Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

Jedną z rzeczy, za które kocham książki, jest to, że dzieli się w nich ludzkie losy na rozdziały. To niesamowite, ponieważ nie można tego zrobić w prawdziwym życiu. [..] Niezależnie od tego, co się dzieje, życie toczy się dalej, czy ci się to podoba, czy nie, i nigdy nie możesz pozwolić sobie na to, żeby się zatrzymać i po prostu złapać oddech.

Jedną z rzeczy, za które kocham książki, jest to, że dzieli się w nich ludzkie losy na rozdziały. To niesamowite, ponieważ nie można tego zrobić w prawdziwym życiu. [..] Niezależnie od tego, co się dzieje, życie toczy się dalej, czy ci się to podoba, czy nie, i nigdy nie możesz pozwolić sobie na to, żeby się zatrzymać i po prostu złapać oddech.

Tak cię pochłania bycie sobą, że nie masz nawet pojęcia, jaka jesteś nadzwyczajna

Tak cię pochłania bycie sobą, że nie masz nawet pojęcia, jaka jesteś nadzwyczajna

Nie możesz się wściekać z powodu prawdziwego zakończenia. To na sztuczne happy endy powinnaś się wkurzać.

Nie możesz się wściekać z powodu prawdziwego zakończenia. To na sztuczne happy endy powinnaś się wkurzać.

Kiedy ludzie są jeszcze dziećmi, oceniają powagę sytuacji, obserwując swoich rodziców. Gdy się przewracasz i nie możesz się zdecydować, czy bardzo cię boli, czy też nie, spoglądasz na rodziców. Jeżeli wyglądają na zmartwionych i biegną w twoim kierunku, zaczynasz płakać. Jeśli zaczynają się śmiać i mówią: „Nic się nie stało”, wstajesz i przechodzisz nad sprawą do porządku dziennego.

Kiedy ludzie są jeszcze dziećmi, oceniają powagę sytuacji, obserwując swoich rodziców. Gdy się przewracasz i nie możesz się zdecydować, czy bardzo cię boli, czy też nie, spoglądasz na rodziców. Jeżeli wyglądają na zmartwionych i biegną w twoim kierunku, zaczynasz płakać. Jeśli zaczynają się śmiać i mówią: „Nic się nie stało”, wstajesz i przechodzisz nad sprawą do porządku dzien...

Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.

Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.

Walka o pokój jest jak pieprzenie w imię dziewictwa.

Walka o pokój jest jak pieprzenie w imię dziewictwa.

Jeżeli potrafisz pełzać - pełzaj. Jeżeli potrafisz chodzić - idź. Jeżeli potrafisz biegać - biegnij. Nieważne, co potrafisz - bądź w ruchu”.

Jeżeli potrafisz pełzać - pełzaj. Jeżeli potrafisz chodzić - idź. Jeżeli potrafisz biegać - biegnij. Nieważne, co potrafisz - bądź w ruchu”.

My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.

My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.

Tylko praktyczność ma sens.

Tylko praktyczność ma sens.

...w chwilach zwątpienia nie liczy się, co dobre, a co złe. Liczy się tylko to, co pozwala nam dalej żyć.

...w chwilach zwątpienia nie liczy się, co dobre, a co złe. Liczy się tylko to, co pozwala nam dalej żyć.

- Holly, to się nazywa życie - przerwał jej John, podnosząc głowę. - Zapomniałaś, że jest coś takiego. I nie mówię, że to dla ciebie łatwe, bo sam wiem, że tak nie jest. Mnie także brakuje Gerry'ego. Był moim najlepszym przyjacielem. Przez całe życie mieszkaliśmy po sąsiedzku. Chodziłem z nim do przedszkola, a potem do podstawówki, do liceum, i graliśmy w jednej drużynie piłkarskiej. Byłem drużbą na jego ślubie, a on na moim! Gdy miałem jakiś problem, szedłem do Gerry'ego, gdy chciałem się zabawić szedłem do Gerry'ego. Wiedział o sprawach, o których nigdy bym nie powiedział Sharon, a ja o tym, czego nie powiedziałby tobie. To, że nie wziąłem z nim ślubu, nie znaczy, że nie czuję tego, co ty. Ale to, że on nie żyje, nie oznacza, że ja też muszę przestać żyć

- Holly, to się nazywa życie - przerwał jej John, podnosząc głowę. - Zapomniałaś, że jest coś takiego. I nie mówię, że to dla ciebie łatwe, bo sam wiem, że tak nie jest. Mnie także brakuje Gerry'ego. Był moim najlepszym przyjacielem. Przez całe życie mieszkaliśmy po sąsiedzku. Chodziłem z nim do przedszkola, a potem do podstawówki, do liceum, i graliśmy w jednej drużynie piłkar...