Początek podróży

Polecam komuś kto szuka szybkiej lektury SF. Autor nie daje nawet jednego oddechu wszystko odbywa się w zawrotnym tempie. Walki w kosmosie, eksploracja planet w pewnej części przypomina Star Trek, ale w wersji rollercoaster-a. Interesująca myśl przewodnia - tajemnica.

Polecam komuś kto szuka szybkiej lektury SF. Autor nie daje nawet jednego oddechu wszystko odbywa się w zawrotnym tempie. Walki w kosmosie, eksploracja planet w pewnej części przypomina Star Trek, ale w wersji rollercoaster-a. Interesująca myśl przewodnia - tajemnica.

Ludzkość straciła Ziemię, stała się marginesem wszechświata, rozrzucona między planetami, a ludzie służą jako niewolnicy, tania siła robocza i mięso armatnie w zamian za obietnice możliwości osiedlenia nowej planety. Dostali statek, którym się poruszają i wypełniają misje wojskowe i zwiadowcze. Ale napotkawszy statki wszystko idzie nie tak jak trzeba.
Dostajemy bitwę w pustce wszechświata o śmierć i życie, a także odkrycie zwiadowców, czyżby ludzkość była starsza niż wszyscy sądzili?

Ludzkość straciła Ziemię, stała się marginesem wszechświata, rozrzucona między planetami, a ludzie służą jako niewolnicy, tania siła robocza i mięso armatnie w zamian za obietnice możliwości osiedlenia nowej planety. Dostali statek, którym się poruszają i wypełniają misje wojskowe i zwiadowcze. Ale napotkawszy statki wszystko idzie nie tak jak trzeba.
Dostajemy bitwę w...

Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego brakowało...

WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2024/02/dariusz-domagalski-hajmdal-t-1-6.html

Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego...

Czy to źle, że nie zostałem uwiedziony historią przedstawioną w "Początku podróży"? Z jednej strony źle, bo lubię SF i w sumie dobrze by było jednak, żebym został wciągnięty, byłoby co czytać w zimowe wieczory. Z drugiej strony dobrze, bo potwierdziłem po raz kolejny, że nie warto czytać książek, które "nie wciągają" po 50 pierwszych stronach. Może jestem już trochę za stary na opowieści o nawalaniu się z kosmitami, a może temat jest już na tyle oklepany, że kolejna pozycja tego typu, po prostu nie ma prawa zainteresować wytrawnego czytelnika. Nie wiem czy na świecie jest jakaś skończona ilość wyobraźni, że o oryginalny temat w filmach czy książkach jest coraz trudniej? Być może przekazywanie w gruncie rzeczy tej samej historii na milion różnych sposobów jest metodą, która w zamyśle ma interesować tłumy? Nie dziwmy się jednak potem, że coraz mniej ludzi czyta książki, gdy efektowne okładki, obiecujące tytuły i zachwycające mini-recenzje na okładce są fasadą wydmuszki.

Czy to źle, że nie zostałem uwiedziony historią przedstawioną w "Początku podróży"? Z jednej strony źle, bo lubię SF i w sumie dobrze by było jednak, żebym został wciągnięty, byłoby co czytać w zimowe wieczory. Z drugiej strony dobrze, bo potwierdziłem po raz kolejny, że nie warto czytać książek, które "nie wciągają" po 50 pierwszych stronach. Może jestem już trochę za...

Oceniając serię jako jedną historię, mogę napisać, że bawiłam się dobrze - im dalej, tym łatwiej było wracać tom za tomem do znanych bohaterów, jednakże.. równie ciężko ich polubić. Gdybym nie słuchała powieści w formie audiobooka, prawdopodobnie porzuciłabym ją na pierwszym tomie. Postacie zachowują się dość dziecinnie, decyzje są kompletnie nielogiczne. Wiele tajemnic jest ukazywanych czytelnikowi znacznie wcześniej niż bohaterom, przez co ponowne odkrywanie przez bohaterów może denerwować.
Akcja rozkręca się około 4 tomu, potem jest już z górki. Jest to fajne czytadło, szczególnie dla osób zaczynających książki w tematyce sci-fi, ponieważ łatwo w nie wskoczyć. Brak jest szczególnie zaawansowanej terminologii - to na plus jak i na minus.
Na plus zasługuje mnogość ras oraz dobrze opisane boje zarówno na lądzie jak i w szerokim kosmosie. Miałam natomiast wrażenie, że nasz główny bohater przeszedł swoją drogę od zera do mężnego wojownika poprzez mrugnięcie okiem ;).

Oceniając serię jako jedną historię, mogę napisać, że bawiłam się dobrze - im dalej, tym łatwiej było wracać tom za tomem do znanych bohaterów, jednakże.. równie ciężko ich polubić. Gdybym nie słuchała powieści w formie audiobooka, prawdopodobnie porzuciłabym ją na pierwszym tomie. Postacie zachowują się dość dziecinnie, decyzje są kompletnie nielogiczne. Wiele tajemnic...

O, o, o! Dokładnie tego oczekuję po przygodowej space operze. Bezpretensjonalnej historii o ludzkości (i innych stworzeniach) rozbijających się o bezmiar Kosmosu, okazjonalną batalistykę bez trepów deptających mi strony nudnymi militaryzmami, eksplorację Galaktyki, starożytne artefakty, wiszący nad historią duch Stellaris. I nawet kolejne złe jaszczury mi tego nie psują, wszystkie archetypy w odpowiednich proporcjach, więc sprawia frajdę.

Uwielbiam Bobiverse, kocham Expeditionary Force; mam problem z wgryzieniem się w inne tasiemce, choć czasem jakiś tam Evan Currie, Campbell czy Ryk Brown wleci, ale chyba dopiero tu znalazłem kolejny do binge-readingu! Zobaczymy co dalej. Zaczęło się doskonale.

O, o, o! Dokładnie tego oczekuję po przygodowej space operze. Bezpretensjonalnej historii o ludzkości (i innych stworzeniach) rozbijających się o bezmiar Kosmosu, okazjonalną batalistykę bez trepów deptających mi strony nudnymi militaryzmami, eksplorację Galaktyki, starożytne artefakty, wiszący nad historią duch Stellaris. I nawet kolejne złe jaszczury mi tego nie psują,...

Coś dla fanów akcji i kosmicznej strzelaniny. Pomimo tego, że ciekawią mnie dalsze losy, to jednak chyba się nie skuszę. na następne części. Wolałbym mniej laserów, bomb, oddziałów szturmowych i osłon energetycznych

Coś dla fanów akcji i kosmicznej strzelaniny. Pomimo tego, że ciekawią mnie dalsze losy, to jednak chyba się nie skuszę. na następne części. Wolałbym mniej laserów, bomb, oddziałów szturmowych i osłon energetycznych

Dałem drugą szansę autorowi, bo przeczytałem już wszystko z gatunku SCI-FI wydane po 2000 roku, ale... no niestety autor jest zbyt nieporadny.
Dla kogoś kto szuka dobrego rodzimego sci-fi to polecam Głębie, wiele książek Jacka Dukaja, a z pozycji zagranicznych Ekspansja, Hail Mary, Bobivers, Ślepowidzenie.

Aby ktoś mógł odnieść się do moich słów, poniżej lista sci-fi z moimi ocenami:
Expansja - 9/10
Hyperion - 8,5/10
Lód - 8,5/10
Projekt Hail Mary 8/10
Bobiverse -8/10

Dałem drugą szansę autorowi, bo przeczytałem już wszystko z gatunku SCI-FI wydane po 2000 roku, ale... no niestety autor jest zbyt nieporadny.
Dla kogoś kto szuka dobrego rodzimego sci-fi to polecam Głębie, wiele książek Jacka Dukaja, a z pozycji zagranicznych Ekspansja, Hail Mary, Bobivers, Ślepowidzenie.

Aby ktoś mógł odnieść się do moich słów, poniżej lista sci-fi z...

Szło nawet nawet, dopóki nie przeczytałem, że bohater zobaczył, jak w jego kierunku zmierza niebieski promień lasera...
Zanim ten promień do niego dotarł (po tym, jak już go zobaczył),zdążył się katapultować, zanim jego myśliwiec został trafiony.
Dobre, nie?

Szło nawet nawet, dopóki nie przeczytałem, że bohater zobaczył, jak w jego kierunku zmierza niebieski promień lasera...
Zanim ten promień do niego dotarł (po tym, jak już go zobaczył),zdążył się katapultować, zanim jego myśliwiec został trafiony.
Dobre, nie?

Przyjemne lecz autor ma bardzo irytującą tendencję do powtarzania pewnych informacji odnośnie bohaterów, broni przez nich używanej itd.

Przyjemne lecz autor ma bardzo irytującą tendencję do powtarzania pewnych informacji odnośnie bohaterów, broni przez nich używanej itd.