Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szukając kolejnego cyklu książek sugerowałam się ich oceną. Jestem zaskoczona, że "The deal. Układ" jest oceniany przez użytkowników aż na "8". Bardzo prosty, czasem wręcz prostacki język, nienaturalnie wulgarne dialogi i trudny wątek przemocy, wplątany między szczegółowe opisy stosunku między głównymi bohaterami. Dla mnie mało wiarygodna pozycja i momentami niesmaczna. Sama historia mnie nie porwała.

Szukając kolejnego cyklu książek sugerowałam się ich oceną. Jestem zaskoczona, że "The deal. Układ" jest oceniany przez użytkowników aż na "8". Bardzo prosty, czasem wręcz prostacki język, nienaturalnie wulgarne dialogi i trudny wątek przemocy, wplątany między szczegółowe opisy stosunku między głównymi bohaterami. Dla mnie mało wiarygodna pozycja i momentami niesmaczna....

Zastanawiam się... czy można sobie wyobrazić piękniejsze zakończenie sagi?
Świetna część, mimo że tak bardzo różna od pozostałych. Odsłania w naszych bohaterach to co najgorsze, ale i to co w nich najlepsze. J.K. Rowling nie miała litości - zabijała, mieszała z błotem, wyciągała na wierzch najgorsze cechy, ale czy nie takie jest życie? Uwielbiam w tej części to, że nie jest sielankowa, tylko wiarygodna i prawdziwa.

Zastanawiam się... czy można sobie wyobrazić piękniejsze zakończenie sagi?
Świetna część, mimo że tak bardzo różna od pozostałych. Odsłania w naszych bohaterach to co najgorsze, ale i to co w nich najlepsze. J.K. Rowling nie miała litości - zabijała, mieszała z błotem, wyciągała na wierzch najgorsze cechy, ale czy nie takie jest życie? Uwielbiam w tej części to, że nie...

Re-we-la-cja!
Bardzo dużo czasu minęło od kiedy czytałam tę część po raz ostatni. Jestem bardzo miło zaskoczona, zwłaszcza tym niezwykle trzymającym w napięciu zakończeniem.

Re-we-la-cja!
Bardzo dużo czasu minęło od kiedy czytałam tę część po raz ostatni. Jestem bardzo miło zaskoczona, zwłaszcza tym niezwykle trzymającym w napięciu zakończeniem.

Bardzo dużo się działo, a jednocześnie nie działo się nic. Oceniam najsłabiej ze wszystkich części.

Bardzo dużo się działo, a jednocześnie nie działo się nic. Oceniam najsłabiej ze wszystkich części.

Jedna z lepszych części. Oceniam ją lepiej niż "Kamień Filozoficzny" i "Komnatę Tajemnic".

Jedna z lepszych części. Oceniam ją lepiej niż "Kamień Filozoficzny" i "Komnatę Tajemnic".

Uwielbiam tę część! Interesująca, trzymająca w napięciu, bardzo dużo się działo.

Uwielbiam tę część! Interesująca, trzymająca w napięciu, bardzo dużo się działo.

Przyznam, że "Komnata Tajemnic" była dla mnie nieco ciekawsza od "Kamienia Filozoficznego".

Przyznam, że "Komnata Tajemnic" była dla mnie nieco ciekawsza od "Kamienia Filozoficznego".

Jak ocenić książkę, która jest tak ponadczasowa? Powrót do tej pozycji był dla mnie prawdziwą przyjemnością.

Jak ocenić książkę, która jest tak ponadczasowa? Powrót do tej pozycji był dla mnie prawdziwą przyjemnością.

"Małe wielkie rzeczy" to jedna ze świeższych pozycji w dorobku Jodi Picoult. Czy jestem nią zaskoczona? I tak i nie. Nie jestem zaskoczona świetnym poziomem, Jodi rozpieszcza nas każdą kolejną książką i pokazuje że ciągle potrafi nas uraczyć świetną lekcją życia. Podjęty przez nią temat jest bez wątpienia tematem trudnym i zdecydowanie nie "czarno-białym". Jednocześnie "małe wielkie rzeczy" nie zaskoczyły mnie tak jak miało to miejsce w przypadku kilku poprzednich jej książek. Bardzo spójna historia, pouczająca, ale nie zaskakująca. Myślę jednak, że to nie jest esencją tej powieści - nie miała zaskakiwać a uczyć. Napisałam o tym, bo sama lubię gdy pisarze nas szokują, uwielbiam zwroty akcji i nieoczywiste rozwiązania.
Serdecznie polecam wszystkim sympatykom twórczości Jodi Picolut - kolejna pozycja na liście "must-read".

"Małe wielkie rzeczy" to jedna ze świeższych pozycji w dorobku Jodi Picoult. Czy jestem nią zaskoczona? I tak i nie. Nie jestem zaskoczona świetnym poziomem, Jodi rozpieszcza nas każdą kolejną książką i pokazuje że ciągle potrafi nas uraczyć świetną lekcją życia. Podjęty przez nią temat jest bez wątpienia tematem trudnym i zdecydowanie nie "czarno-białym". Jednocześnie...

Sięgnęłam po książkę ze względu na bardzo wysoką ocenę na "lubimyczytać". Przeczytałam ją bardzo szybko, bo to lekka i przyjemna lektura, ale nie mogę zaliczyć jej do wybitnych. Trochę za dużo przypadków i szczęśliwych zabiegów okoliczności. Związek głównej bohaterki ze zmarłym mężem, to wątek który najmniej mi się podobał oraz fakt kim okazał się Ray być w rzeczywistości. Dylan - idealny ojciec, idealny kochanek. Ten wątek również nie złapał mnie za serce, bo ich relacja (zarówno z Emmą jak i z Laurą) była po prostu zbyt udana zważając na okoliczności. Joe udało się odnaleźć bez najmniejszego problemu - również za sprawą zbiegiem okoliczności i szczęścia. Nie będzie to moja ulubiona książka i prawdopodobnie w przyszłości już do niej nie wrócę.

Sięgnęłam po książkę ze względu na bardzo wysoką ocenę na "lubimyczytać". Przeczytałam ją bardzo szybko, bo to lekka i przyjemna lektura, ale nie mogę zaliczyć jej do wybitnych. Trochę za dużo przypadków i szczęśliwych zabiegów okoliczności. Związek głównej bohaterki ze zmarłym mężem, to wątek który najmniej mi się podobał oraz fakt kim okazał się Ray być w rzeczywistości....

Wzruszające dopełnienie części "If I stay" (oryginalny tytuł podoba mi się o wiele bardziej od przetłumaczonego). Logiczna, spójna i naprawdę pięknie napisana powieść. Ogromny plus za ukazanie emocji Adama i poprowadzenie fabuły z jego punktu widzenia. Uwielbiam to, że autorka w rozdziałach przeplata teraźniejszość z przeszłością, zawsze wtrącając przeszłe wątki w idealnych momentach. Moim zdaniem nieporównywalnie jest to część lepsza od poprzedniej, mimo że spodziewałam się czego innego.

Wzruszające dopełnienie części "If I stay" (oryginalny tytuł podoba mi się o wiele bardziej od przetłumaczonego). Logiczna, spójna i naprawdę pięknie napisana powieść. Ogromny plus za ukazanie emocji Adama i poprowadzenie fabuły z jego punktu widzenia. Uwielbiam to, że autorka w rozdziałach przeplata teraźniejszość z przeszłością, zawsze wtrącając przeszłe wątki w idealnych...

Czytam stronę po stronie, rozdział po rozdziale i myślę sobie "to tylko książka", fikcja, czyjś wymysł, przecież takie rzeczy się nie dzieją, ludzie nie są wykorzystywani, gwałceni, bici, WIĘZIENI przez 11 lat. Nawet, gdy już sobie uzmysłowie, że to wydarzyło się naprawdę, nie jestem w stanie tego pojąć. Jak chorym, okrutnym, nieludzkim trzeba być, aby dopuścić się takich czynów?! Jak znaleźć siłę do życia po tylu latach w piekle? Jak nie stracić nadziei? Jak zaufać drugiemu człowiekowi, gdy twoim oprawcą jest ojciec koleżanki? Powiedzieć, że podziwiam Michelle Knight, to za mało...

Czytam stronę po stronie, rozdział po rozdziale i myślę sobie "to tylko książka", fikcja, czyjś wymysł, przecież takie rzeczy się nie dzieją, ludzie nie są wykorzystywani, gwałceni, bici, WIĘZIENI przez 11 lat. Nawet, gdy już sobie uzmysłowie, że to wydarzyło się naprawdę, nie jestem w stanie tego pojąć. Jak chorym, okrutnym, nieludzkim trzeba być, aby dopuścić się takich...

Intrygująca, zaskakująca, ale jeśli wystarczająco uważnie śledziłeś przebieg wydarzeń, to jesteś w stanie znaleźć rozwiązanie - takie lubię najbardziej.
Od samego początku nie podobało mi się i nie pasowało do charakteru książki, to roszczeniowe zachowanie głównej bohaterki - Libby. Wymordowali Ci całą rodzinę? Przeżyłaś tylko ty i twój brat-morderca? Zrób na tym pieniądze! Ten wątek był bardzo mało wiarygodny i wywoływał we mnie irytację (do tego jeszcze klub skupiony na rozwiązywaniu zagadek kryminalnych i uwolnienia Bena z więzienia). Książka naprawdę wiele straciła przez wprowadzenie tak groteskowego rozwiązania, a Libby-roszczeniowa i Libby-przezresztęczasu, to dla mnie dwie różne osoby. Dodatkowo motywacja Bena do niewyjawienia prawdy na temat tamtej nocy mocno mnie wzburzyła.

Intrygująca, zaskakująca, ale jeśli wystarczająco uważnie śledziłeś przebieg wydarzeń, to jesteś w stanie znaleźć rozwiązanie - takie lubię najbardziej.
Od samego początku nie podobało mi się i nie pasowało do charakteru książki, to roszczeniowe zachowanie głównej bohaterki - Libby. Wymordowali Ci całą rodzinę? Przeżyłaś tylko ty i twój brat-morderca? Zrób na tym...

Zdecydowanie nie jest taka, jak wszystkie książki Cobena. W końcu coś innego, nieschematycznego, a przy tym wcale nie mniej zaskakującego.

Zdecydowanie nie jest taka, jak wszystkie książki Cobena. W końcu coś innego, nieschematycznego, a przy tym wcale nie mniej zaskakującego.

Jak dotąd najsłabsza z przeczytanych przeze mnie części. Uważam, że powinno się zakończyć na "kwiatach na poddaszu", gdyż seria traci swój urok na takim tworzeniu historii na siłę.

Jak dotąd najsłabsza z przeczytanych przeze mnie części. Uważam, że powinno się zakończyć na "kwiatach na poddaszu", gdyż seria traci swój urok na takim tworzeniu historii na siłę.

Muszę przyznać, że początkowo fabuła była dla mnie bardzo nierealna. Pomysł na zamknięcie czwórki dzieci w odizolowanym pokoju, skazanych na trzy lata wykluczenia ze społeczeństwa, odebranie im prawa do wolności i dorastania w warunkach, które umożliwiają normalny i zdrowy rozwój to pomysł iście fantastyczny i zupełnie oderwany od rzeczywistości. Zagłębiając się jednak w fabułę, dostrzegłam w tym skądinąd tragicznym obrazie, doskonałą okazję do przedstawienia samotności tych dzieci, ich walki o przetrwanie, tęsknoty, dylematów moralnych i religijnych, a także ogromnego umocnienia więzi.

Powieść godna przeczytania, również za sprawą ukazania okrucieństwa, którego ostatecznie dopuściła się matka, a także refleksji nad wartością miłości i pieniądza.

Muszę przyznać, że początkowo fabuła była dla mnie bardzo nierealna. Pomysł na zamknięcie czwórki dzieci w odizolowanym pokoju, skazanych na trzy lata wykluczenia ze społeczeństwa, odebranie im prawa do wolności i dorastania w warunkach, które umożliwiają normalny i zdrowy rozwój to pomysł iście fantastyczny i zupełnie oderwany od rzeczywistości. Zagłębiając się jednak w...

Lekka, szybko się ją czyta, a momentami była nawet zaskakująca.
Przeszkadzała i irytowała ciągła zmiana czasu narracji, momentami ciężko było się zorientować, kiedy wydarzenia miały miejsce. Co więcej postaci były dla mnie bardzo płaskie i nie zawsze wiarygodne.

Lekka, szybko się ją czyta, a momentami była nawet zaskakująca.
Przeszkadzała i irytowała ciągła zmiana czasu narracji, momentami ciężko było się zorientować, kiedy wydarzenia miały miejsce. Co więcej postaci były dla mnie bardzo płaskie i nie zawsze wiarygodne.

"To najlepsza po trylogii Millennium Stiega Larssona powieść kryminalna!"

Słucham?!
Obiecujący tytuł, obiecujące opinie, obiecujący opis, a tymczasem...
Od samego początku nie umiałam wczuć się w klimat książki. Historia mogła mieć potencjał, ale przez swoją nieprawdopodobną przewidywalność szybko mnie znudziła. W zasadzie każdy z wątków udało mi się bez problemu rozwiązać i wydedukować kto był sprawcą oraz jakie relacje łączyły bohaterów (a przyznam, że w przypadku dobrych i skomplikowanych powieści raczej mi się to nie zdarza). Co tu dużo mówić - zawiodłam się! Zdecydowanie za dużo w niej obyczajówki, a za mało kryminału i gdyby powieść utrzymana była wyłącznie w klimatach obyczajowych (a także w tym celu napisana) myślę że oceniłabym ją zdecydowanie wyżej, ponieważ autorka ma lekkie i przyjemne pióro.

"To najlepsza po trylogii Millennium Stiega Larssona powieść kryminalna!"

Słucham?!
Obiecujący tytuł, obiecujące opinie, obiecujący opis, a tymczasem...
Od samego początku nie umiałam wczuć się w klimat książki. Historia mogła mieć potencjał, ale przez swoją nieprawdopodobną przewidywalność szybko mnie znudziła. W zasadzie każdy z wątków udało mi się bez problemu...

O
MÓJ
BOŻE!!!

Wręcz doskonały finał trylogii, rozkosz dla oczu i umysłu. Genialnie napisana historia, której zakończenie może nie zaskakiwało, ale trzymało w wielkim napięciu do ostatniej strony. Przemyślane i mistrzowsko wykonane w każdym calu. Jest to zdecydowanie moja ulubiona część i z przyjemnością będę do niej wracać, jak i do całej serii. Grzechem jest nigdy nie sięgnąć po takie arcydzieło.

O
MÓJ
BOŻE!!!

Wręcz doskonały finał trylogii, rozkosz dla oczu i umysłu. Genialnie napisana historia, której zakończenie może nie zaskakiwało, ale trzymało w wielkim napięciu do ostatniej strony. Przemyślane i mistrzowsko wykonane w każdym calu. Jest to zdecydowanie moja ulubiona część i z przyjemnością będę do niej wracać, jak i do całej serii. Grzechem jest nigdy nie...

Ta część podobała mi się nieco bardziej. Uwielbiam to, że jej zakończenie jest tak ściśle związane z trzecią częścią. Chyba bym zwariowała, gdybym akurat nie miała kolejnej pod ręką. Oczywiście bezsprzecznie Lisbeth Salander jest najbardziej niesamowitą, tajemniczą i zaskakującą postacią!

Ta część podobała mi się nieco bardziej. Uwielbiam to, że jej zakończenie jest tak ściśle związane z trzecią częścią. Chyba bym zwariowała, gdybym akurat nie miała kolejnej pod ręką. Oczywiście bezsprzecznie Lisbeth Salander jest najbardziej niesamowitą, tajemniczą i zaskakującą postacią!