jak najbardziej wszystkie elementy na swoim miejscu i nie jest tylko zlepkiem śmiesznych sytuacji, a opiera się na kryminalnej zagadce, która jest ciekawa i w odpowiednim stopniu adekwatna do komedii.

Grecki klimat przebija się przez historię, więc jestem ukontentowana. Opa!

Nie będę się rozpisywać nad postaciami czy sytuacjami, które mnie ubawiły, ale niech wyznacznikiem będzie dla was fakt, że jest to pierwsza komedia kryminalna, w której zaznaczyłam sobie teksty, od których uśmiech od razu gościł na mojej twarzy, a takich znaczników mam spokojnie z ponad 20.

Posługując się parafrazą słów jednego z bohaterów, czyli Ziętka zostawiam na koniec przesłanie: „Panie Pisarz, proszę się zgodzić na kolejne wspólne wakacje”. 😎

Jeszcze rok temu, gdy sięgałam co jakiś czas po komedię kryminalną i szukałam takiej, która mnie rozbawi to zaczynałam pisać opinię o tym, że to trudny gatunek pod tym względem, że nie łatwo trafić w czyjeś poczucie humoru, bo ma wiele odbić. Teraz, aż muszę się pochwalić szczęściem, które spotyka mnie w przeciągu trzech miesięcy, bo trafiam na takie komedie, które dają mi...

W życiu nie czytałam książki, przy której tak bym się śmiała. Historia kryminalna to wiśienka na torcie. Polecam!

W życiu nie czytałam książki, przy której tak bym się śmiała. Historia kryminalna to wiśienka na torcie. Polecam!

Miało być piękne i udane wesele a zrobiło się z tego morderstwo i sprawa kryminalna.

Czytacie Kryminały, komedie kryminalne lub ogólnie komedia?

Reklama - skarpa warszawska

Ja czytam dużo komedii kryminalnych, ale tylko moich ulubionych autorów. Wolę czytać humor, który już znam i bardzo ciężko wychodzi mi się ze strefy komfortu przy takich gatunkach. Jednak opis książki „moje wielkie greckie morderstwo” brzmiał bardzo dobrze tak trochę jak Agata Christie.

Zacznijmy od tego, że tej historii wystawiłam 3/5 ⭐️ i to głównie przez styl pisania autora.

Książce tak naprawdę dostałam wszystko to, co lubię. Mamy jako bohaterów księdza, starszą osobę i autora kryminałów, czyli tak naprawdę trio, które zawsze gdzieś tam w książkach wychodzi na dobre. Nie ukrywajmy, każda z tych postaci jest tak kreowana, że dojdzie do prawdy. Ksiądz w wielu miastach jest nadal uważany za bardzo duży autorytet, więc jemu mówi się dużo, starsze panie mają swoje sposoby na sekrety, a autor kryminałów to bohater, który to wymyślają, dobrze wie, z czym tak naprawdę te historie się je.

Jednak to, co mi przeszkadzało to, że autor za bardzo chciał połączyć klasyczny kryminał z nowościami i wplótł swój styl pisania z takim trochę nawiązaniem do tekstów Christie. Czytając tak dużo kryminałów, widzimy te różne zagrania, które tak naprawdę zapoczątkowała Agatha.

Miałam też problem z samym klimatem książki, bo jesteśmy w Grecji, a wcześniej też lecimy samolotem, a tego ja nie czułam.

Bohaterowie drugoplanowi byli tacy totalnie nijacy. Całą historię przeczytałam naraz i chyba to był mój największy problem, bo zlało mi się to wszystko i nie potrafią rozróżnić bohaterów, kto i co mówi. Samo rozwiązanie tej zagadki było takie mało satysfakcjonujące, bo było tutaj taki nieumiejętnym myleniem tropów, którego ja nie znoszę w takich książkach.

Jeśli szukacie czegoś lekkiego, co przeczytacie na raz i zapomnicie za tydzień, ale podczas tego czytania będziecie się bawić całkiem dobrze to, to jest typ książki. Nie powiem, żarciki takie sytuacyjne były wpasowane w niektóre sytuacje, które miało być śmieszne rzeczywiście śmieszne były.

Miało być piękne i udane wesele a zrobiło się z tego morderstwo i sprawa kryminalna.

Czytacie Kryminały, komedie kryminalne lub ogólnie komedia?

Reklama - skarpa warszawska

Ja czytam dużo komedii kryminalnych, ale tylko moich ulubionych autorów. Wolę czytać humor, który już znam i bardzo ciężko wychodzi mi się ze strefy komfortu przy takich gatunkach. Jednak opis książki...

🌺Recenzja🌺

"Moje wielkie greckie morderstwo"

Autor: @tomaszduszynski

Wydawnictwo: @skarpawarszawska
(współpraca reklamowa)

Cześć Książkoholicy!

🌺Jestem zakochana w Grecji, byłam tam parę razy i wciąż wracam. Dlatego też jak zobaczyłam tą książkę wiedziałam, że muszę ją przeczytać.
Autor napisał historię pełną humoru, ironii i greckich klimatów. Często sięgam po komedię kryminalne ale ta książka była fenomenalna, niejednokrotnie parskałam śmiechem podczas lektury.
Historia pełna zwrotów akcji i zabawnych dialogów, a szczególnie te między pisarzem a panią żoną. Nie mogłam oderwać się od książki i jak najszybciej chciałam poznać kto stoi za śmiercią Kostasa.
Jeżeli mieliście zły dzień to na poprawę humoru polecam Wam tą książkę.

🌺Znany pisarz leci wraz z rodziną do Grecji na wesele. W samolocie, okazuje się że z nimi leci kilkoro sąsiadów, za którymi niespecjalnie przepadają. Miał to być piękny urlop, zwiedzanie, jednak okaże się inaczej. W ich hotelu zostaje zamordowany Kostas, a jego zwłoki znajdują goście przybyli na ślub. Goście weselni postanawiają pomoc policji która, nie specjalnie zainteresowała się tą sprawą i sami chcą rozwiązać skomplikowaną zagadkę. Do hotelu przyjeżdża najlepszy śledczy Nikolaos Katastropoulos, wszyscy wierzą że sprawca niedługo zostanie złapany, a goście będą mogli wrócić do świętowania. Jednak sprawy wymykają się spod kontroli, a goście będą obawiać się o własne życie.

Moja opinia: 10/10

🌺Recenzja🌺

"Moje wielkie greckie morderstwo"

Autor: @tomaszduszynski

Wydawnictwo: @skarpawarszawska
(współpraca reklamowa)

Cześć Książkoholicy!

🌺Jestem zakochana w Grecji, byłam tam parę razy i wciąż wracam. Dlatego też jak zobaczyłam tą książkę wiedziałam, że muszę ją przeczytać.
Autor napisał historię pełną humoru, ironii i greckich klimatów. Często sięgam po...

Nie wiem jak Wy, ale ja lubię gdy autorzy robią woltę i proponują nam coś spoza swojego gatunku. Tak też postąpił Tomasz Duszyński, który tym razem zaoferował nam komedię kryminalną.
Dla mnie była to podwójna przygoda, bo czytałam ją podczas greckich wakacji. Na tych moich obyło się bez morderstwa, ale u autora już tak dobrze nie było.
Podobało mi się w niej również to, że niektóre elementy z tej książki, oparte są na autentycznych przygodach żony Tomasza Duszyńskiego. To miłe, że chcieli się nimi z nami podzielić.
A co do samej historii, to powiem, że dobrze się przy niej bawiłam. Jest pełna humoru, ironii, ale też greckich klimatów... Nie brakuje tu też intrygujących postaci oraz zazdrości... Ale o kogo to już sami sprawdźcie.
Przyznam, że to fajny pomysł, by osadzić akcję w Grecji, w czasie podróży na wesele i w jego trakcie. I ci bohaterowie...ależ z nich oryginały. Naprawdę są dobrze wykreowani i przemyślani, są bowiem wielobarwni i różnorodni. Jedni bardziej sympatyczni, inni mniej....
Ale po przeczytaniu tej książki, tak sobie pomyślałam, że nie warto oceniać nikogo na podstawie pierwszego wrażenia a uprzedzenia, mogą nam czasem bardzo zaburzyć osąd.
Znajdziecie tu również ciekawe miejscówki i przeszłość, która nie chce odejść w zapomnienie.
To opowieść, przy której będziecie się dobrze bawić. Myślę, że jest idealna na urlop.
Warto ją przeczytać.

Nie wiem jak Wy, ale ja lubię gdy autorzy robią woltę i proponują nam coś spoza swojego gatunku. Tak też postąpił Tomasz Duszyński, który tym razem zaoferował nam komedię kryminalną.
Dla mnie była to podwójna przygoda, bo czytałam ją podczas greckich wakacji. Na tych moich obyło się bez morderstwa, ale u autora już tak dobrze nie było.
Podobało mi się w niej również to,...

Początkowo było średnio, ale szybko polubiłam bohaterów i dalsza lektura to już spora przyjemność.

Początkowo było średnio, ale szybko polubiłam bohaterów i dalsza lektura to już spora przyjemność.

Szukałam książki, przy której będę mogła się zrelaksować i pośmiać. Czy mi się udało? O, tak. Pan Tomasz i Pani Żona skradli moje serce, a Panna Córka, cóż- niedaleko pada jabłko od jabłoni. Przekomarzanki tej rodzinki wraz z trafnymi komentarzami na każdy temat wpasowały się w moje poczucie humoru. Od samego początku byłam lekko rozbawiona fabułą, a później niejednokrotnie parskałam śmiechem podczas lektury.
Akcja jest wartka, majówka w Grecji staje się niezapomnianym przeżyciem. Postaci są cudowne i świetnie nakreślone, kaleczenie języka polskiego przez rodowitych Greków, za sprawą dobrego lektora, również było zabawne. Specjalne miejsce w mojej pamięci zajmie kozioł Belzebub.

Ogólnie nie przepadam za narracją pierwszoosobową, ale w przypadku tego typu powieści to ogromny plus, gdyż przemyślenia głównego bohatera niejednokrotnie są prawdziwą wisienką na torcie w śmiesznych sytuacjach.

Podsumowując- wbrew pozorom wcale nie jest łatwo o dobrą komedię kryminalną. Książkę Tomasza Duszyńskiego jednak mogę z czystym sumieniem polecić każdemu wielbicielowi tego gatunku. Bawiłam się cudownie!

Szukałam książki, przy której będę mogła się zrelaksować i pośmiać. Czy mi się udało? O, tak. Pan Tomasz i Pani Żona skradli moje serce, a Panna Córka, cóż- niedaleko pada jabłko od jabłoni. Przekomarzanki tej rodzinki wraz z trafnymi komentarzami na każdy temat wpasowały się w moje poczucie humoru. Od samego początku byłam lekko rozbawiona fabułą, a później niejednokrotnie...