Szósta klepka

„Ostatecznie, każdy z nas musiał kiedyś przejść przez to piekło zwane młodością”. To zdanie idealnie naprowadza na temat książki Małgorzaty Musierowicz pt. „Szósta klepka”.
Akcja powieści rozgrywa się w 1975 i 1976 roku w czasie zimowych miesięcy. Historia opowiada o szesnastoletniej Celestynie Żak zwanej także Cesią lub Cielęciną. Jak każda osoba w jej wieku ma swoje obowiązki, marzenia, plany, rozterki i zajęcia. Wyróżnia ją natomiast wyjątkowo barwna rodzina i zapełnione po brzegi mieszkanie. W całym tym bałaganie Celestyna musi odnaleźć siebie.
Główna bohaterka była autentyczna. Celestyna miała swoje wady i kompleksy, które odgrywały w jej życiu ogromną rolę. Niestety wątek ten został przedstawiony w sposób mało realny, co przełożyło się na jego niepoważny odbiór. Była to dla mnie chyba największa wada powieści. Czytając ją, czułam dobre intencje autorki w przedstawieniu tego tematu, ale wykonanie wyszło nierealistycznie, śmiesznie i zwyczajnie irytująco. Pierwsze strony utworu odrzucają. Gdyby nie fakt, że „Szósta klepka” była moją lekturą szkolną, zapewne rzuciłabym ją w kąt.
Rodzina Żaków to największa zaleta tekstu. Gromada porwała mnie od pierwszych stron swoją bezpośredniością i różnorodnością. W powieści idealnie ukazano codzienne problemy domowników. Autorka zwróciła uwagę jak ważne są relacje w rodzinie oraz jak istotna jest rozmowa między ludźmi. Szczególnie zapadły mi w pamięć momenty, w których jedna z córek Żaków: Julia lub Celestyna, siadały do stołu i opowiadały o swoich problemach, prosząc o radę. Na pochwałę zasługuje fakt, że porady te nie zawsze były trafne. Uwzględnienie w tekście kłótni i nieporozumień między domownikami nadało rodzinie autentyczności.
Byłam zachwycona poprowadzeniem relacji w domu Żaków za to nie mogę powiedzieć tego samego o związkach Cesi między jej rówieśnikami. Przyjaźń między główną bohaterką a Danką męczyła mnie. Przyjaciółka Celestyny irytowała swoją prostoliniowością. Była ukazywana jako melancholijna dusza, uzdolniona pod względem poetyckim, ale we wszystkim przeszkadzała jej nieposkromiona leniwość. Ciągłe narzekania Danki denerwowały, a próby wyciągnięcia przyjaciółki z wszelkich zagrożeń na koniec roku tylko pogorszały sprawę. Cała postać dziewczyny była dla mnie kompletnie nijaka. Równie mocno rozczarowała mnie znajomość między Celestyną a Jerzym Hajdukiem. Na plus zasługuje fakt, że ich relacja rozwijała się powoli, a każda strona miała swoje nadzieje i oczekiwania co do więzi. Niestety ogromną wadą całego wątku okazały się niezrozumiałe dla mnie zachowania bohaterów w poszczególnych momentach, nie wynikające dla mnie zbytnio z żadnej z ich cech. Ich unoszenie się dumą, niedomówienia pojawiające się znikąd i mało dojrzałe zachowanie, frustrowały mnie. Patrząc na swoje zachowania, a także moich rówieśników nie potrafiłam znaleźć w nich wielu podobieństw.
Książki poruszające problemy nastolatków nie zaliczają się do moich ulubionych. Napisanie takiego dzieła jest trudnym zadaniem. Podejmują się go najczęściej dorośli. Niestety część z nich zapomniała, jak wyglądało życie i co odczuwali, mając naście lat, stąd książki przeznaczone dla osób nastoletnich często w żaden sposób nie odnoszą się do ich prawdziwego życia czy uczuć. Są płytkie i powierzchowne. Oczywiście znalazłabym kilka wyjątków, które niezwykle miło wspominam. Jednak „Szósta klepka” do tych wyjątków w żaden sposób się nie zalicza.

„Ostatecznie, każdy z nas musiał kiedyś przejść przez to piekło zwane młodością”. To zdanie idealnie naprowadza na temat książki Małgorzaty Musierowicz pt. „Szósta klepka”.
Akcja powieści rozgrywa się w 1975 i 1976 roku w czasie zimowych miesięcy. Historia opowiada o szesnastoletniej Celestynie Żak zwanej także Cesią lub Cielęciną. Jak każda osoba w jej wieku ma swoje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Postanowiłam nadrobić lukę w moich lekturach, słysząc tyle dobrego o Jeżycjadzie i kolejnej nagrodzie dla Autorki. Dla mnie to już trochę za późno, chociaż przypomniały mi się różne rozterki i problemy z młodości.
Przeczytałam, ale nie będę się zachwycać. Po prostu jest to miłe czytadło: atuty to zbiorowy portret sympatycznej poznańskiej wielopokoleniowej rodzinki, humorystyczne podejście do poczynań bohaterów i rzeczywistość lat 70-tych PRL-u, budząca we mnie pewien sentyment. Bohaterowie są mocno przerysowani, ale jest w tym też dużo prawdy o życiu: artystyczne dusze (matka Irena i siostra Julia) przerzucają obowiązki domowe na poczciwą nastolatkę Cesię, która, pierwszy raz zakochana, tonie w kompleksach i łzach. Dla naszej społeczności LC ciekawą postacią jest Dziadek, inżynier na emeryturze, który postanowił nadrobić zaległości czytelnicze i pożycza z biblioteki książki w porządku alfabetycznym autorów. Mocno razi patriarchat w rodzinie, naturalne jest, że to kobiety obsługują mężczyzn i dzieci, a zamążpójście to sukces kobiety. Mam wrażenie, że trochę się jednak zmieniło w naszym kraju.
Jedyna korzyść: będę znała pochodzenie powiedzonka: „Li i jedynie”

Postanowiłam nadrobić lukę w moich lekturach, słysząc tyle dobrego o Jeżycjadzie i kolejnej nagrodzie dla Autorki. Dla mnie to już trochę za późno, chociaż przypomniały mi się różne rozterki i problemy z młodości.
Przeczytałam, ale nie będę się zachwycać. Po prostu jest to miłe czytadło: atuty to zbiorowy portret sympatycznej poznańskiej wielopokoleniowej rodzinki,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cudowna fabuła, świetne postacie. Mnóstwo śmiechu i figlarnego humoru. Wspaniała gra słów w wielu dialogach sprawia, że człowiek docenia piękno i możliwości słowotwórcze języka polskiego.

Cudowna fabuła, świetne postacie. Mnóstwo śmiechu i figlarnego humoru. Wspaniała gra słów w wielu dialogach sprawia, że człowiek docenia piękno i możliwości słowotwórcze języka polskiego.

Pokaż mimo to

Moje pierwsze spotkanie z autorką i "Jeżycjadą".
Książka przedstawiająca lata 70-te. Ukazane perypetie rodziny i młodzieży w pełni humoru ,miłości i zrozumienia. Gdzie mimo konfliktów wszyscy potrafią się wspierać.

Moje pierwsze spotkanie z autorką i "Jeżycjadą".
Książka przedstawiająca lata 70-te. Ukazane perypetie rodziny i młodzieży w pełni humoru ,miłości i zrozumienia. Gdzie mimo konfliktów wszyscy potrafią się wspierać.

Pokaż mimo to

Jedna z najlepszych !! Trzeba przeczytać!!

Jedna z najlepszych !! Trzeba przeczytać!!

Pokaż mimo to

6

Czy mogę powiedzieć, że jestem zachwycona? Niekoniecznie. Było w miarę ciekawie, ale nie zrobiło na mnie wrażenia WOW. Męczący jest język, który jest niedzisiejszy i sytuacje są zupełnie nie do odwzorowania w dzisiejszych czasach. Wiem co mnie odrzucało od tej książki kiedy byłam młodsza i rozumiem, że nie chciałam jej przeczytać, mimo że stała na półce. Niemniej jednak przeczytam kolejną część dlatego żeby się przekonać czy będzie lepiej i czy może i jak zakocham się w Jeżycjadzie.

6

Czy mogę powiedzieć, że jestem zachwycona? Niekoniecznie. Było w miarę ciekawie, ale nie zrobiło na mnie wrażenia WOW. Męczący jest język, który jest niedzisiejszy i sytuacje są zupełnie nie do odwzorowania w dzisiejszych czasach. Wiem co mnie odrzucało od tej książki kiedy byłam młodsza i rozumiem, że nie chciałam jej przeczytać, mimo że stała na półce. Niemniej jednak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka, OPOWIADA HISTORIE DZIEWCZYNY IMIENIEM CELESTYNA ŻAK I JEJ RODZINY KAŻDY W TEJ CIEKAWEJ RODZINIE MA WŁASNE ŻYCIE,  A JEDNAK TRZYMAJĄ SIĘ RAZEM.

Celestyna Żak dziewczyna mądra inteligentna sprytna ale jej największym problemem życiowym jest brak urody jak twierdzi ona sama jest Brzydka gruba nie ma tali ani figury i żaden normalny chłopak z ciekawa osobowascią się nią nie zainteresuje
Tata Celestyny Krzysztof chciał w przeszłości fizykiem kwantowym interesuje się tą dziedziną nauki że próbuje zarazić tym zainteresewanie swoje dzieci
mama CELESTYNY IRENA ŻAK WYDAJE SIĘ BYĆ KOBIETĄ ZADOWOLONA ZE SWEGO ŻYCIA PLASTYCZKA WYDAWAŁOBY SIĘ DOBRY NAUCZYCIEL PLASTYKI CO JAKIŚ CZAS ODKRYWAJĄCY TALENT W SWYCH UCZNIACH
JULIA SIOSTRA CELESTYNY POSIADA URODE ELEGANCJE I SPRYT O JAKIM MARZY CELESTYNA I UKRADKIEM CELESTYNA ZAZDROSCI TEGO SWEJ SIOSTRZE LECZ BARDZO JA KOCHA
DZIADEK EMERYT BYŁY WOJSKOWY UWIELBIA JEŚĆ I CZYTAĆ CO POCHŁANIA CAŁY JEGO CZAS
I KUZYN BRAT CIOTECZNY CELESTYNY I JULII BOBCIO KTÓRY ZASYPUJE SWOJĄ CAŁĄ RODZINĘ DZIWNYMI PYTANIAMI I POSIADA POMYSŁY KTÓRE POWODUJĄ U KAŻDEGO Z RODZINY BÓL GŁOWY
PROFESOR DMUCHAWIEC NAUCZYCIEL W SZKOLE KTÓREJ UCZY SIĘ CELESTYNA ŻAK CZŁOWIEK DOBRY LUBIĄCY UCZYĆ MŁODZIEŻ NIE LUBI SPÓŹNIANIA SIĘ DO SZKOŁY I JAK SIĘ GO NIE SŁUCHA
WSZYSTKICH TYCH LUDZI POŁĄCZY WSPÓLNY CEL WYCIĄGNĄĆ Z KŁOPOTÓW PRZYJACIÓŁKĘ CELESTYNY DANKĘ KTÓRA NIE LUBI SZKOŁY NAUKI NAJCHĘTNIEJ BY Z NIEJ ZREZYGNOWAŁA LUBI PISAĆ WIERSZE LECZ U PROFESORA DMUCHAWCA I INNYCH NAUCZYCIELI DOSTAJE DWÓJE
CO WYDARZY SIĘ W ŻYCIU NASZYCH BOHATERÓW DOWIECIE SIĘ CZYTAJĄC KSIĄŻKĘ POLECAM

Książka, OPOWIADA HISTORIE DZIEWCZYNY IMIENIEM CELESTYNA ŻAK I JEJ RODZINY KAŻDY W TEJ CIEKAWEJ RODZINIE MA WŁASNE ŻYCIE,  A JEDNAK TRZYMAJĄ SIĘ RAZEM.

Celestyna Żak dziewczyna mądra inteligentna sprytna ale jej największym problemem życiowym jest brak urody jak twierdzi ona sama jest Brzydka gruba nie ma tali ani figury i żaden normalny chłopak z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tytuł należy do popularnego cyklu Jeżycjada. Bohaterką jest Cesia Żakówna, mająca kompleksy na tle własnej urody. Trudno ich nie mieć, gdy ma się superatrakcyjną siostrę o romantycznym imieniu Julia, piękne koleżanki i w dodatku musi się znosić dziwne spojrzenia kolegi z klasy Jerzego Hajduka. Zapewne są to spojrzenia krytyczne... Do tego dochodzą jeszcze klasówki z matmy i wybryki kuzynka o niespożytej energii Bobcia, który z uśmiechem na ustach... podpala balkon albo rysuje wizerunki Hitlera na wielkanocnych pisankach. A jednak do domu Żaków z przyjemnością się wraca. Zawsze czeka tam liczna rodzinka i pyszne a niedrogie potrawy, przygotowane przez mamę Żakową..

Lubię tą książkę, ponieważ pełna humoru i rozwiązań na trudne problemy nastolatek. Bardzo wartościowa książka polecam wszystkim.

Tytuł należy do popularnego cyklu Jeżycjada. Bohaterką jest Cesia Żakówna, mająca kompleksy na tle własnej urody. Trudno ich nie mieć, gdy ma się superatrakcyjną siostrę o romantycznym imieniu Julia, piękne koleżanki i w dodatku musi się znosić dziwne spojrzenia kolegi z klasy Jerzego Hajduka. Zapewne są to spojrzenia krytyczne... Do tego dochodzą jeszcze klasówki z matmy i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna idealnie przedstawiająca lata 70 te książka o życiu w wielkim mieście młodej licealistki Cesi oraz jej przyjaciół. Książka jak większość pozycji z cyklu Jeztcjady pokazuje że siła i mądrość tkwi w dobrej i kochającej się rodzinie. Poza tym ciekawie opisuje okres przed świętami Bożego Narodzenia.. domowe przygotowania, zakupy. Bardzo dobrze ukazuje wątek miłosny. Polecam!

Świetna idealnie przedstawiająca lata 70 te książka o życiu w wielkim mieście młodej licealistki Cesi oraz jej przyjaciół. Książka jak większość pozycji z cyklu Jeztcjady pokazuje że siła i mądrość tkwi w dobrej i kochającej się rodzinie. Poza tym ciekawie opisuje okres przed świętami Bożego Narodzenia.. domowe przygotowania, zakupy. Bardzo dobrze ukazuje wątek miłosny....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejny szybko przeczytany Tom Jeżycjady :) Dużo humoru, miłości i ciekawych perypetii młodzieńczych i rodzinnych. Polecam.

Kolejny szybko przeczytany Tom Jeżycjady :) Dużo humoru, miłości i ciekawych perypetii młodzieńczych i rodzinnych. Polecam.

Pokaż mimo to