-
ArtykułyJames Joyce na Bloomsday, czyli 7 faktów na temat pisarza, który odmienił literaturęKonrad Wrzesiński7
-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać445
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant15
Biblioteczka
2022-09-27
2019-08-20
2018-10-26
Główną bohaterką 22. tomu „Jeżycjady” jest Nora Górska – młodsza córka Patrycji i Floriana. Dziewczyna-tajfun. Nie ma bata, aby po drodze czegoś nie stłukła czy nie popsuła.
„Ciotka Zgryzotka” za mną. Można powiedzieć, że wychowałam się na powieściach Małgorzaty Musierowicz i do całej serii mam ogromny sentyment. To sprawia, że przeczytam każdą kolejną cześć, bez względu na zawartość. Tom 22. podobał mi się średnio. Przyczyn upatruję w braku jakiejkolwiek akcji. Właściwie nic tu się nie dzieje. Bohaterzy wciąż jedzą lub remontują. Wszystko się wokół tego obraca. Są ciekawe nawiązania do poprzednich części, wracają dawni bohaterowie, ale odnoszę wrażenie, że autorka upchnęła ich w „Ciotce Zgryzotce” trochę na siłę.
Niejednokrotnie słyszy się: „To już nie ta Musierowicz”. Moim zdaniem, to świat się zmienił, Musierowicz pozostała ta sama i zdaje się tych zmian nie zauważać. Przecież oprócz Gabrysi nikt z bohaterów nie doświadczył rozwodu, wszystkie małżeństwa żyją raczej zgodnie (większość wręcz idyllicznie), kobiety nie mają problemu z zajściem w ciążę i rodzą wyłącznie zdrowe dzieci. I niech mi ktoś wytłumaczy, dlaczego na ślubie nie ma znajomych i przyjaciół państwa młodych, za to są w zastraszającej liczbie znajomi matki, a nawet babki pana młodego. Nie, ten tom autorce nie do końca się udał. Wyszło średnio na jeża.
Główną bohaterką 22. tomu „Jeżycjady” jest Nora Górska – młodsza córka Patrycji i Floriana. Dziewczyna-tajfun. Nie ma bata, aby po drodze czegoś nie stłukła czy nie popsuła.
„Ciotka Zgryzotka” za mną. Można powiedzieć, że wychowałam się na powieściach Małgorzaty Musierowicz i do całej serii mam ogromny sentyment. To sprawia, że przeczytam każdą kolejną cześć, bez względu...
2016-05-25
Nie oceniam, bo nie przeczytałam od deski do deski, raczej przekartkowałam. Zatrzymywałam się dłużej przy interesujących mnie fragmentach. Po tak obiecującym tytule oczekiwałam czegoś innego. A dokładnie tego, że Musierowicz dołoży sporo cegiełek i uzupełni życiorysy wielu lubianych bohaterów o nowe informacje. Tymczasem autorka pisze o sobie i swojej rodzinie. Ta książka to wskazanie scen w „Jeżycjadzie”, które miały swoje odwzorowanie w życiu Musierowiczów. Napisane lekko i z humorem, ale po drugą część już nie sięgnę.
Nie oceniam, bo nie przeczytałam od deski do deski, raczej przekartkowałam. Zatrzymywałam się dłużej przy interesujących mnie fragmentach. Po tak obiecującym tytule oczekiwałam czegoś innego. A dokładnie tego, że Musierowicz dołoży sporo cegiełek i uzupełni życiorysy wielu lubianych bohaterów o nowe informacje. Tymczasem autorka pisze o sobie i swojej rodzinie. Ta książka...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to