Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna część przedstawiająca losy Hani i jej najbliższych.
Część, w której wiele wątków, niedomówień zostaje wyjaśniona.
Nie warto pisać zbyt wiele, warto sięgnąć po utwory Anny Ficner - Ogonowskiej i samemu przeżyć historię zapisaną na kartach książki. Niewątpliwie nauczyłam się tego, że w życiu nie można brać niczego za pewniak. Nie zawsze coś co sobie zaplanujemy musi się urzeczywistnić tak, jak tego wymagaliśmy. Życie nieustannie nas zaskakuje. Wystarczy być cierpliwym, a na pewno los uśmiechnie się do nas. A jak to się stanie po prostu zgódźmy się na szczęście.
Nic innego nie pozostaje jak polecić każdą cześć opowieści o Hannie Lerskiej gdyż jest to wzruszająca i pełna zaskakujących wątków opowieść o życiu.
PS: Do lektury polecam herbatkę z cytrynką albo soczkiem malinowym. ;)
"Nierzadko jest tak, że jest dobrze, tylko trzeba poszukać tego dobra, albo wcale nie szukać, tylko uważnie popatrzeć na to, co jest blisko nas. Skupić się na tym, co jest ważne. Bo może talent do trafnych obserwacji i spostrzeżeń to najwartościowszy talent na świecie... może..."

PS: Do lektury polecam herbatkę z cytrynką albo soczkiem malinowym. ;)

Kolejna część przedstawiająca losy Hani i jej najbliższych.
Część, w której wiele wątków, niedomówień zostaje wyjaśniona.
Nie warto pisać zbyt wiele, warto sięgnąć po utwory Anny Ficner - Ogonowskiej i samemu przeżyć historię zapisaną na kartach książki. Niewątpliwie nauczyłam się tego, że w życiu nie można brać niczego za pewniak. Nie zawsze coś co sobie zaplanujemy musi...

Kolejna część powieści pani Anny Ficner-Ogonowskiej "Alibi na szczęście".
Kolejna zaskakująca część. "Krok do szczęścia" niewątpliwie ukazuje zaskakujące, wręcz szokujące, fakty z życia głównych bohaterek - Hani i Dominiki. Jak się okazują są one sobie bliższe niż mogło się to wydawać.
Myślałam, że nic mnie już w tej powieści nie zaskoczy. O, jak się pomyliłam!
Każdy rozdział książki, dosłownie, pochłaniałam z coraz szerzej otwartymi oczami.
W utworze pojawiają się wątki owiane tajemnicą, próba utrzymania ich w sekrecie przed główną zainteresowaną nimi osobą.
Oczywiście rozwija się wątek miłosny. Hania zbliża się do Mikołaja. Próbuje rozliczyć się z przeszłością. Próbuje połączyć dwa życia w jedno, próbuje połączyć "szarość" z "błękitem". Wiecznie szalona Dominika przygotowuje się do roli matki. Nie mogło zabraknąć również bardzo mądrych rad pani Irenki.
Kolejna część, która wciąga bez żadnych wyrzutów sumienia.
Kolejna część po której przeczytaniu zdaję sobie sprawę, że nic w życiu nie jest dane na stałe.
Gorąco polecam.

Kolejna część powieści pani Anny Ficner-Ogonowskiej "Alibi na szczęście".
Kolejna zaskakująca część. "Krok do szczęścia" niewątpliwie ukazuje zaskakujące, wręcz szokujące, fakty z życia głównych bohaterek - Hani i Dominiki. Jak się okazują są one sobie bliższe niż mogło się to wydawać.
Myślałam, że nic mnie już w tej powieści nie zaskoczy. O, jak się pomyliłam!
Każdy...

"Alibi na szczęście" przeczytałam z polecenia. Słyszałam o niej wiele pozytywnych opinii. Jednak byłam do niej nastawiona sceptycznie, tak jak do większości polskich twórców.
Przez początek książki zastanawiałam się o co chodzi głównej bohaterce. Z jednej strony Hanka mnie irytowała, jednak z drugiej intrygowała. I gdy nareszcie następuje pewien punkt kulminacyjny, czytałam z otwartymi ustami kolejne zdania. Zdecydowanie nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy.
Cóż tu więcej zdradzać, przeczytajcie. Warto sięgnąć po tę książkę. Jednak ostrzegam: bardzo wciąga.
Polska autorka, a niesamowita opowieść. Myślę, że to też pewna nauczka dla mnie, aby nie szufladkować danego autora przed przeczytaniem jego dzieła. W tym przypadku okazało się, że to co polskie jest dobre.
Tak na marginesie, interesująca byłaby ekranizacja tej historii. Chętnie bym obejrzała.

"Alibi na szczęście" przeczytałam z polecenia. Słyszałam o niej wiele pozytywnych opinii. Jednak byłam do niej nastawiona sceptycznie, tak jak do większości polskich twórców.
Przez początek książki zastanawiałam się o co chodzi głównej bohaterce. Z jednej strony Hanka mnie irytowała, jednak z drugiej intrygowała. I gdy nareszcie następuje pewien punkt kulminacyjny,...