Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Deptanie znajomych terenów i tematów zawsze dodaje książce atutów w oczach czytającego. Własnie wróciłam z Addis Ababy. Smak indziery, bycie forenji, miasto i ludzie oraz nowe informacje o Etiopii i jej burzliwej historii sprawiły, że nie umiem być obiektywna. Ja ją połknęłam i mogłabym więcej!

Deptanie znajomych terenów i tematów zawsze dodaje książce atutów w oczach czytającego. Własnie wróciłam z Addis Ababy. Smak indziery, bycie forenji, miasto i ludzie oraz nowe informacje o Etiopii i jej burzliwej historii sprawiły, że nie umiem być obiektywna. Ja ją połknęłam i mogłabym więcej!

niedosyt... za mało Afryki w Afryce, smutny koniec, nie wiem co miałam z tego wynieść...
Wzięłam te książkę na podróż do Afryki i jakoś nie mogę nic odnaleźć. Chociaż czyta się nieźle

niedosyt... za mało Afryki w Afryce, smutny koniec, nie wiem co miałam z tego wynieść...
Wzięłam te książkę na podróż do Afryki i jakoś nie mogę nic odnaleźć. Chociaż czyta się nieźle

1/3 książki
Kocham Afrykę i to Afrykańczycy w radykalny sposób zmienili sposób mojego myślenia. Powracanie do przeszłości, odkrywanie tajemnic to dla mnie niewątpliwy wabik - ludzka potrzeba zrozumienia tragedii.

Czytam ją szybko i z łatwością, ale ... ejże, ejże, czy nie za szybko i za łatwo? Zdanie nie przykuwają uwagi, język nie olśniewa. Historia napisana jest sprawnie, ale boję się, że ją zapomnę zbyt szybko.
Ma jednak prawo się jeszcze rozwinąć

Po skończeniu książki: dodałam plusa za piękne postacie Afrykańczyków, zarówno mężczyzn jak i kobiet, oraz prawdę o tym, że po obu stronach jest prawda i mądrość, jak również podłość i zdrada. Pokazane są pozytywne strony medycyny miejscowej, ale też okropny szamanizm. W postaci białej bohaterki Anny odbija się walka Afryki o niezależność i emancypację i próba znalezienia własnej drogi tego kontynentu pomiędzy tradycją a przychodzącym z zewnątrz modelem życia.

AfrykaAfrykaAfrykaAfrykaAfrykaAfrykaAfrykaAfrykaAfrykaAfrykaAfryka

1/3 książki
Kocham Afrykę i to Afrykańczycy w radykalny sposób zmienili sposób mojego myślenia. Powracanie do przeszłości, odkrywanie tajemnic to dla mnie niewątpliwy wabik - ludzka potrzeba zrozumienia tragedii.

Czytam ją szybko i z łatwością, ale ... ejże, ejże, czy nie za szybko i za łatwo? Zdanie nie przykuwają uwagi, język nie olśniewa. Historia napisana jest...