Jest to wyjątkowa książka zapadająca na długo w pamięć.

Jest to wyjątkowa książka zapadająca na długo w pamięć.

No takie sobie. Można przeczytać. Były momenty nudne i trochę ciekawsze. Trochę mi się dłużyła.

No takie sobie. Można przeczytać. Były momenty nudne i trochę ciekawsze. Trochę mi się dłużyła.

„Powrót do Missing” to przede wszystkim przepiękna opowieść o człowieczeństwie. Relacje międzyludzkie są tutaj (obok medycyny, ale o tym za chwilę) wiodące. Przedstawione zostały w sposób sugestywny ale nie przejaskrawiony. Bohaterowie są pełnokrwiści a jednocześnie zaskakująco naturalni. Akcja toczy się głównie w szpitalu w Addis Abebie, ale w tle echem odbija się etiopski konflikt z Erytreą. Narracja naznaczona jest dodatkowo głodem i ubóstwem rdzennej ludności. Pomimo trudnych warunków bytowych, bólu i ubóstwa, bohaterowie starają się żyć i być szczęśliwi. Uderzająca jest właśnie ta skromność i prostota życia, która w żadnym wypadku nie przeszkadza w czerpaniu satysfakcji z wykonywanych zadań, w darzeniu się zaufaniem i szacunkiem. Wspaniała historia, którą Abraham Verghese udowadnia, że do szczęścia naprawdę niewiele trzeba…
Na uwagę zasługuje również wątek medycyny, bardzo zgrabnie wpleciony w fabułę. W książce znajdziemy wiele anegdot z dziedziny medycyny, opisów procedur medycznych i zabiegów, z racji miejsca, w którym toczy się akcja powieści (Afryka),często przebiegających w warunkach polowych. Czuć tutaj pasję autora do wykonywanego zawodu, Verghese jest bowiem z zawodu lekarzem, profesorem teorii i praktyki medycyny w Szkole Medycznej Uniwersytetu Stanforda oraz starszym zastępcą przewodniczącego Wydziału Chorób Wewnętrznych. Swoją wiedzę teoretyczną i praktyczną w absolutnie wspaniały sposób przelał na karty powieści. W„Powrót do Missing” udało mu się zgrabnie połączyć wiedzę zawodową, z realiami życia w Etiopii, wierzeniami i rytualnymi wierzeniami tamtejszej ludności oraz fikcją literacką, co razem dało naprawdę interesującą, epicką historię. Wszystko napisane ładnym, zgrabnym, nieprzeszarżowanym stylem.
Jedna z książek życia, taka, o której nie sposób na długo po lekturze zapomnieć.

„Powrót do Missing” to przede wszystkim przepiękna opowieść o człowieczeństwie. Relacje międzyludzkie są tutaj (obok medycyny, ale o tym za chwilę) wiodące. Przedstawione zostały w sposób sugestywny ale nie przejaskrawiony. Bohaterowie są pełnokrwiści a jednocześnie zaskakująco naturalni. Akcja toczy się głównie w szpitalu w Addis Abebie, ale w tle echem odbija się etiopski...

Długo męczyłam tę książkę. Bardzo długo. I efekt jest taki, że jej nie dokończyłam. I mam potworny dysonans z tą powieścią związany. Sądzę, że to świetna i wartościowa książka, a na pewno bardzo ważna. Przedstawia bardzo istotny problem związany ze służbą zdrowia i zdrowiem kobiet w Etiopii, a zapewne i w innych krajach też. Dobrze pisać takie powieści, bo chociaż temat jest reportażowy, to nie każdy reportaże czytuje. Ja nie czytuję, więc dla mnie formuła tym bardziej wydała się interesująca. Dobrze jest ta powieść napisana, łatwo i lekko ją się czyta, ale. No właśnie, złapałam się na tym, że czytam to i czytam i co chwilę odkładam, bo czytać nie mogę. Narracja, choć ciekawa, to jednak jest trochę rozwleczona. I opisy medyczne. Mnóstwo, długie i bardzo szczegółowe. Zupełnie nie dla mnie. Po takich opisach odkładałam książkę na dzień lub dwa, bo kompletnie mnie zniechęcały i nie chciało mi się dalej czytać. Jednocześnie byłam zainteresowana, co dalej wydarzy się w fabule. I tak na okrągło. Dzisiaj kolejny raz czytając, będąc już daleko za połową, zorientowałam się, że zamiast czytać sprawdzam co słychać w telefonie i to był dla mnie sygnał, że jednak nie dokończę. Szkoda mi czasu, na książkę, która mnie tak odpycha.

Ocena jest średnią, bo z jednej strony temat jest ciekawy i arcyważny i powieść jest dobrze napisana, a z drugiej te opisy zabiegów medycznych i chorób, ciągnące się w nieskończoność i rozwleczenie historii zniechęcają do czytania. Na pewno warto przeczytać "Powrót do Missing", trzeba trochę cierpliwości i tolerancji do zapędów medycznych autora, który jakby nie było jest lekarzem. Ciekawa to książka społecznie, aczkolwiek jak widać nie dla każdego.

Długo męczyłam tę książkę. Bardzo długo. I efekt jest taki, że jej nie dokończyłam. I mam potworny dysonans z tą powieścią związany. Sądzę, że to świetna i wartościowa książka, a na pewno bardzo ważna. Przedstawia bardzo istotny problem związany ze służbą zdrowia i zdrowiem kobiet w Etiopii, a zapewne i w innych krajach też. Dobrze pisać takie powieści, bo chociaż temat...

Rewelacyjna!

Rewelacyjna!

Przejmująca historia braci bliźniaków, która w pewien zawiły sposób kończy się happy endem. Choć pierwsze 100 stron bardzo mi się wlekło, a dodatkowo dochodziły liczne medyczne opisy, to im dalej, tym bardziej wczuwałam się w historię i bardziej ją rozumiałam.

Przejmująca historia braci bliźniaków, która w pewien zawiły sposób kończy się happy endem. Choć pierwsze 100 stron bardzo mi się wlekło, a dodatkowo dochodziły liczne medyczne opisy, to im dalej, tym bardziej wczuwałam się w historię i bardziej ją rozumiałam.

Oh, ile ja się z tą książką męczyłam... Być może osoby studiujące medycynę znajdą w tych wszystkich opisach zabiegów i chorób jakąś przyjemność. Jednak dla mnie było tego po prostu za dużo.

Oh, ile ja się z tą książką męczyłam... Być może osoby studiujące medycynę znajdą w tych wszystkich opisach zabiegów i chorób jakąś przyjemność. Jednak dla mnie było tego po prostu za dużo.

Książka przypadkiem wpadła mi w ręce (kuzynka zostawiła u mnie na działce),a że akurat nic nie wzięłam do czytania, to po nią sięgnęłam. I nie żałuję, choć początki były trudne, zwłaszcza dziecięce lata bliźniaków trochę przynudzały. Książki o dzieciach to w ogóle nie moja bajka😋 Ale autor na szczęście przeplatał je ze wspominkami z życia pozostałych postaci, więc dałam radę.
Ale z każdym rozdziałem coraz bardziej się wciągałam i nie mogłam oderwać. Bardzo zżyłam się z bohaterami, więc parę razy miałam łzy w oczach albo wręcz jawnie płakałam.
Piękna historia o braterskiej, trudnej miłości i nie tylko, o Etiopii, która była dla mnie wcześniej tylko plamą na mapie gdzieś w Afryce, o trudnych wyborach, które często zmieniają życie nie tylko tych co je podjęli, ale i wielu innych osób.
Na pewno na długo ta książka pozostanie w mojej głowie i sercu. Piękna, choć raczej smutna historia.

Książka przypadkiem wpadła mi w ręce (kuzynka zostawiła u mnie na działce),a że akurat nic nie wzięłam do czytania, to po nią sięgnęłam. I nie żałuję, choć początki były trudne, zwłaszcza dziecięce lata bliźniaków trochę przynudzały. Książki o dzieciach to w ogóle nie moja bajka😋 Ale autor na szczęście przeplatał je ze wspominkami z życia pozostałych postaci, więc dałam...

Jestem gdzieś w okolicach 25% całości, cóż nie jest łatwo, autor jako lekarz ma straszną manierę popadania w mało znaczące dla całości opisy, jest ich masakrycznie wręcz dużo, a najgorsze jest to że wręcz nimi epatuje...Co się pojawi nowa osoba...Zaraz opisik na naście dłuuugich stron ....przeszłość . czasami wychodzi to mu lepiej ,a czasami niestety nie ! Trzeba mieć sporą dozę cierpliwości do tej lektury...

Jestem gdzieś w okolicach 25% całości, cóż nie jest łatwo, autor jako lekarz ma straszną manierę popadania w mało znaczące dla całości opisy, jest ich masakrycznie wręcz dużo, a najgorsze jest to że wręcz nimi epatuje...Co się pojawi nowa osoba...Zaraz opisik na naście dłuuugich stron ....przeszłość . czasami wychodzi to mu lepiej ,a czasami niestety nie ! Trzeba mieć...

Wspaniała książka o życiowych wyborach i ich konsekwencjach.

Wspaniała książka o życiowych wyborach i ich konsekwencjach.