Ten trochę podniszczony egzemplarz trafił do mnie z bibliotecznego "stosu książek niechcianych". Znajduje się tam literatura, która nie została wypożyczona już od bardzo dawna lub ma wysłużoną okładkę. Po sprawdzeniu opisu w Internecie, postanowiłam zabrać książkę do domu. Liczyłam na dobrą, choć trochę zapomnianą, literaturę dziecięcą, zwracającą uwagę temat niepełnosprawności. A co otrzymałam?
Bardzo cenię sobie autorów, którzy poruszają tak delikatne, a zarazem ważne tematy w książkach dla młodych czytelników. Jednak to co mnie odrzuciło od skończenia lektury to fakt, że nie da się jej czytać, bo aż "oczy bolą". Nie wiem czy w latach 50-tych taki styl pisania był powszechnie akceptowany.
Ktoś spyta. Jaki? A właśnie - taki. Pełen - pauz, zdrobnień. Krótkich zdań. I zaczynanie zdań od samogłosek.
Przykro mi z powodu tak niskiej oceny książki. Jest ona podyktowana jedynie niechęcią do stylu pisarskiego autorki. Szkoda, bo naprawdę lubię literaturę dziecięcą, która zwraca uwagę na ważne zagadnienia i pomaga zrozumieć świat.

Ten trochę podniszczony egzemplarz trafił do mnie z bibliotecznego "stosu książek niechcianych". Znajduje się tam literatura, która nie została wypożyczona już od bardzo dawna lub ma wysłużoną okładkę. Po sprawdzeniu opisu w Internecie, postanowiłam zabrać książkę do domu. Liczyłam na dobrą, choć trochę zapomnianą, literaturę dziecięcą, zwracającą uwagę temat...

Jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa. Mimo, że akcja dzieje się dość dawno przekazuje ponadczasowe wartości. Uczy tolerancji, daje wiarę w lepsze jutro, mobilizuje do żmudnej rehabilitacji. Może być wsparciem dla wszystkich dzieci i ich rodziców, których życie wypełniają wizyty u lekarzy, rehabilitantów, psychologów, logopedów itd. Polecam.

Jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa. Mimo, że akcja dzieje się dość dawno przekazuje ponadczasowe wartości. Uczy tolerancji, daje wiarę w lepsze jutro, mobilizuje do żmudnej rehabilitacji. Może być wsparciem dla wszystkich dzieci i ich rodziców, których życie wypełniają wizyty u lekarzy, rehabilitantów, psychologów, logopedów itd. Polecam.

W tej chwili,skończyłam tę książkę.Bardzo mnie wzruszyła. W głównej bohaterce widziałam siebie.

W tej chwili,skończyłam tę książkę.Bardzo mnie wzruszyła. W głównej bohaterce widziałam siebie.

Książka którą czytałam jako dziecko, wzruszająca i poruszająca empatyczna strunę.. dziś czytam ja swojej córce. Temat poruszany w tejże książce jest bardzo ważny. Polecam każdemu.

Książka którą czytałam jako dziecko, wzruszająca i poruszająca empatyczna strunę.. dziś czytam ja swojej córce. Temat poruszany w tejże książce jest bardzo ważny. Polecam każdemu.

Książka opowiada o losach niepełnosprawnej dziewczynki z Krakowa - Elżuni, jej zmaganiach z chorobą, o jej relacjach z rodziną i rówieśnikami. Jej los zmienia się diametralnie, gdy poznaje pana Andrzeja (brał udział w powstaniu warszawskim),który zachęci ją do zmiany życia, zaciekłej walki o powrót do zdrowia.
Opowieść tą można czytać w szkole, bo uwrażliwia na problemy dzieci, które są inne, mają trudności z poruszaniem się, wymagają stałej opieki. Nie jest ona długa, czyta się ją szybko.

Książka opowiada o losach niepełnosprawnej dziewczynki z Krakowa - Elżuni, jej zmaganiach z chorobą, o jej relacjach z rodziną i rówieśnikami. Jej los zmienia się diametralnie, gdy poznaje pana Andrzeja (brał udział w powstaniu warszawskim),który zachęci ją do zmiany życia, zaciekłej walki o powrót do zdrowia.
Opowieść tą można czytać w szkole, bo uwrażliwia na problemy...

Książkę przeczytałam 12 lat temu, natomiast chętnie do niej wracam. Wzruszyła mnie dość mocno postawa harcerzy, zmiana nastawie ia głównej bohaterki do życia. Uważam, że przekazuje ważne wartości życiowe. kiedy czytałam ją po raz pierwszy wydawała mi się trudna, ale nie na tyle, żeby 10letnie dziecko, nie było w stanie jej zrozumieć. Przede wszystkim uczy empatii do osób niepełnosprawnych. Polecam przeczytać każdemu, niezależnie od wieku.

Książkę przeczytałam 12 lat temu, natomiast chętnie do niej wracam. Wzruszyła mnie dość mocno postawa harcerzy, zmiana nastawie ia głównej bohaterki do życia. Uważam, że przekazuje ważne wartości życiowe. kiedy czytałam ją po raz pierwszy wydawała mi się trudna, ale nie na tyle, żeby 10letnie dziecko, nie było w stanie jej zrozumieć. Przede wszystkim uczy empatii do osób...

Książka cudowna, wzrusza i uczy tolerancji. Dla mnie szczególnie ważna. Czytałam ją już kilkukrotnie, a rzadko się zdarza, żebym wracała do jakiejś książki tyle razy. Bardzo polecam, jak dla mnie lektura obowiązkowa.

Książka cudowna, wzrusza i uczy tolerancji. Dla mnie szczególnie ważna. Czytałam ją już kilkukrotnie, a rzadko się zdarza, żebym wracała do jakiejś książki tyle razy. Bardzo polecam, jak dla mnie lektura obowiązkowa.

Wzruszająca opowieść o wytrwałości, przyjaźni i szukaniu szczęścia. Lektura dla zarówno młodszych, jak i starszych odbiorców; dla tych, którzy stracili wiarę w dobro i siebie. Warto poświęcić chwilę na cichą refleksję i razem z Elżunią przeżyć niesamowitą przygodę, w której miast fantastycznych zwierząt czytelnikowi towarzyszą Jaskółki, Orliki, gwizd Wicka, pies Morus i bajki-niebajki pana Andrzeja...

Wzruszająca opowieść o wytrwałości, przyjaźni i szukaniu szczęścia. Lektura dla zarówno młodszych, jak i starszych odbiorców; dla tych, którzy stracili wiarę w dobro i siebie. Warto poświęcić chwilę na cichą refleksję i razem z Elżunią przeżyć niesamowitą przygodę, w której miast fantastycznych zwierząt czytelnikowi towarzyszą Jaskółki, Orliki, gwizd Wicka, pies Morus i...

Dostałem tę książkę jako nagrodę za wyniki w nauce bodajże w III klasie podstawówki. I książka z miejsca zdobyła moje serce. Elżunia. Niepełnosprawna dziewczynka, która chciałaby żyć tak, jak inne dziewczynki w jej wieku. Bawić się, chodzić na spacery, zwierzać się koleżankom ze swoich sekretów. A to wszystko jest dla niej niedostępne. Ale jest kilkoro ludzi, którzy bardzo chcą jej pomóc. Nawet łobuziak Witek (Wicek?) się zmienia. Bardzo ciepła książeczka.

Dostałem tę książkę jako nagrodę za wyniki w nauce bodajże w III klasie podstawówki. I książka z miejsca zdobyła moje serce. Elżunia. Niepełnosprawna dziewczynka, która chciałaby żyć tak, jak inne dziewczynki w jej wieku. Bawić się, chodzić na spacery, zwierzać się koleżankom ze swoich sekretów. A to wszystko jest dla niej niedostępne. Ale jest kilkoro ludzi, którzy bardzo...

Książka w sam raz na wolne popołudnie, szybko się czyta i przede wszystkim wciąga

Książka w sam raz na wolne popołudnie, szybko się czyta i przede wszystkim wciąga