Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Recenzja dostępna również na: https://sofadoczytania.pl/2022/11/18/recenzja-ksiazki-modlitwa-o-sen/
Serdecznie zapraszam :)

Powieść sensacyjna Deavera trafiła w moje ręce całkiem przypadkowo. Kiedy mieszkałam w Zielonej Górze, lubiłam zaglądać do księgarni przy ulicy Kupieckiej. Były tam regały z przecenionymi książkami. Uwielbiałam w nich szperać, zwłaszcza że ceny były niewysokie – 5, 10, 15 złotych.

Tak oto znalazłam na jednej z półek Modlitwę o sen. Chociaż szata graficzna okładki była dość prosta, to zaintrygował mnie opis fabuły.

Z zakładu psychiatrycznego ucieka Michael Hrubek, pacjent ze schizofrenią paranoidalną. Mężczyzna stawia sobie za cel odnalezienie Lis Atcheson, która zeznawała przeciwko niemu.

Za Hrubekiem podążają trzej ludzie. Zawodowy tropiciel Heck, który liczy na sporą nagrodę. Psychiatra Kohler, który wierzy w niewinność swojego pacjenta. Oraz Atcheson – mąż Lis, który musi złapać Hrubeka, zanim ten odnajdzie jego żonę.

W Modlitwie o sen znajdziemy ciekawie poprowadzony wątek Hrubeka Fabuła zawiera retrospekcje z jego dzieciństwa. Czytelnik wierzy, że wspomnienia Michaela mogą mieć wpływ na jego obecną sytuację.

Zupełnym przeciwieństwem do tego są wspomnienia i spostrzeżenia Lis. Przez lwią część akcji kobieta opowiada o przestrzeni ogrodu i wnętrzach jej domu. Kiedyś to wszystko należało do jej rodziców. Teraz właścicielami są Atchesonowie.

Do połowy książki miałam nadzieję, że te przeciągające się opisy cokolwiek wniosą do fabuły. Później przestałam się oszukiwać i zaczęłam je pomijać. Bez żalu. Moim zdaniem były to zbędne wątki, które tylko spowalniały akcję.

Mimo tego uważam Modlitwę o sen za książkę wartą uwagi. Mogę ją szczerze polecić innym fanom powieści sensacyjnych. Fabuła szybko wciąga i trzyma w napięciu, a zakończenie przyprawia o zawrót głowy. Poza małymi wyjątkami to naprawdę kawał dobrej literatury.

Recenzja dostępna również na: https://sofadoczytania.pl/2022/11/18/recenzja-ksiazki-modlitwa-o-sen/
Serdecznie zapraszam :)

Powieść sensacyjna Deavera trafiła w moje ręce całkiem przypadkowo. Kiedy mieszkałam w Zielonej Górze, lubiłam zaglądać do księgarni przy ulicy Kupieckiej. Były tam regały z przecenionymi książkami. Uwielbiałam w nich szperać, zwłaszcza że ceny były...

Już od czasów nastoletnich interesuję się historią mojej rodziny. Jednak nie wiedziałam, od czego zacząć moją przygodę z genealogią. Książkę Małgorzaty Nowaczyk znalazłam w miejskiej bibliotece. Szukałam właśnie czegoś takiego – kompendium wiedzy dla genealoga amatora.

Niektóre rozdziały książek opatrzone są przykładami, z którymi autorka miała rzeczywiście styczność. W części z aneksem znajdują się m.in. mini słowniki z tłumaczeniem na różne języki czy spis podstawowych pojęć. To wszystko jest bardzo pomocne dla osób, które chcą rozpocząć poszukiwania informacji na temat swojej rodziny.

“Poszukiwanie przodków” to moja pierwsza lektura o genealogii dla amatorów. Mam w planach sięgnąć po inne książki z tej dziedziny. Tymczasem mogę szczerze polecić tę pozycję. To naprawdę wartościowa publikacja.

Już od czasów nastoletnich interesuję się historią mojej rodziny. Jednak nie wiedziałam, od czego zacząć moją przygodę z genealogią. Książkę Małgorzaty Nowaczyk znalazłam w miejskiej bibliotece. Szukałam właśnie czegoś takiego – kompendium wiedzy dla genealoga amatora.

Niektóre rozdziały książek opatrzone są przykładami, z którymi autorka miała rzeczywiście styczność. W...

Mimo że na początku miałam spore wątpliwości co do fenomenu Cienia wiatru, zakochałam się w nim od pierwszych stron. Myślałam, że to taki sam nadmuchany balon jak niektóre bestsellery. Miło jest się czasami zaskoczyć. Jednocześnie żałuję, że tak długo zwlekałam.

Historia napisana przez Zafóna opowiada o Danielu Sempere, który w wieku 10 lat został zaprowadzony przez ojca do tajemniczego miejsca zwanego Cmentarzem Zapomnianych Książek. Chłopak znajduje tam książkę autorstwa Juliana Caraxa - Cień wiatru. Daniel zafascynowany powieścią próbuje odnaleźć inne książki autora. Sprawa komplikuje się, ponieważ ktoś spalił cały pisarski dobytek Caraxa. Na dodatek próbuje zniszczyć ostatni egzemplarz Cienia wiatru, który jest w posiadaniu Daniela.

Carlos Ruiz Zafón umieścił czas akcji swojej powieści w drugiej połowie XX wieku w Barcelonie. Pojawiają się również retrospekcje. Fabuła ma wiele wątków i postaci. Niektóre z nich bywają zabawne lub dramatyczne, na pozór mało istotne dla głównej linii. Z tego wszystkiego autor utkał sieć. Wpadłam w nią i nie mogłam się z niej uwolnić, ciągle czekając co się dalej wydarzy.

Zwolenniczką długich opisów nie jestem. Tym bardziej dziwię się sobie, że autor niemal mnie zaczarował. Czytanie relacji z otaczającego świata głównego bohatera było jak słuchanie pięknej muzyki albo podziwianie niesamowitego krajobrazu. Zatraciłam się w tym kompletnie. Od pierwszych stron. Jest to pięknie napisana powieść, która niesie ze sobą wiele myśli, nad którymi warto się zastanowić. A są one tak uniwersalne, że pasują do naszej rzeczywistości. Poniżej recenzji przytoczę kilka z nich, bo nie byłam w stanie wybrać ulubionego. Carlos Ruiz Zafón zmarł w czerwcu 2020 roku. W Cieniu wiatru pisał m.in. Istniejemy póki ktoś o nas pamięta. Myślę, że dzięki jego książkom nie zapomnimy o nim przez długi czas.

Cień wiatru jest jedną z najlepszych książek jakie udało mi się przeczytać. Przede mną kolejne części Cmentarza Zapomnianych Książek. Autor wielokrotnie podkreślał, że nie trzeba ich czytać po kolei, ponieważ każda z nich jest osobną historią. Tym bardziej zżera mnie ciekawość i nie mogę się doczekać, kiedy znów zanurzę się w powieści Carlosa Ruiza Zafóna.


“Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.”

“Czy szaleniec wie, że jest szaleńcem?”

“Ludzie są głupi, nie źli. Zło zakłada jakąś moralną determinację, jakiś zamiar i pewną myśl. A głupiec nie pomyśli, ani się nie zastanowi. Działa instynktownie, jak zwierzę, przekonany, że robi dobrze, że zawsze ma rację, dumny, że przypie*dala, za przeproszeniem, każdemu, kto widzi mu się inny od siebie samego.”

“Ludzie są gotowi wierzyć we wszystko, tylko nie w prawdę.”

Recenzja zanjduje się również na moim blogu: http://sofadoczytania.pl/2021/11/26/recenzja-ksiazki-cien-wiatru/

Mimo że na początku miałam spore wątpliwości co do fenomenu Cienia wiatru, zakochałam się w nim od pierwszych stron. Myślałam, że to taki sam nadmuchany balon jak niektóre bestsellery. Miło jest się czasami zaskoczyć. Jednocześnie żałuję, że tak długo zwlekałam.

Historia napisana przez Zafóna opowiada o Danielu Sempere, który w wieku 10 lat został zaprowadzony przez ojca...

RUSZAJ W DROGĘ!

http://sofadoczytania.pl/2021/08/10/ruszaj-w-droge-recenzja-ksiazki-polska-da-rade-przewodnik-osobisty/

Od dawna marzy mi się, aby chociaż raz lub dwa razy w miesiącu wyjeżdżać poza miasto. Nieważne czy będzie to weekend w górach, czy jednodniowa wycieczka w pobliskie rejony. Piszę tę recenzję podczas powrotu z Pabianic koło Łodzi. Wracam z weekendu, który spędziłam z koleżanką. Taki wypady odrywają mnie od codziennej monotonii. Po nich jestem naładowana nową energią. To właśnie podczas tej podróży skończyłam czytać przewodnik osobisty Jakuba Porady.

Jest to zbiór 10 wypraw w różne rejony Polski. Część z nich udało mi się wcześniej odwiedzić. Mimo tego dobrze było przeczytać relację innej osoby. Lubię znać różne punkty widzenia.

Polska da radę nie jest pierwszą książką autora. Wcześniej napisał przewodnik po tanim lataniu – Porada da radę. Tanie latanie. Obie publikacje pojawiły się na rynku przez wydawnictwo Pascal. Jeżeli nadarzy się okazja, to zajrzę również do niej.

Jakub Porada przygotowuje się do każdej podróży bardzo skrupulatnie. Tak samo dobrze skrojona jest ta książka. Na luzie opowiada o każdym rejonie, dodając do nich smaczki, czy to w postaci anegdot, czy aktualnie słuchanego utworu. Oczywiście nie zapomina wspomnieć o miejscach, gdzie można dobrze zjeść, smakując kuchnię (nie tylko!) regionalną. Dowiemy się, jak znaleźć tani noclegi i wybrać odpowiedni transport. Każdy rozdział zakończony jest dwustronicowym podsumowaniem. To dobre rozwiązanie, kiedy długi czas po lekturze spróbujemy sobie przypomnieć najważniejsze informacje o wyprawie. Autor podaje ceny biletów, noclegu oraz wyżywienia. Pokrótce opisuje co kręci, a co wkurza oraz wymienia punkty w planie maksimum
i minimum. Książka zawiera dużo zdjęć, w większości wykonanych przez Agnieszkę Poradę.

Tego typu poradniki są bezcenną dawką wiedzy o podróżach. Jednak mają podstawową wadę – z czasem trzeba je aktualizować. Na mapie znikają i pojawiają się nowe lokale gastronomiczne, noclegi i atrakcje turystyczne. Podane w książce ceny zapewne też uległy zmianie, niestety
na niekorzyść naszego portfela.

Szczerze zazdroszczę autorowi, że ma możliwość odbywania tak częstych podróży. Jego książka zainspirowała mnie do odwiedzenia miejsc w których jeszcze nie byłam. Już nie mogę się doczekać, kiedy zobaczę dolinę Biebrzy – zakochałam się w niej. Mam tylko nadzieję, że komary mnie tam nie zjedzą. 😉

RUSZAJ W DROGĘ!

http://sofadoczytania.pl/2021/08/10/ruszaj-w-droge-recenzja-ksiazki-polska-da-rade-przewodnik-osobisty/

Od dawna marzy mi się, aby chociaż raz lub dwa razy w miesiącu wyjeżdżać poza miasto. Nieważne czy będzie to weekend w górach, czy jednodniowa wycieczka w pobliskie rejony. Piszę tę recenzję podczas powrotu z Pabianic koło Łodzi. Wracam z weekendu, który...

Komu dopisze szczęście

Okrzyknięta “najbardziej kontrowersyjną rzeczą opublikowaną kiedykolwiek w The New Yorker”, Loteria Shirley Jackson trafiła w moje ręce. Jeszcze tego samego wieczoru pochłonęłam w całości komiksowe wydanie, stworzone przez wnuka autorki – Milesa Hymana.

Książka wydana jest w twardej oprawie. Na okładce znajduje się jeden z komiksowych kadrów. Zastosowana kreska daje poczucie tajemnicy z nutą niepokoju. Patrząc na ilustracje, czytelnik już od pierwszych stron ma wrażenie, że coś jest nie w porządku. Ale brnie w to dalej.

Część komiksowa poprzedzona jest wstępem Hymana, który przybliża czytelnikowi postać samej autorki. Skłonił mnie tym samym do przeczytania innych książek Shirley Jackson.

W komiksie dymków z tekstem jest niewiele. Początkowo było to dla mnie małym zaskoczeniem, jednak szybko zreflektowałam się myślą, że Hyman jest grafikiem, a graficy opowiadają historię obrazem. Jeżeli robią to dobrze, to kwestia ilości tekstu schodzi na drugi plan. A Hyman robi
to doskonale.

Nie chciałabym oceniać samego utworu Shirley Jackson przez pryzmat twórczości jej wnuka. Dlatego skupię się wyłącznie na “dziecku” Hymana. Zapewnił mi on wieczór z krótką, ale interesującą historią Loterii przedstawioną w najlepszym wydaniu. Całokształt jego pracy oceniam bardzo dobrze. Z chęcią sięgnęłabym po kolejne publikacje ilustrowane przez Hymana. Miejmy nadzieję, że następnym razem również się nie zawiodę.



Recenzja na stronie: http://sofadoczytania.pl/2021/05/30/komu-dopisze-szczescie-recenzja-ksiazki-loteria/

Komu dopisze szczęście

Okrzyknięta “najbardziej kontrowersyjną rzeczą opublikowaną kiedykolwiek w The New Yorker”, Loteria Shirley Jackson trafiła w moje ręce. Jeszcze tego samego wieczoru pochłonęłam w całości komiksowe wydanie, stworzone przez wnuka autorki – Milesa Hymana.

Książka wydana jest w twardej oprawie. Na okładce znajduje się jeden z komiksowych kadrów....

Posiadam VII wersję tej książki. Bzdury można znaleźć na prawie każdej stronie. Stan roślin na niektórych zdjęciach pozostawia wiele do życzenia. Takich roślin nikt by nie kupił w kwiaciarni czy centrum ogrodniczym, chyba że po przecenie. Radzę unikać tej książki. Bardzo nieprofesjonalna.

Posiadam VII wersję tej książki. Bzdury można znaleźć na prawie każdej stronie. Stan roślin na niektórych zdjęciach pozostawia wiele do życzenia. Takich roślin nikt by nie kupił w kwiaciarni czy centrum ogrodniczym, chyba że po przecenie. Radzę unikać tej książki. Bardzo nieprofesjonalna.

Ten trochę podniszczony egzemplarz trafił do mnie z bibliotecznego "stosu książek niechcianych". Znajduje się tam literatura, która nie została wypożyczona już od bardzo dawna lub ma wysłużoną okładkę. Po sprawdzeniu opisu w Internecie, postanowiłam zabrać książkę do domu. Liczyłam na dobrą, choć trochę zapomnianą, literaturę dziecięcą, zwracającą uwagę temat niepełnosprawności. A co otrzymałam?
Bardzo cenię sobie autorów, którzy poruszają tak delikatne, a zarazem ważne tematy w książkach dla młodych czytelników. Jednak to co mnie odrzuciło od skończenia lektury to fakt, że nie da się jej czytać, bo aż "oczy bolą". Nie wiem czy w latach 50-tych taki styl pisania był powszechnie akceptowany.
Ktoś spyta. Jaki? A właśnie - taki. Pełen - pauz, zdrobnień. Krótkich zdań. I zaczynanie zdań od samogłosek.
Przykro mi z powodu tak niskiej oceny książki. Jest ona podyktowana jedynie niechęcią do stylu pisarskiego autorki. Szkoda, bo naprawdę lubię literaturę dziecięcą, która zwraca uwagę na ważne zagadnienia i pomaga zrozumieć świat.

Ten trochę podniszczony egzemplarz trafił do mnie z bibliotecznego "stosu książek niechcianych". Znajduje się tam literatura, która nie została wypożyczona już od bardzo dawna lub ma wysłużoną okładkę. Po sprawdzeniu opisu w Internecie, postanowiłam zabrać książkę do domu. Liczyłam na dobrą, choć trochę zapomnianą, literaturę dziecięcą, zwracającą uwagę temat...

Clarice Starling, studentka Akademii FBI, odbywa staż w Sekcji Behawioralnej. Jej pierwszym zadaniem jest przeprowadzenie rozmowy z seryjnym mordercą, doktorem Hannibalem Lecterem. Mężczyzna nie chce odpowiadać na pytania, jednak daje kobiecie wskazówki dotyczące zbrodniarza Buffalo Billa, który obdziera ze skóry młode kobiety. W zamian za te informacje Starling musi podzielić się z doktorem swoją przeszłością. Kobieta nawiązuje współprace z Jackiem Crawfordem. Razem muszą szybko działać, ponieważ wisi na włosku życie Catherine Martin, córki senator stanu Tennessee.
Bardzo zawiodłam się na „Czerwonym Smoku”, toteż z wielka rezerwą podeszłam do tej powieści. Moim jedynym zastrzeżeniem jest to, że mniej więcej w połowie tempo się trochę rozwleka.
To co wyróżnia książkę Thomasa Harrisa na tle innych powieści sensacyjnych to na pewno niebanalne przedstawienie postaci mordercy. Takiego sposobu działania, charakteru i motywów nie spotyka się często.
Koniec powieści wbił mnie w fotel. Przerażenie i fascynacja mieszały się ze sobą. Mam nadzieje, ze kolejna część książki równie mocno mnie zaskoczy.

Clarice Starling, studentka Akademii FBI, odbywa staż w Sekcji Behawioralnej. Jej pierwszym zadaniem jest przeprowadzenie rozmowy z seryjnym mordercą, doktorem Hannibalem Lecterem. Mężczyzna nie chce odpowiadać na pytania, jednak daje kobiecie wskazówki dotyczące zbrodniarza Buffalo Billa, który obdziera ze skóry młode kobiety. W zamian za te informacje Starling musi...

Jestem skłonna zrozumieć fenomen książki pod względem stylu. James Joyce był tutaj niewątpliwie prekursorem. Poza tym nie widzę w niej nic, co skłoniłoby mnie do pozytywnej oceny. Można mnie nazwać ignorantem (a co!), ale powieść jest nudna, prostacka i momentami przyprawia o mdłości. Jeżeli ktoś to przeczytał od deski do deski to szczerze gratuluję, a współczuć mogę tym, którzy mają ją przed sobą.

Jestem skłonna zrozumieć fenomen książki pod względem stylu. James Joyce był tutaj niewątpliwie prekursorem. Poza tym nie widzę w niej nic, co skłoniłoby mnie do pozytywnej oceny. Można mnie nazwać ignorantem (a co!), ale powieść jest nudna, prostacka i momentami przyprawia o mdłości. Jeżeli ktoś to przeczytał od deski do deski to szczerze gratuluję, a współczuć mogę tym,...

Ania i Gilbert zostają małżeństwem i przeprowadzają się do domu w Zatoce Czterech Wiatrów. Blythe przyjmuje tam praktykę lekarską po swoim wuju. Młodzi poznają nowe osoby z którymi się zaprzyjaźniają. Książka opisuje zarówno wesołe chwile jak i te bardzo przykre. Bohaterowie muszą dokonywać trudnych wyborów. Ta część przygód Ani nie jest tak sielankowa jak poprzednie. Mimo to mam nadzieję, że pomoże młodemu czytelnikowi zrozumieć, że życie pisze różne scenariusze. Nawet tak sympatyczna osoba jak Ania musiała się z nimi zmierzyć.

Ania i Gilbert zostają małżeństwem i przeprowadzają się do domu w Zatoce Czterech Wiatrów. Blythe przyjmuje tam praktykę lekarską po swoim wuju. Młodzi poznają nowe osoby z którymi się zaprzyjaźniają. Książka opisuje zarówno wesołe chwile jak i te bardzo przykre. Bohaterowie muszą dokonywać trudnych wyborów. Ta część przygód Ani nie jest tak sielankowa jak poprzednie. Mimo...

"Z KŁAMSTWA ROBI SIĘ ISTOTĘ PORZĄDKU ŚWIATA."

Józef K., mieszkający w "stolicy" prokurent bankowy, zostaje aresztowany przez urzędników, którzy rankiem wpadają do jego mieszkania. Mężczyźni nie są w stanie powiedzieć, o co jest posądzony i kto wniósł oskarżenie, ale zapewniają, że „nic złego nie popełnił”. Początkowo bohater może prowadzić normalne życie. Sytuacja zmienia się z czasem – odwracają się od niego znajomi i pracownicy, a proces tkwi w martwym punkcie. Mimo wszystko Józef K. próbuje walczyć z bezsensownym oskarżeniem.

Proces to surrealistyczna powieść autorstwa Franza Kafki. Wg mnie autor świetnie zbudował tło historii. Akcja dzieje się w „stolicy”, lecz nie jest podana konkretna nazwa miasta ani państwa. Słuchając „Procesu” miałam przed oczami te wszystkie duszne i słabo doświetlone pomieszczenia w których przebywał bohater. Józef szamota się w bezsensownym procesie. Czuć jak bardzo wyczerpująca psychicznie jest dla niego ta sytuacja. Samo skrócenie nazwiska bohatera do pierwszej litery narzuca czytelnikowi postrzeganie go jako oskarżonego. Przez cały czas miałam nadzieję, że Józef obudzi się z tego koszmarnego snu.

"Z KŁAMSTWA ROBI SIĘ ISTOTĘ PORZĄDKU ŚWIATA."

Józef K., mieszkający w "stolicy" prokurent bankowy, zostaje aresztowany przez urzędników, którzy rankiem wpadają do jego mieszkania. Mężczyźni nie są w stanie powiedzieć, o co jest posądzony i kto wniósł oskarżenie, ale zapewniają, że „nic złego nie popełnił”. Początkowo bohater może prowadzić normalne życie. Sytuacja zmienia...

Anna Shirley zdobywa tytuł magistra nauk humanistycznych i otrzymuje posadę dyrektora w Wyższej Szkole w Summerside. Zaskoczyła mnie forma powieści, która głównie składa się z listów Ani do Gilberta. Samego mężczyzny nie spotykamy w tej części, ani nie wysyła on do swojej narzeczonej listów.
Powieść prosta i sympatyczna. Choć od początku przebywania w Summerside bohaterka nabywa sobie wrogów, stara się zmienić ich nastawienie do siebie. Ania mimo ogromnych obowiązków związanych ze szkołą, nie zapomina pomagać innym. Właśnie z tym zawsze będę kojarzyć bohaterkę tej serii. Osobiście polecam młodszym czytelnikom i tym stęsknionym za rudowłosą Anią.

Anna Shirley zdobywa tytuł magistra nauk humanistycznych i otrzymuje posadę dyrektora w Wyższej Szkole w Summerside. Zaskoczyła mnie forma powieści, która głównie składa się z listów Ani do Gilberta. Samego mężczyzny nie spotykamy w tej części, ani nie wysyła on do swojej narzeczonej listów.
Powieść prosta i sympatyczna. Choć od początku przebywania w Summerside bohaterka...

Niewiele mam do powiedzenia na temat tej książki poza tym, że jest pełna dziwnych wątków i zupełnie nieprzemawiającej do mnie fabuły. Zawiodłam się tym arcydziełem literatury.

Niewiele mam do powiedzenia na temat tej książki poza tym, że jest pełna dziwnych wątków i zupełnie nieprzemawiającej do mnie fabuły. Zawiodłam się tym arcydziełem literatury.

Ania Shirley już nie ma "-nastu" lat. Wraz z kilkoma znajomymi, w tym Gilbertem, wyjeżdża na studia. Uniwersytecka codzienność przeplata się z wizytami kobiety w Avonlea. Na studiach pilnie się uczy, a w domu opiekuje się niesfornymi bliźniakami. Można by było powiedzieć - dzień jak co dzień, ale zapewniam, że bohaterkę spotka kilka mniej lub bardziej miłych sytuacji.
Moim zdaniem to bardzo sympatyczna historia. Dorosła Ania Shirley jest bliższa memu sercu. Może dlatego, że wiekowo zbliża się do mnie.

Ania Shirley już nie ma "-nastu" lat. Wraz z kilkoma znajomymi, w tym Gilbertem, wyjeżdża na studia. Uniwersytecka codzienność przeplata się z wizytami kobiety w Avonlea. Na studiach pilnie się uczy, a w domu opiekuje się niesfornymi bliźniakami. Można by było powiedzieć - dzień jak co dzień, ale zapewniam, że bohaterkę spotka kilka mniej lub bardziej miłych sytuacji.
Moim...

Katalog róż polecany przez Związek Szkółkarzy Polskich to wybitna publikacja, która zawiera podział na różne grupy róż z dokładnym ich opisem i zdjęciami roślin. To wszystko uzupełnione jest tabelami z zestawieniem wybranych cech, np. koloru kwiatów czy pory kwitnienia. Autorzy opisują również sposób sadzenia i pielęgnacji roślin. Wg mnie to idealna książka dla miłośników róż oraz laików, którzy chce zgłębić informacje na ich temat. Bardzo polecam!

Katalog róż polecany przez Związek Szkółkarzy Polskich to wybitna publikacja, która zawiera podział na różne grupy róż z dokładnym ich opisem i zdjęciami roślin. To wszystko uzupełnione jest tabelami z zestawieniem wybranych cech, np. koloru kwiatów czy pory kwitnienia. Autorzy opisują również sposób sadzenia i pielęgnacji roślin. Wg mnie to idealna książka dla miłośników...

Dzięki tej książce przekonałam się, że Ojciec Pio to bez wątpienia wyjątkowa postać. Włoski kapucyn żył bardzo skromnie, zachowując wszystkie śluby do końca życia. W tej publikacji czytelnik może dowiedzieć się nieco o jego stygmatach, wizjach, objawieniach, wiedzy nadprzyrodzonej, cudach, a także walki z szatanem.

Mam pewne zastrzeżenia do stylu pisarskiego autorki i sposobu wydania książki. Pani Agnieszka Banach często przypomina niektóre wiadomości, używając tych samych słów, albo ich synonimów. Mam taki charakter, że sama nie lubię się powtarzać, toteż kiedy ktoś to robi, niezmiernie mnie irytuje. Plus dla autorki za to, że wybrała najbardziej interesujące wiadomości z życia Ojca Pio. Niestety stylem pisarskim trochę zmniejszyła jakość książki.
Drugim moim zastrzeżeniem jest trzystronicowa reklama księgarni, która poleca humor góralski, książeczki dla dzieci, czy materiały do nauki języków obcych. Oczywiście publikacje z serii „Wielkie bibliografie” również, ale jest ich tyle co kot napłakał. Naprawdę mogli sobie to darować.

Oczywiście to moja subiektywna opinia. Jeżeli ktoś nie jest tak pedantyczny (czyt. czepialski) jak ja, to zapewne spodoba mu się lektura.
Ja bardzo polecam zapoznać się z historią niezwykłego mistyka, świętego Ojca Pio, ale może niekoniecznie przez tę publikację.

Dzięki tej książce przekonałam się, że Ojciec Pio to bez wątpienia wyjątkowa postać. Włoski kapucyn żył bardzo skromnie, zachowując wszystkie śluby do końca życia. W tej publikacji czytelnik może dowiedzieć się nieco o jego stygmatach, wizjach, objawieniach, wiedzy nadprzyrodzonej, cudach, a także walki z szatanem.

Mam pewne zastrzeżenia do stylu pisarskiego autorki i...

Miałam co do tej książki wielkie oczekiwania. Zachęcona pozytywnymi opiniami zabrałam się za lekturę. Pierwsza 1/3 książki wciągnęła mnie na dobre. Niestety później było tylko gorzej. Ćpanie, ćpanie, dziewczyny bez biustonoszy, ćpanie... Rozumiem – książka miała być o narkotykach, ale jak na SF Dicka za mało tu było fantastyki. Książki nie zdołałam skończyć, bardzo się na niej zawiodłam.

Miałam co do tej książki wielkie oczekiwania. Zachęcona pozytywnymi opiniami zabrałam się za lekturę. Pierwsza 1/3 książki wciągnęła mnie na dobre. Niestety później było tylko gorzej. Ćpanie, ćpanie, dziewczyny bez biustonoszy, ćpanie... Rozumiem – książka miała być o narkotykach, ale jak na SF Dicka za mało tu było fantastyki. Książki nie zdołałam skończyć, bardzo się na...

KTO JEST ŁASY NA FORTUNĘ

Akcja powieści Agathy Christie osadzona jest w czasach II wojny światowej. Po zaledwie dwóch tygodniach małżeństwa, podczas nalotu na Londyn, ginie mąż Rosaleen Cload – stary milioner Gordon Cload. Wg testamentu cały spadek ma otrzymać jego niedawno poślubiona żona. Rodzina milionera nie jest w stanie się z tym pogodzić. Jednak istnieje możliwość unieważnienia zawartego przez państwa Cload małżeństwa. Oto pojawia się mężczyzna, który twierdzi, że pierwszy mąż Rosaleen nadal żyje. Niestety pewnego dnia świadek zostaje zamordowany.

Wg mnie nie jest to najlepsza powieść autorki, choć trzeba przyznać, że nie zgadłam kto jest mordercą. Wierni fani Herkulesa Poirot mogą czuć niedosyt, ponieważ słynny belgijski detektyw pojawia się zaledwie na chwilę na początku historii, a powraca dopiero pod koniec powieści, nie wiedzie tutaj głównego prymu. Mimo wszystko oceniam tę książkę jako dobrą.

Miałam okazję poznać ową historię dzięki nagraniu z kolekcji WIELKA KOLEKCJA AUDIOBOOKÓW AGATHY CHRISTIE. Głosu użyczył Maciej Słota.

KTO JEST ŁASY NA FORTUNĘ

Akcja powieści Agathy Christie osadzona jest w czasach II wojny światowej. Po zaledwie dwóch tygodniach małżeństwa, podczas nalotu na Londyn, ginie mąż Rosaleen Cload – stary milioner Gordon Cload. Wg testamentu cały spadek ma otrzymać jego niedawno poślubiona żona. Rodzina milionera nie jest w stanie się z tym pogodzić. Jednak istnieje możliwość...

Ania z Avonlea to druga książka z serii o Ani z Zielonego Wzgórza. Na piedestale stawia się pierwszą cześć powieści, zapominając o reszcie. A szkoda, ponieważ mam wrażenie, że kolejny tom jest o wiele ciekawszy.

Ze względu na zdrowie Maryli, Ania postanawia zrezygnować z podjęcia studiów. Rozpoczyna pracę w miejscowej szkole, czym bardzo się denerwuje. Przejmuje stanowisko po rezygnacji Gilberta. Równocześnie można przyjrzeć się rozwojowi Koła Miłośników Avonlea, którego bohaterka jest członkinią. Ważną sprawa w życiu Ani i Maryli staje się adopcja osieroconych bliźniaków – Toli i Tadzia.

Poznałam historię Ani z Avonlea ponad 3 tygodnie temu i nadal ciepło ją wspominam. Mam nadzieję, ze wkrótce sięgnę po kolejne części książki i będę bawić się równie dobrze jak do tej pory. Szczerze polecam!

Ania z Avonlea to druga książka z serii o Ani z Zielonego Wzgórza. Na piedestale stawia się pierwszą cześć powieści, zapominając o reszcie. A szkoda, ponieważ mam wrażenie, że kolejny tom jest o wiele ciekawszy.

Ze względu na zdrowie Maryli, Ania postanawia zrezygnować z podjęcia studiów. Rozpoczyna pracę w miejscowej szkole, czym bardzo się denerwuje. Przejmuje...

Muszę skapitulować! Trylogia Sienkiewicza nie jest dla mnie. Historia może i dobra, ale ten język...

Muszę skapitulować! Trylogia Sienkiewicza nie jest dla mnie. Historia może i dobra, ale ten język...