Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie jesteśmy sami. Choć może nam się wydawać, że TYLKO my mamy problemy, a inni to w są wiecznie szczęśliwi i w ogóle cud, miód malina, żyć nie umierać. Takie myślenie jest jednak totalną bzdurą, bo niestety (albo nie niestety, bo to właśnie one często uczą nas wytrwałości) problemy ma każdy z nas, nawet jak tego nie widać na pierwszy rzut oka, to tak jest i już. Nasza głowa potrafi tworzyć na prawdę dziwne i często wyolbrzymione lub zupełnie nieprawdziwe myśli na nasz temat. Bywa, że czujemy więcej niż inni wokół nas. Czujemy się przez to inni niż wszyscy, ale to właśnie ta inność nas wyróżnia, sprawia, że jest wyjątkowi. . Choć może wydawać się to czasami uciążliwie, że postrzegamy świat głębiej niż otoczenie to tak na prawdę jest to DAR.

Nigdy nie jesteśmy sami. Choć może nam się wydawać, że TYLKO my mamy problemy, a inni to w są wiecznie szczęśliwi i w ogóle cud, miód malina, żyć nie umierać. Takie myślenie jest jednak totalną bzdurą, bo niestety (albo nie niestety, bo to właśnie one często uczą nas wytrwałości) problemy ma każdy z nas, nawet jak tego nie widać na pierwszy rzut oka, to tak jest i już....

Jako ludzie z jakiegoś powodu lubimy uciekać od problemów, które nas prześladują. Próbujemy o nich zapomnieć, zakopać, ukryć gdzieś głęboko by nie wyszły na światło dzienne. Możemy mieć różne powody, dla których to robimy wstydzimy się ich, udajemy, że jesteśmy silni, że dajemy sobie rade. Prawda jest jednak taka, że problem ukryty wciąż tam jest i nie przykryjemy go dodatkowymi zajęciami, obowiązkami czy udawaniem przed innymi naszych prawdziwych uczuć. Nakładając kolejne "koce" na nasze problemy możemy tylko jeszcze bardziej sobie zaszkodzić. W końcu możemy być tak wszystkim obciążeni, że padniemy z wyczerpania.
Jesteśmy tylko ludźmi, mamy prawo mieć czasami wszystkiego dość, a problemy są rzeczą ludzką, zamiast więc udawać, że ich nie ma zaakceptujmy je i starajmy się je pokonywać w swoim tempie.

Ta część chyba najbardziej ze wszystkich przemówiła do mojej wewnętrznej osobowości, choć prawdę mówiąc wszystkie trzy wniosły coś do mojego codziennego myślenia. Duszki zapadną w mojej pamięci na pewno na jeszcze wiele miesięcy o ile nie na zawsze.

Jako ludzie z jakiegoś powodu lubimy uciekać od problemów, które nas prześladują. Próbujemy o nich zapomnieć, zakopać, ukryć gdzieś głęboko by nie wyszły na światło dzienne. Możemy mieć różne powody, dla których to robimy wstydzimy się ich, udajemy, że jesteśmy silni, że dajemy sobie rade. Prawda jest jednak taka, że problem ukryty wciąż tam jest i nie przykryjemy go...

Czasami mamy ochote po prostu uciec... zniknąć, zamknąć się w swojej bezpiecznej "norce" i z niej już nigdy nie wyjść. Robimy to z różnych powodów ze strachu, z obawy przed odrzuceniem, z przebodźcowania codziennym życiem, nawet tymi na pozór błahymi i prostymi sprawami.
Nie zawsze jest to jednak dobre rozwiązanie, ale w takich mrocznych momentach życia nie myślimy o tym, skupiamy się na swoim cierpieniu i smutkach zapominając o miłych wspomnieniach i chwilach z naszego życia.
Można to porównać do czarnych chmur, które zasłaniają nam widok na słońce, które cały czas świeci nad nimi, ale go nie widzimy. Chmury mogą jednak odejść jeśli rozwieje je wiatr, a tym wiatrem może być choćby na pozór prosta rozmowa z kimś bliskim, z kimś dla nas ważnym, szczególnym, specjalnym. Bez takiego wiatru jednak chmurą trudno będzie odejść i mogą zamienić się w ciemną otchłań już na zawsze lub póki nie pojawi się wiatr.....

Czasami mamy ochote po prostu uciec... zniknąć, zamknąć się w swojej bezpiecznej "norce" i z niej już nigdy nie wyjść. Robimy to z różnych powodów ze strachu, z obawy przed odrzuceniem, z przebodźcowania codziennym życiem, nawet tymi na pozór błahymi i prostymi sprawami.
Nie zawsze jest to jednak dobre rozwiązanie, ale w takich mrocznych momentach życia nie myślimy o tym,...