Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Puchatku? -Tak Prosiaczku? -Nic- powiedział Prosiaczek biorąc Puchatka za łapkę - Chciałem się tylko upewnić, że jesteś.

-Puchatku? -Tak Prosiaczku? -Nic- powiedział Prosiaczek biorąc Puchatka za łapkę - Chciałem się tylko upewnić, że jesteś.

(...) bo najciężej jest ruszyć. Nie dojść, ale ruszyć. Dać ten pierwszy krok. Bo ten pierwszy krok nie jest krokiem nóg, lecz serca. To serce najpierw rusza, a dopiero nogi za nim zaczynają iść. A na to nie tylko trzeba siły, ale i przeznaczenia, żeby przemóc serce i powiedzieć, to ruszam.

(...) bo najciężej jest ruszyć. Nie dojść, ale ruszyć. Dać ten pierwszy krok. Bo ten pierwszy krok nie jest krokiem nóg, lecz serca. To serce najpierw rusza, a dopiero nogi za nim zaczynają iść. A na to nie tylko trzeba siły, ale i przeznaczenia, żeby przemóc serce i powiedzieć, to ruszam.

Człowiek człowiekowi panią z dziekanatu.

Człowiek człowiekowi panią z dziekanatu.

Krowa jak jest głodna, to jest głodna. A jak szczęśliwa, to szczęśliwa. I z krową nie ma tak, że na przykład udaje zadowoloną, a tak naprawdę to jest wkurwiona na coś sprzed dwóch dni, albo że za dwa tygodnie kopnie cię z powodu czegoś, co jej się przywidziało dzisiaj. Krowa jak jest wkurwiona, to jest wkurwiona. A jak nie, to nie. I to mi się w krowach podoba.

Krowa jak jest głodna, to jest głodna. A jak szczęśliwa, to szczęśliwa. I z krową nie ma tak, że na przykład udaje zadowoloną, a tak naprawdę to jest wkurwiona na coś sprzed dwóch dni, albo że za dwa tygodnie kopnie cię z powodu czegoś, co jej się przywidziało dzisiaj. Krowa jak jest wkurwiona, to jest wkurwiona. A jak nie, to nie. I to mi się w krowach podoba.

Będę szaleńcem, pięknie. Tylko ciekawe, czy będę wtedy wiedział, że nim jestem. Bo tego się chyba nie wie... Ale jeśli tak, to ciekawe, czy już nim nie jestem. W takim razie może być każdy, tylko o tym nie wie. Bo chyba o to w szaleństwie chodzi.

Będę szaleńcem, pięknie. Tylko ciekawe, czy będę wtedy wiedział, że nim jestem. Bo tego się chyba nie wie... Ale jeśli tak, to ciekawe, czy już nim nie jestem. W takim razie może być każdy, tylko o tym nie wie. Bo chyba o to w szaleństwie chodzi.

-Taki to ma przejebane-zauważyłem. -Dlaczego?-Czwarty podjął temat. -No bo jest menelem-odparłem.-Bezdomnym. -I? -I to jest cholernie smutne chyba. Wątpię,żeby gość wstawał co rano z uśmiechem na twarzy. -A ty wstajesz?

-Taki to ma przejebane-zauważyłem. -Dlaczego?-Czwarty podjął temat. -No bo jest menelem-odparłem.-Bezdomnym. -I? -I to jest cholernie smutne chyba. Wątpię,żeby gość wstawał co rano z uśmiechem na twarzy. -A ty wstajesz?

czekanie na świt trwało dwie herbaty z cytryną i jedną kawę.

czekanie na świt trwało dwie herbaty z cytryną i jedną kawę.

Było za wcześnie, żeby pójść do sklepu. Było za wcześnie, żeby żyć, więc tylko chodził od ściany do ściany i umierał.

Było za wcześnie, żeby pójść do sklepu. Było za wcześnie, żeby żyć, więc tylko chodził od ściany do ściany i umierał.

Milczeliśmy przez całą rozmowę.

Milczeliśmy przez całą rozmowę.

Rzeczom nie bardzo przeszkadza to,że są dziurawe.

Rzeczom nie bardzo przeszkadza to,że są dziurawe.

Zostało takie proste: "Jezu ufam Tobie". Jakby Bóg maniakalnie wołał: " Weż Mi zaufaj, zaufaj w ciemno. Zobacz tylko, co zrobiłem, ja głęboko wszedłem w cierpienie ludzkie". Bóg umarł, czyli zrobił rzecz niemożliwą dla siebie, bo On jest życiem samym.

Zostało takie proste: "Jezu ufam Tobie". Jakby Bóg maniakalnie wołał: " Weż Mi zaufaj, zaufaj w ciemno. Zobacz tylko, co zrobiłem, ja głęboko wszedłem w cierpienie ludzkie". Bóg umarł, czyli zrobił rzecz niemożliwą dla siebie, bo On jest życiem samym.

Niebezpiecznie jest działać bez zastanowienia (...) Ale zastanawianie się bez działania niczemu nie służy.

Niebezpiecznie jest działać bez zastanowienia (...) Ale zastanawianie się bez działania niczemu nie służy.

Najdziwniejsze zaś było, że świat żyje sobie zupełnie normalnie beze mnie.

Najdziwniejsze zaś było, że świat żyje sobie zupełnie normalnie beze mnie.

...już od pewnego czasu nadawanie odpowiedniego znaczenia wszystkim rzeczom, które się wokół mnie zdarzały, zaczęło przekraczać moje możliwości.

...już od pewnego czasu nadawanie odpowiedniego znaczenia wszystkim rzeczom, które się wokół mnie zdarzały, zaczęło przekraczać moje możliwości.