-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Opinie użytkownika
I co tu się stało się, że po przyzwoitym pierwszym tomie, przyszła taka nędza? Epoka mitu była wtórnym, ale sprawnie napisanym czytadłem. Epoka mieczy nadal jest wtórnym czytadłem, ale nie jest dobrze napisana.
WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2024/04/michael-j-sullivan-epoka-mieczy.html
Czyta się leciuteńko – czytelnik wie, że jest u siebie: wszelkie punkty z klasycznej fantasy po kolei odhaczane. Przy czym Sullivan zastosował szlachetny umiar i nie mnoży wątków oraz bohaterów bez potrzeby. Wchodzi to łatwo, bez popitki. Nie ma też jakichś wybitnych nielogiczności. Tempo odpowiednie. Z tego wynikałoby, że polecam czytanie, ale jednak nie do...
więcej Pokaż mimo to
Ta powieść ani mnie ziębi, ani mnie parzy. Inna rzecz, że moje oczekiwania rozminęły się z rzeczywistością: oczekiwałem kolejnej militarnej space opery, a dostałem pseudofantasy. Fakt, jedno udało się autorowi: jestem ciekaw jak to się skończy. Ale nie wiem czy aż tak mnie to nurtuje, żeby brnąć w cyklona, bo na razie Weber nasmarał dziesięć tomów, prawie dziewięć tysięcy...
więcej Pokaż mimo to
Napisane to jest lekko, wszak Cornwell jest z tego znany. Ale potrafi też pisać lepiej, co pokazał w Trylogii arturiańskiej. W Ostatnim królestwie niektóre rzeczy dzieją się zbyt szybko...
WIĘCEJ:
http://seczytam.blogspot.com/2024/04/bernard-cornwell-ostatnie-krolestwo.html
Zastanawiam się czy ta powieść nie jest popularniejsza w Polsce, niż w ojczyźnie pisarza (USA), a może nawet, niż w reszcie świata. Takie to były czasy: w latach osiemdziesiątych XX wieku wszystko zachodnie, co się u nas ukazywało oficjalnie, a szczególnie na łamach Fantastyki, mogło zyskać status powieści...
więcej Pokaż mimo to
Nie, nie i jeszcze raz nie. A wiecie co jest najgorsze? To, że ta powieść mogła być fajna, gdyby jakiś przytomny redaktor wyciął co najmniej połowę tekstu. Niestety, przytomnego redaktora zabrakło...
WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2024/03/stephen-baxter-masakra-ludzkosci.html
Nie jest to książka łatwa i przyjemna. Ale jeśli stawiasz klimat ponad akcję, jeśli szukasz niesztampowej fantasy, to może być dla Ciebie. Polecam, choć na razie jeszcze dość niepewnie, bo przecież za mną tylko rozdęty prolog. Ocena na ten moment, może się zmienić po lekturze drugiej części.
WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2024/03/anne-rice-godzina-czarownic-cz-1.html
Odradzam. W każdym razie tym, którzy lubią „normalną” literaturę – taką z fabułą, bohaterem itp. Jeśli komuś wystarcza sam piękny język, to może znaleźć przyjemność w obcowaniu z tym czymś. U mnie kandydatka do powieściowej wtopy nr 1 Anno Domini 2024.
WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2024/03/anna-brzezinska-mga.html
Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego...
więcej Pokaż mimo to
Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego...
więcej Pokaż mimo to
Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego...
więcej Pokaż mimo to
Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego...
więcej Pokaż mimo to
Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego...
więcej Pokaż mimo to
Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego...
więcej Pokaż mimo to
No czyta się to, jest sprawnie napisane. Tyle że jakoś żaden bohater nie wywołał we mnie jakichkolwiek uczuć (sympatii, antypatii, wkurzenia – czegokolwiek). Może to za sprawą rozbicia na trzy wątki? Sama fabuła nawet mnie wciągnęła (w końcu doczytałem do ostatniej strony), ale znowu bez...
więcej Pokaż mimo to
Wydanie Hachette z kolekcji Mistrzowie Horroru i Fantastyki.
Więcej opowiadań, niż w starszych wydaniach. Zawartość:
- Szkarłatna dżuma
- Czerwony bóg
- Wróg świata
- Cień i błysk
- Siła silnego
- Marzenie Debsa
- Niesłychany najazd
Krótko:
Stare, przedwojenne tłumaczenia ściągnięte gdzieś z sieci.
Brak korekty.
Wysoka cena.
A literacko - to...
Ogólnie polecam, choćby dla poznania fantastyki naszych sąsiadów. Choć z drugiej strony, jeśli u nas nawet przełożą coś z fantasy/SF/horroru z Czech i Słowacji, to zazwyczaj są to właśnie typowe akcyjniaki, literatura wagi lekkiej (jak czeski Žamboch czy słowacki Karika). Czy tam naprawdę nie pisują nic z wyższej...
więcej Pokaż mimo to
Wielkie rozczarowanie. Po przyzwoitych opowiadaniach i dobrej książce o Lordzie Johnie, straszny zjazd formy. Co ciekawe, ponownie, choć cały cykl to fantasy, mamy powieść pozbawioną elementów fantastycznych. Tym razem jest to nie tylko historyczny kryminał, ale również romans LGBT...
WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2023/12/diana-gabaldon-lord-john-i-bractwo.html
„Aksel szybko poczuł dezorientację. (...) To nie miało sensu”.
Czytelnik może dezorientacji nie odczuwa, ale również ma wrażenie, że to nie ma sensu.
„Sikora strzelał wokół do wszystkiego, co nie było nim”.
Bo jakby strzelał do tego, co było nim, to byłoby znacznie gorzej :D Ale, musicie przyznać, że zdanie cudowne. Aaa, żeby nie było, że wybrałem jedno jedyne kulawe...