Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Układ zdecydowałam się przeczytać ze względu na wysokie miejsce w rankingu lubimyczytac.pl oraz popularność książki w portalu instagram. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora. Opis z okładki zabrzmiał intrygująco. Rzadko czytam kryminały z wątkiem politycznym w tle.

Były policjant wrocławskiego wydziału zabójstw Radosław Grot, został poproszony o pomoc odnalezieniu dziennikarza śledczego. Szybko okazuje się, że zaginiony mężczyzna posiadał wstrząsające informacje dotyczące działań polityków i świata przestępczego.


Zdecydowanie jest to mocny kawał sensacji z trupami w tle. Połączenie wątku politycznego z morderstwami wypadło zgrabnie. Liczne przekręty, pozbywanie się niewygodnych ludzi, wielkie pieniądze to obraz układu występującego w książce.
Bardzo polubiłam postać Radosława Grota. Mężczyzna stracił żonę i synka. Po tym wydarzeniu się załamał, odszedł z policji i popadł w alkoholizm. Powierzona mu sprawa odmieniła jego życie. Bohater zaczął walczyć o siebie, a rozwiązanie zagadki stało się priorytetem.
Fabuła jest przemyślana. Pomimo dużej ilości wątków, nie pogubiłam się w lekturze. Pojawią się zwroty akcji, dreszczyk emocji. A akcja cechuje się dynamicznością.
Moje pierwsze spotkanie z twórczością Piotra Kościelnego było udane. Są to godziny udanej rozrywki z trupami w tle. Serdecznie polecam!

Układ zdecydowałam się przeczytać ze względu na wysokie miejsce w rankingu lubimyczytac.pl oraz popularność książki w portalu instagram. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora. Opis z okładki zabrzmiał intrygująco. Rzadko czytam kryminały z wątkiem politycznym w tle.

Były po...

Rozwiń

Zwiń

Ostatnio często przeglądam ranking książek w portalu lubimy czytać. Moją uwagę przykuł tytuł Samotnia. Postanowiłam nadrobić zaległości książkowe i przeczytać wymienioną wyżej lekturę. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Kańtoch i z pewnością nieostatnie. Pisarka wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Gustując głównie w kryminałach/thrillerach doceniam książki, gdzie fabuła jest nieszablonowa i przede wszystkim oryginalna.


Głównym bohaterem jest Leon Cichy, który z zawodu jest pisarzem. Do pewnego momentu mężczyzna wiedzie szczęśliwe życie. Jego radość nie trwa długo. Partnerka zastawia go. Bohater postanawia zrelaksować się na włoskich wakacjach. Tam poznaje kobietę, z którą szybko bierze ślub. Po powrocie z wczasów, ulega wypadkowi, tracąc wzrok.

Przede wszystkim doceniam szczególnie kreacje głównego bohatera. Autorka spisała się kreując narracje z perspektywy niewidomej postaci. Z łatwością można było wczuć się w sytuację Leona. Mężczyzna przy pomocy innych zmysłów niż oczy dochodzi do wniosku, że coś jest nie tak. Ma podejrzenia, że inną dziewczynę poznał we Włoszech, a kobieta z którą mieszka jest obcą osobą. Postać dzieli się ze swoimi spostrzeżeniami bliskimi i policją, jednak ludzie mu niedowierzają.

Autorka stworzyła klimat tajemnicy i niedopowiedzeń. Chcąc jak najszybciej poznać rozwiązanie zagadki, lektura pochłonęła mnie na długie godziny. Pojawia się napięcie, uczucie niepokoju oraz kilka znaczących zwrotów akcji. Finał zdecydowanie zaskakujący. Trudno było domyślić się rozwiązania zagadki.

Zamiast standardowych rozdziałów, poszczególne fragmentu treści nazwane są nagraniami. Świetnie komponuje się taki zabieg z osobą niewidomą. Nagrania są krótkie. Książkę czyta się szybko.

Polecam, warto przeczytać!

Ostatnio często przeglądam ranking książek w portalu lubimy czytać. Moją uwagę przykuł tytuł Samotnia. Postanowiłam nadrobić zaległości książkowe i przeczytać wymienioną wyżej lekturę. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Kańtoch i z pewnością nieostatnie. Pisarka wywarła na ...

Rozwiń

Zwiń

Ludzie z mgły postanowiłam przeczytać dzięki licznym opiniom w portalu instagram. Książka miała sporą promocję, ale również jej recenzje były pozytywne. Byłam ciekawa czy jest to przereklamowana pozycja, czy w mojej ocenie lektura wypadanie tak samo dobrze. Jest to moje drugie spotkanie z twórczością autorki.

Pewnego poranka w małej miejscowości Sinice, ginie młoda dziewczyna. Strach wstrząsnął całą miejscowością, tym bardziej, że to nie pierwsze zaginięcie, gdy wokół panuje mgła.

Trzeba przyznać autorce, że potrafi tworzyć zawiłą, intrygującą oraz klimatyczną fabułę. Klimat opiera się na tytułowej mgle, która zakłóca spokój mieszkańców Sinic. Dodatkowo pisarka podkreśliła, jak wygląda urok małych miejscowości, gdzie wszyscy się znają. Z kolei akcja jest dynamiczna, dużo się dzieje. Występuje wiele postaci, co znaczny sposób utrudniło rozwiązanie intrygi. Oprócz wątku dotyczącego zaginionej dziewczyny, autorka wykreowała wspomnienia z przeszłości dotyczącej innej osoby, co również ubarwia treść.

Finał jest zaskakujący, szczególnie jeśli chodzi o wątek związany z zaginioną dziewczyną czy powstaniem legend miejscowych dotyczących mgły. Jeśli chodzi o dołączone fragmenty z przeszłości, w tym przypadku łatwiej było domyślić się rozwiązania.

Pisarka ma porywający styl pisania. Historia wciąga od samego początku do końca. Przeplatane wydarzenia z przeszłości oraz dotyczące zaginionej dziewczyny potęgują zainteresowania treścią.

Ludzie z mgły oceniam zdecydowanie pozytywnie. Szczególnie doceniam za rozbudowaną i skomplikowaną zagadkę, świetny klimat oraz nietypową fabułę. Zdecydowanie jestem na tak.

Ludzie z mgły postanowiłam przeczytać dzięki licznym opiniom w portalu instagram. Książka miała sporą promocję, ale również jej recenzje były pozytywne. Byłam ciekawa czy jest to przereklamowana pozycja, czy w mojej ocenie lektura wypadanie tak samo dobrze. Jest to moje drugie spotkanie ...

Rozwiń

Zwiń

Wykorzystując nieprzyjemną aurę pogodową, postanowiłam się przeczytać kolejną część cyklu z Kubą Sobańskim czyli Rywal Diabła. Z perspektywy czasu żałuję, że tak późno zainteresowałam się thrillerami Adriana Bednarka. Autor ma dar do tworzenia niezwykle pokręconej intrygi, karmi czytelnika mocnymi zwrotami akcji.

Poprzedni tom zakończył się w taki sposób, że sięgnięcie po kolejny, było tylko kwestią czasu i chęci. Sonia dostaje anonimowe listy, w których wynika, że nadawca odkrył największe tajemnice bohaterki. Dziewczyna skazana tylko na siebie, ma nie lada wyzwania do pokonania.

Głównym bohaterem jest Kuba Sobański. Były prokurator, prowadzący firmę, z licznymi zyskami na koncie. Jego partnerką jest Blond Piękność czyli Dona. Mężczyzna nie stroni od używek, lubi wszystko to co nielegalne. Wiodąc pozornie dobre życie, bohater zmaga się z demonami z przeszłości.


Rywal Diabła to rollercoaster emocji. Treść porywa, a akcja jest dynamiczna. Rozdziały zakończone zwrotami akcji, nie pozwalają oderwać się od lektury. Autor podrzuca czytelnikowi istne bomby, które gwarantują zapomnienie o rzeczywistości na długie godziny.

Tym razem nie tylko Sonia i Kuba grają tu pierwsze skrzypce, ale i tytułowy Rywal Diabła, którego tożsamość jest trudna do okrycia. Duet głównych bohaterów, trafił na trudnego przeciwnika.

Rywal Diabła znacznie bardziej przypadał mi do gustu niż poprzednia część. Przede wszystkim akcja jest bardziej ciekawa, zawiła a jej nieprzewidywalność przyciąga niczym magnes. Występuje mniej scen namiętności, co pozytywnie wpłynęło na jakość treści.

Finał w porównaniu do całej treści wypadł słabiej. Nie było efektu wow. Jednakże po kontynuację dalszych losów Sobańskiego, chętnie sięgnę.

Rywal Diabła jest to świetny thriller, który gwarantuje kilka godzin rozrywki. Zdecydowanie polecam!

Wykorzystując nieprzyjemną aurę pogodową, postanowiłam się przeczytać kolejną część cyklu z Kubą Sobańskim czyli Rywal Diabła. Z perspektywy czasu żałuję, że tak późno zainteresowałam się thrillerami Adriana Bednarka. Autor ma dar do tworzenia niezwykle pokręconej intrygi, karmi czytelnik...

Rozwiń

Zwiń

Nie mów nikomu to kolejna książka, którą zdecydowałam się przeczytać dzięki reklamom w social mediach, szczególnie mam na myśli Instagram. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Karoliny Wójciak.

Co do tej książki mam mieszane odczucia. Z jednej strony wciągająca historia, pisana z dwóch perspektyw czasowych. A z drugiej ciągle mi czegoś brakowało. Kilku puzzli, po których mogłabym powiedzieć, wow co to była za lektura.


Z perspektywy czasowej 2022 rok głównymi bohaterami są Margo i Natan. Małżeństwo wraca do domu rodzinnego, po śmierci ojca mężczyzny. Jednak powrót w rodzinne strony do najłatwiejszych nie należał. Dużo się zmienia w życiu bohaterów. Autorka wykreowała mroczne miejsce - stary dom oraz stworzyła klimat tajemniczości i niedopowiedzeń.

Kolejnym bohaterem jest Marcin, który po 25 latach wyszedł z więzienia.

Głównymi bohaterami czasów przeszłych są Zbyszek i Ania. Mężczyzna jest policjantem, a kobieta spodziewa się dziecka. Tutaj autorka mocny nacisk położyła na stronę psychologiczną thrillera, z ogromną nutą tajemnicy.

Największym plusem jest klimat książki. Czytając, czuć że jest to thriller. Treść jest pełna mroku, a demony z przeszłości nie pozwalają o sobie zapomnieć. Poszczególnie wątki przeplatają się ze sobą, tworząc niekonwencjonalną, pokręcaną całość. Aczkolwiek nie jest to książka, która wzbudza napięcie. Brakowało mi emocji i adrenaliny, które towarzyszą kryminałom/thrillerom. Finał nieco zaskakujący, ale delikatnie naciągany.

Jeśli chodzi o stronę psychologiczną, pisarka poruszyła problemy związane z chorobą psychiczną, traumami z dzieciństwa czy również znacząco został podkreślony urok małej miejscowości, gdzie wszyscy się znają.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Karoliny Wójciak, odbieram finalnie dobrze. Książkę przeczytałam szybko, z łatwością wciągnęłam się historię bohaterów. Autorka jest mistrzynią tworzenia klimatu mroku. Aczkolwiek brakowało mi bardziej wartkiej akcji oraz większego napięcia podczas czytania. Jednakże gdy będę miała okazja przeczytam inną książkę pisarki.

Nie mów nikomu to kolejna książka, którą zdecydowałam się przeczytać dzięki reklamom w social mediach, szczególnie mam na myśli Instagram. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Karoliny Wójciak.

Co do tej książki mam mieszane odczucia. Z jednej strony wciągająca historia, pisana ...

Rozwiń

Zwiń

Po krótkiej przerwie od kryminałów, przyszedł czas nadrobić zaległości. Zdecydowałam się przeczytać kolejną książkę autorstwa Krzysztofa Jóźwika, a mianowicie w moje ręce wpadł Druciarz. Po zachwytach nad Chwastami, byłam niesamowicie ciekawa co tym razem, przygotował dla czytelnika pisarz.
Druciarz jest drugim tomem serii Puławskiej. Nie czytałam poprzedniego tomu, ale nie przeszkadzało mi to w odbiorze w książki.

Największym plusem książki jest genialna skonstruowana intryga. Autor bardzo skutecznie mylił tropy, nie byłam w stanie przewidzieć tożsamości tytułowego Druciarza. Porter mordercy również został świetnie wykreowany. Doceniam za oryginalną i bardzo brutalną zbrodnię. Motyw działania również jest znany. Zabójstwo przemyślane i idealnie zaplanowane.
Treść oprócz wydarzeń teraźniejszych, zawiera również fragmenty z przeszłości. Podrozdziały są krótkie, a autor nie zanudza czytelnika masą niepotrzebnych informacji. Narracja jest przedstawiona z perspektywy kilku bohaterów, a dzięki takiemu zabiegowi trudno oderwać się od lektury. Wszystkie puzzle łączą się w zgrabną i spójną całość.
Druciarz zawiera w sobie wszystko, czego oczekuje od dobrego kryminału. Ciekawa fabuła, wodzenie czytelnika za nos, makabryczne zbrodnie!

Po krótkiej przerwie od kryminałów, przyszedł czas nadrobić zaległości. Zdecydowałam się przeczytać kolejną książkę autorstwa Krzysztofa Jóźwika, a mianowicie w moje ręce wpadł Druciarz. Po zachwytach nad Chwastami, byłam niesamowicie ciekawa co tym razem, przygotował dla czytelnika pisarz...

Rozwiń

Zwiń

Podczas weekendu majowego, przeniosłam się w nieco fantastyczny świat krainy Elironu. Głównymi bohaterami są Janek i Robert, którzy w dzieciństwie w wyniku pożaru stracili rodziców. Dzieci trafiły do domu dziecka, a jedyną pamiątką z okresu wczesnego dzieciństwa jest księga z baśniami. Wokół jednego z braci, coś nietypowego zaczyna się dziać, a ujawnia się to w sytuacjach trudnych.
Moje serce skradli główni bohaterowie. Strata rodziców w w tak młodym wieku, jest niezwykle trudnym przeżyciem. Jednakże chłopcy się nie poddają, potrafią stawić czoło wszelkim nieprzeciwnością losu. Jeden za drugiego wskoczyłby w ogień. Sytuacja delikatnie się zmienia, gdy rodzeństwo trafia do Ordo Orphanes - Bractwa Sierot. Nad jednym z braci ciąży okrutna przepowiednia, która wprowadza masę emocji w ich nowe życie.
W krainie Elironu bracie poznają między innymi Piotrusia Pana, Kapturka i inne postacie znane z baśni dla dzieci. Podoba mi się wykorzystanie motywu znanych postaci baśniowych w zupełnie innej historii. Dzięki temu Klątwa spętania nabrała urokliwego klimatu.
Autor stworzył niebanalną fabułę, która urozmaicona jest fascynującymi wydarzeniami. Byłam niesamowicie ciekawa jak zakończy się lektura. Po przeczytaniu pierwszego tomu, nie mogę doczekać kolejnej części tej historii.

Oprócz ogromnej dawki rozrywki, z książki można wyciągnąć kilka ważnych lekcji. Przede wszystkim między bohaterami rozwinęła się prawdziwa przyjaźń. Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Jednakże nawet w grupie przyjaciół może być osoba, której intencje nie są szczere.
Klątwa spętania jest to świetna zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Gorąco polecam!

Podczas weekendu majowego, przeniosłam się w nieco fantastyczny świat krainy Elironu. Głównymi bohaterami są Janek i Robert, którzy w dzieciństwie w wyniku pożaru stracili rodziców. Dzieci trafiły do domu dziecka, a jedyną pamiątką z okresu wczesnego dzieciństwa jest księga z baśniami. Wo...

Rozwiń

Zwiń