Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakim cudem ta książka stała się klasykiem i posiada tylu fanów jest dla mnie nieprzeniknioną tajemnicą. Bohaterowie są okropni. Dzielą się albo na niesamowicie naiwnych, albo niesamowicie odpychających-obydwa typy równie irytujące. Romantyzmu w tym nie ma za grosz. Jest za to całe mnóstwo toksycznych związków. I gdyby autorka chciała się bliżej przyjrzeć tej toksyczność i jakoś ją skomentować to ja byłabym zaintrygowana. Ale nie, ona sobie po prostu jest, a czasem nawet próbuję się nam wmówić, ze to tak z miłości! Bohaterowie nie przechodzą żadnej przemiany, nie uczą się na błędach, nie zmieniają zdania. Cała historia dziwnie nie angażuję czytelnika, bo spokojnie można domyślić się jak potoczy się dalej. Tylko narratorki trochę żal, bo wydaje się mieć najwięcej oleju w głowie ze wszystkich bohaterów,a przyszło jej żyć w tym piekle. Wielkie rozczarowanie.

Jakim cudem ta książka stała się klasykiem i posiada tylu fanów jest dla mnie nieprzeniknioną tajemnicą. Bohaterowie są okropni. Dzielą się albo na niesamowicie naiwnych, albo niesamowicie odpychających-obydwa typy równie irytujące. Romantyzmu w tym nie ma za grosz. Jest za to całe mnóstwo toksycznych związków. I gdyby autorka chciała się bliżej przyjrzeć tej toksyczność i...

Ja się tylko zastanawiam, jak można tak ciekawą wyprawę i człowieka, opisać w taki nudny, mało wyszukany sposób? Język książki bardzo "suchy", nie angażujący czytelnika. Do pisania biografii też potrzebny jest talent literacki. Po suche fakty mogę sięgać do wikipedii.

Ja się tylko zastanawiam, jak można tak ciekawą wyprawę i człowieka, opisać w taki nudny, mało wyszukany sposób? Język książki bardzo "suchy", nie angażujący czytelnika. Do pisania biografii też potrzebny jest talent literacki. Po suche fakty mogę sięgać do wikipedii.