Opinie użytkownika
„Ciemno, prawie noc” Joanny Bator jest jak nocny seans w kinie tuż przy granicy polsko-czeskiej. Język jest żywy i barwny niczym obraz, dowcip nieoczywisty i abstrakcyjny – rodem z czeskiej komedii, a opisywana rzeczywistość na wskroś polska. Ta książka przywodzi na myśl dziesiątki klisz, które znamy z niejednego filmu o maltretowanych dzieciach, rodzinach z problemem...
więcej Pokaż mimo toPsychologia środowiskowa to chyba najbardziej eklektyczna dziedzina nauk o psyche. Łączą się w niej zagadnienia socjologiczne, antropologiczne, architektoniczne. Korzysta z teorii psychologii społecznej, ewolucyjnej, poznawczej, rozwojowej. Opowiada i tłumaczy interakcje zachodzące między środowiskiem a człowiekiem lub człowiekiem a środowiskiem. Miejsce i jego aspekt...
więcej Pokaż mimo toWłaściwie to mamy trzy pokrewne pojęcia: strach, wstyd i poczucie poczucie winy. Każdy z tych stanów emocjonalnych jest podatny na manipulację, tyle że w różnym stopniu.
Pokaż mimo toPsychiatra opowiadający o własnych zmaganiach z chorobą psychiczną, czyli Antoni Kępiński, wyjątkowo umiejętnie wplata swoje doświadczenia w obraz zaburzenia, które opisuje. Nie jest to naiwne. Nie ma charakteru banalnej historii ze szpitalem psychiatrycznym w tle. Jedyne co może rzucać się w oczy to bardzo tradycyjne ujmowania "normalnego świata" - tego poza chorobą, które...
więcej Pokaż mimo toNajważniejsze przesłanie tej książki to: "w psychologii potrzebna jest rewolucja". Potencjał tej dziedziny z pewnością jest możliwy do wykorzystania gdzieś poza branżą marketingu, reklamy, zarządzania zasobami ludzkimi, terapii i szkoleń.
Pokaż mimo to
Niewypowiedziana wojna przeciw kobietom ma urok sekretarki lat pięćdziesiątych. Jej umysł jest rzutki, aparycja nienaganna a organizacja pracy działa sprawnie niczym w dobrze nakręconej maszynie. Nad sobą ma jedynie szklany sufit, od którego prawdopodobnie odbije się pragnąc awansu.
Wizja kobiet związanych pracami domowymi lub tymi, do których dopuszczane są w sferze...
Treści tej książki i późniejszego podręcznika "Psychologia Społeczna" Wojciszke w dużej mierze się pokrywają. Jednak "Człowieka wśród ludzi" czyta się lepiej - prawie tak lekko, jak książkę popularnonaukową.
Pokaż mimo toProsty język, mnóstwo ciekawostek i kompilacja dokonań polskich oraz zagranicznych badaczy. Dobra rzecz! Podręcznik, ale bardzo przyjemny. Minusem może być małe skrzywienie Wojciszke na punkcie własnych badań, dotyczących sprawczości i wspólnotowości. Czasem ma się wrażenie, że autor chce w tych kategoriach zmieścić cały świat i w odniesieniu do nich tłumaczyć każde zjawisko.
Pokaż mimo toObok każdej kategorii zaburzeń z zakresu psychopatologii ogólnej i szczegółowej pojawiają się tutaj próby genezy chorób i propozycje terapii w kontekście poszczególnych paradygmatów: biologicznego, poznawczego, psychodamicznego, uczenia się. Cierpiałkowska podkreśla, że sposób różnicowania normy od patologii w dużej mierze zależy od kontekstu kulturowego, społecznego; a...
więcej Pokaż mimo toGdyby pozbawić ludzkość możliwości zawierania małżeństw lub życia w konkubinacie, zapewne nastałyby czasy, w których zakochani musieliby umawiać się na randki do końca swych dni. W obliczu tego stwierdzenia można również zapytać o sytuację odwrotną - czy mógłby istnieć świat bez „randkowania”? Piotr Szarota ponownie udziela odpowiedzi twierdzącej. Dodaje również, że jego...
więcej Pokaż mimo toBędąc użytkownikiem rozlicznych portali społecznościowych nie trudno natknąć się na fotografie ludzi pozujących z kawałkiem kartonu, który zawiera opis ich mniej lub bardziej trudnej sytuacji życiowej. Jeżeli ktoś nie ma pojęcia o czym mowa, to już z pewnością spotkał "w realu" ludzi żebrzących, dzierżących przed sobą tabliczki z prośbą o wsparcie. Czego nie pomyślelibyśmy...
więcej Pokaż mimo to