Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podchodziłem do tej książki dwa razy. I dalej mam mieszane uczucia co do niej. Nie jestem nią zawiedziony,ani jakoś specjalnie zachwycony. Miejscami była nudnawa, czasami wręcz niezrozumiała. Najciekawsza była dla mnie końcówka tej książki.

Podchodziłem do tej książki dwa razy. I dalej mam mieszane uczucia co do niej. Nie jestem nią zawiedziony,ani jakoś specjalnie zachwycony. Miejscami była nudnawa, czasami wręcz niezrozumiała. Najciekawsza była dla mnie końcówka tej książki.

Można się dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy, które nigdy nie ujrzą światła dziennego w telewizji. Osobom niezdecydowanym polecam kupić, lemingom również, może zmądrzeją ;).

Można się dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy, które nigdy nie ujrzą światła dziennego w telewizji. Osobom niezdecydowanym polecam kupić, lemingom również, może zmądrzeją ;).

Dooobra książka. Wizja świata autora przedstawia ogłupione społeczeństwo, czujące jedynie szczęście. Opowiadania, miłość są zakazane, by nie było smutku, a ludzie odczuwali tylko szczęście. Strażacy zamiast gasić wzniecają płomienie, by palić książki, które uważane są za brednie, a napisane w nich rzeczy nie mają większego sensu i powodują nieszczęście .

Każdy ma swoje zdanie, ale według mnie rzeczywistość ukazana w tej książka jest bardzo realna.

Wystarczy porównać ściany telewizyjne do telewizora, który ogłupia równie skutecznie. W książce Ray'a ludzie zamiast książek wolą ( np. Mildred ) ściany telewizyjne , które są dla nich tzw. "rodzinką". Osoby, które używają tych ścian, uważają,że są inteligentne i mają pojęcie o wszystkim.
W naszej rzeczywistości osobniki,które codziennie gapią się bezmyślnie w szkło kontaktowe też się tak czują. Osoby manipulowane przez środki masowego przekazu również nie wiedzą, że media narzucają im swój światopogląd. Oni po prostu łykają to jak pelikany.

Kolejny przykład. W świecie Ray'a książki, uważane są przez większość niemyślących ludzi za coś ogłupiającego i niewarte większej uwagi. W tym świecie też tak jest. Przykład ? Proszę bardzo.

Na wiecu Bronisława Komorowskiego pewien osobnik przerwał mu i zaczął krzyczeć: "Komorowski zdrajca Polski! Czytajcie książki Sumlińskiego!"
Wiecie jak zareagowały masy na ten apel? Powiedzieli : Dobra,dobra ( tym samym pokazując swoją niechęć do zdobywania wiedzy, i okazując swoje uczucia co do książek).

Tak, więc jak dla mnie, jest to świetna wizja.

Dooobra książka. Wizja świata autora przedstawia ogłupione społeczeństwo, czujące jedynie szczęście. Opowiadania, miłość są zakazane, by nie było smutku, a ludzie odczuwali tylko szczęście. Strażacy zamiast gasić wzniecają płomienie, by palić książki, które uważane są za brednie, a napisane w nich rzeczy nie mają większego sensu i powodują nieszczęście .

Każdy ma swoje...

Początek książki jest wciągający. Niestety to mylące uczucie.

Książka została napisana na fali poprzedniej części, bo książka jest zdecydowanie nudniejsza. A wielka szkoda, ponieważ gdyby napisał to jakiś inny autor, można z tego było zrobić prawdziwy hit. Zamiast szczegółowych opisów wydarzeń, i nieoczekiwanych zwrotów akcji, mamy tu głównie rozmyślania naszego pisarza Homera. A punkt kulminacyjny obejmuje 2-3 końcowe rozdziały.

Daję 7/10 tylko z miłości do pierwszej części.

Początek książki jest wciągający. Niestety to mylące uczucie.

Książka została napisana na fali poprzedniej części, bo książka jest zdecydowanie nudniejsza. A wielka szkoda, ponieważ gdyby napisał to jakiś inny autor, można z tego było zrobić prawdziwy hit. Zamiast szczegółowych opisów wydarzeń, i nieoczekiwanych zwrotów akcji, mamy tu głównie rozmyślania naszego pisarza...

Genialna książka. Jest to opowieść antyutopijna, która pokazuje nam wizję totalitarnego państwa w przyszłości. Przedstawiony w niej świat jest szary i smutny. Miłość nie ma prawa bytu. Seks jest ukazywany za coś obrzydliwego. Ludzie nie mają prawa myśleć, nie wolno im w jakikolwiek najmniejszy sposób krytykować władzy. Członkowie Partii są inwigaligowani przez Policję Myśli. Całe ich życie,wszystko co myślą należy do Partii. Jak działa partia przekonuje się główny bohater książki,który wie, że skazuje na siebie wyrok śmierci, jednak mimo wszystko postanawia sprzeciwić się partii.

Partia ma sposoby jak sposoby jak wiecznie utrzymywać władzę. Partia naprostuje każdego człowieka na ,,właściwą" drogę. Ktoś kto przez nią przejdzie prędzej czy później przestanie być człowiekiem. A na koniec odejdzie z tego świata miłując Wielkiego Brata...

"Wolność to prawo do twierdzenia,że dwa i dwa to cztery.Z niego wynika reszta"

Genialna książka. Jest to opowieść antyutopijna, która pokazuje nam wizję totalitarnego państwa w przyszłości. Przedstawiony w niej świat jest szary i smutny. Miłość nie ma prawa bytu. Seks jest ukazywany za coś obrzydliwego. Ludzie nie mają prawa myśleć, nie wolno im w jakikolwiek najmniejszy sposób krytykować władzy. Członkowie Partii są inwigaligowani przez Policję...

Miałem na początku ogromną niechęć do tej książki, ale jak się później przekonałem całkiem niesłusznie. Nie należy oceniać książki po okładce. Szczerze mówiąc nie za bardzo przepadam za opowiadaniami typu fantasy,jednak to wciągnęło mnie bez reszty. Przeczytałem jednym susem. Myślę,że to obowiązkowa pozycja dla każdego miłośnika fantasy.

Miałem na początku ogromną niechęć do tej książki, ale jak się później przekonałem całkiem niesłusznie. Nie należy oceniać książki po okładce. Szczerze mówiąc nie za bardzo przepadam za opowiadaniami typu fantasy,jednak to wciągnęło mnie bez reszty. Przeczytałem jednym susem. Myślę,że to obowiązkowa pozycja dla każdego miłośnika fantasy.