Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka może jest wstrząsająca lecz nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak "My dzieci z dworca Zo"

Książka może jest wstrząsająca lecz nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak "My dzieci z dworca Zo"

O tej ksiażce można napisac: "WOW!" Szokuje na każdym kroku. Ukazuje Wielkiego Stalina jako człowieka,który po trupach doszedł do władzy i dzieki trupom ją utrzymał. Wujek Joe jak mawiali o nim amerykanie pod koniec II wojny światowej, miał manie prześladowczą -nikomu nie ufał i panicznie bał sie Trockiego. Przez całą powieść przewija się tajemnica,której finał jest zaskakujący

O tej ksiażce można napisac: "WOW!" Szokuje na każdym kroku. Ukazuje Wielkiego Stalina jako człowieka,który po trupach doszedł do władzy i dzieki trupom ją utrzymał. Wujek Joe jak mawiali o nim amerykanie pod koniec II wojny światowej, miał manie prześladowczą -nikomu nie ufał i panicznie bał sie Trockiego. Przez całą powieść przewija się tajemnica,której finał jest zaskakujący

Ksiażka nie jest zła.Jedyne co jest w niej najciekawsze to pomysł na fabułę,a cała reszta już troche kuleje

Ksiażka nie jest zła.Jedyne co jest w niej najciekawsze to pomysł na fabułę,a cała reszta już troche kuleje

Ta ksiażka była jedną z niewielu lektur,ktore mi sie podobały.Płakałam wręcz gdy czytałam ostatnią scenę.Wspaniała

Ta ksiażka była jedną z niewielu lektur,ktore mi sie podobały.Płakałam wręcz gdy czytałam ostatnią scenę.Wspaniała

Wspaniały cykl.C.S.Lewis stworzył coś niepowtarzalnego.Najlepszą częscią wg mnie jest "Siostrzeniec czarodzieja"

Wspaniały cykl.C.S.Lewis stworzył coś niepowtarzalnego.Najlepszą częscią wg mnie jest "Siostrzeniec czarodzieja"

Dno i tylko tyle można o tym pisać.

Dno i tylko tyle można o tym pisać.

Nabokov charakteryzuje się świetnym stylem i nawet z rzeczy tak okropnej jaką jest obsesja( nazwałabym to fetyszem) głównego bohatera, potrafił stworzyć arcydzieło. Autor ubrał chore wyznania Humberta w piękne słowa przedstawiając je jako nieskazitelną i głeboką miłość. Moim zdaniem jedyną rzeczą, która mi się nie podobała to używanie (zbyt często) zwrotów i wypowiedzi w jezyku francuskim. Akurat

Nabokov charakteryzuje się świetnym stylem i nawet z rzeczy tak okropnej jaką jest obsesja( nazwałabym to fetyszem) głównego bohatera, potrafił stworzyć arcydzieło. Autor ubrał chore wyznania Humberta w piękne słowa przedstawiając je jako nieskazitelną i głeboką miłość. Moim zdaniem jedyną rzeczą, która mi się nie podobała to używanie (zbyt często) zwrotów i wypowiedzi w...

"Mistrza i Małgorzatę" poleciła mi moja kochana polonistka z gimnazjum. Autor umiejętnie pokazał absurdy życia w Związku Radzieckim w latach 20. i 30. Powieść jest po prostu genialna, a najlepsze co w niej jest to Behemot.

"Mistrza i Małgorzatę" poleciła mi moja kochana polonistka z gimnazjum. Autor umiejętnie pokazał absurdy życia w Związku Radzieckim w latach 20. i 30. Powieść jest po prostu genialna, a najlepsze co w niej jest to Behemot.

Znalazłam tę książke całkiem przypadkiem w bibliotece i odrazu stała sie jedną z moich ulubionych książek. Po mimo tego iż szokuje na każnym kroku(język, postawy głównego bohatera) to daje do myślenia.

Znalazłam tę książke całkiem przypadkiem w bibliotece i odrazu stała sie jedną z moich ulubionych książek. Po mimo tego iż szokuje na każnym kroku(język, postawy głównego bohatera) to daje do myślenia.