Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Królestwo Rabu po "wojnie gatunków" ponownie przeżywa kryzys. Kiedyś dla bezpłodnej królowej stworzono automatony, które miały imitować człowieka, ale być od nich lepsze. Nikt nie przypuszczał, że to działo stworzone przy pomocy alchemii spowoduje wojnę, wygra ją i przejmie nad wszystkim władze. Obecnie poznajemy losy Lady Crier, która ma być spadkobierczynią królestwa i nim rządzić. Z drugiej strony mamy Aylę, która straciła rodzinę po jednym z ataków automatonów i teraz chce uderzyć tam, gdzie najbardziej zaboli, czyli w oczko w głowie króla. Gdy ich losy się splotą nic nie pójdzie zgodnie z planem. Jak to wszystko się potoczy? Czy wartości które wyznawały główne bohaterki były warte wszystkich poświęceń? Czy człowiek i automoton mogą się dogadać?


Nakręciłam się na tą pozycję bardzo, już w momencie gdy zapoznałam się z opisem i to był mój błąd... Niestety liczyłam na interesującą pozycję o podłożu mocno politycznym, pełnym akcji i niedomówień. Po części mogę powiedzieć, że to otrzymałam, ale nie w takiej formie na jaką liczyłam. Jednak zacznę od początku i to wytłumaczę.



Po pierwsze mamy styl pisania. Niestety nie jest on najprzyjemniejszy. Trudno jest się wciągnąć w fabułę i na dłuższy czas się skupić. Jest w niej całe mnóstwo opisów szczegółów, które nie są niezbędne, a spowalniają akcję. Poza tym sama akcja, jest opisana w tak nudny sposób, że trudno wręcz powiedzieć, gdzie się ona zaczyna, a gdzie kończy. Brakuje w niej emocjonalności i jak rozumiem to w perspektywie Crier, która raczej nie powinna okazywać uczuć, to u Ayla już kompletnie nie. Skoro działa pod wpływem zemsty to raczej powinna bardziej emocjonalnie do tego podchodzić. Brakuje też bardziej rozpisania postaci, ich motywacji, przemyśleń, bo niby autorka chce się bardziej skupić na akacji, to średnio to wyszło. Dodatkowo zmiany perspektyw też nie zostały dość dobrze odcięte i w jednym momencie czytam o jednej postaci, a zaraz mam przeskok na kolejną.



Jeśli chodzi o postacie no to nie licząc tego, co przed chwilą napisałam, to są dość płaskie. Mamy tylko kilka cech danej osoby, które mają je charakteryzować i tyle. Ayla człowiek, buntownik, który stracił rodzinę i chce zabić spadkobierczynie oraz posiada przedmiot, za który może stracić głowę. Crier za to, to księżniczka, podporządkowana ojcu, posłuszna wręcz marionetka. Można o niej powiedzieć, że jest miła i momentami działa dość impulsywnie biorąc pod uwagę jej "gatunek". Kinok to można powiedzieć prawa ręka króla. Osoba która ma wszystko zaplanowane, dąży do realizacji swoich celów z wszelką cenę. Dodatkowo można go określić jako wyrachowanego i działającego kilka kroków w przód.



Podsumowując może tylko narzekam, ale finalnie nie jest ona tragiczna. Ma kilka fajnych motywów i akcji, które były interesujące i jestem ciekawa jak to zostanie rozwinięte w kolejnej części. Wydaje mi się, że za bardzo się nakręciłam na tą powieść i dlatego tak zabolał zawód. Zmniejszę oczekiwania i spróbuję! Jednak nie zaprzeczę, że motyw z naszyjnikiem jest na tyle ciekawy, że jestem niecierpliwa w oczekiwaniu na kolejny tom. Na koniec, co jeszcze mogę powiedzieć to odczułam kilka podobieństw do Sagi Księżycowej, więc jeśli tamta historia Wam się podobała, to ta również może :)

Królestwo Rabu po "wojnie gatunków" ponownie przeżywa kryzys. Kiedyś dla bezpłodnej królowej stworzono automatony, które miały imitować człowieka, ale być od nich lepsze. Nikt nie przypuszczał, że to działo stworzone przy pomocy alchemii spowoduje wojnę, wygra ją i przejmie nad w...

Rozwiń Zwiń

Lorriane pracuje w agencji reklamowej, która działa w Paryżu, a teraz ma otworzyć nową filię z Nowym Jorku. Jednak kobieta nie ma łatwo, ponieważ presja jest ogromną, dalej prześladuje są śmierć ojca, a dodatkowo ciągle dostaje pogróżki. A osoba, której do niej wypisuje mówi, że jest zabójcą jej ojca. W drugiej perspektywie poznajemy Léo, który właśnie wyszedł z więzienia za fałszowanie obrazów, a jego poprzedni klient nie jest zadowolony po odkryciu oszustwa. Mężczyzna musi spłacić dług, tylko jak w krótkim czasie zdobyć taką sumę? Bohaterowie poznają się po jednej z aukcji w Central Parku i nawet nie wiedzą, jak to spotkanie wpłynie na ich dalsze losy. Czy odkryją nadawcę gróźb? Co za tym wszystkim się kryje? Jaki związek z całą sytuacją ma obraz Wartownika?


Ciekawa okłada i enigmatyczny opis to główne czynniki, które mnie do tego tytułu skusiły. Jednak dawno nie miałam takiej sytuacji, że o jednej książce tyle razy zmieniałam zdanie. Dobre pierwsze spojrzenie, początek czytanie, za mną 50 stron i chciałam ją porzucić, jednak przemogłam się, kontynuowałam i nagle przepadłam! Nie spodziewałam się tylu skrajnych emocji, ale z drugiej strony cieszę się, bo dzięki temu szybko o niej nie zapomnę.



Jeśli chodzi o fabułę to miałam troszkę wrażenie, że autor na siłę próbuje skomplikować życie bohaterom. Jasne im dalej tym się to bardziej rozjaśnia i można niektóre fakty zaakceptować, jednak dalej pozostało mi kilka punktów, które są dalej niezrozumiałe. Szkoda też nie postacie nie zostały bardziej rozwinięte, choć o tym później. Sama zagadka była ciekawa i w pewnym momencie dałam się nabrać i poszłam złym tropem, to później dość łatwo było dojść do tego, kto stał za tym wszystkim, bo tak jak w paradokumentach, mamy na tyle małą liczbę postacie, że nawet strzelając, jest duże prawdopodobieństwo, że traficie.



No i postacie... Zostały dość enigmatycznie przedstawione. Autor dał nam ogólny opis i jakąś cechę, na podstawie której mamy ją zapamiętać i tyle. Zostały rzucone jakieś pojedyncze fragmenty, które mają ułatwić rozwiązanie zagadki, ale potem są olewane w reszcie fabuły ani w żaden sposób nie rozwijane. Taki najprostszy i z brzegu przykład, Léo podrabiał znane obrazy, trafił za to do więzienia i po 3 latach wyszedł, ale nie wiemy jak został złapany, czy ktoś go zdradził czy ktoś zgłosił oszukanie, no tyle pytań i brak odpowiedzi, ale później w fabule, dzięki temu, że on się tym zajmował zna osoby, które mogą im w czymś innym pomóc. I tak to wygląda przez całą książkę. Szkoda, bo był w tym potencjał.



Sam styl autora nie jest zły. Jak już się wciągniemy w fabułę, to później trudno się oderwać. Początek jest ciężki, bo za bardzo nie wiadomo o co chodzi i w jakim kierunki to idzie. Też jest to bardziej powieść dla osób, które choć w delikatny sposób ogarniają sztukę. Tutaj przewija się przez całą powieść i nawet najbardziej podstawowa wiedza sprawi, że lepiej ją zrozumiecie, zwłaszcza postać Czartoryskiego. Nie jest to niezbędna konieczność, ale zawsze łatwiej, choć autor miesza fakty z inwencją twórczą.



Także podsumowując, jest to ciekawa powieść. Na pierwszym planie mamy zagadkę do rozwiązania, a na drugim relacje pomiędzy bohaterami. Choć one też idą w błyskawicznym tempie, to jednak jakoś większych zarzutów do tej relacji nie mam i zakończenie lekko łamie serce. Na letnie popołudnie jest naprawdę przyjemna i warta uwagi. U mnie w pamięci zdecydowanie zostanie na dłuższy czas ze względu na zmienność emocji, jakie u mnie wywoływała :)

Lorriane pracuje w agencji reklamowej, która działa w Paryżu, a teraz ma otworzyć nową filię z Nowym Jorku. Jednak kobieta nie ma łatwo, ponieważ presja jest ogromną, dalej prześladuje są śmierć ojca, a dodatkowo ciągle dostaje pogróżki. A osoba, której do niej wypisuje mówi, że jest zabój...

Rozwiń Zwiń