Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wędrowycz niestety rozczarował mnie nieco. Za mało tu egzorcysty, nadprzyrodzone zjawiska są właściwie tylko w dwóch opowiadaniach. Nie wiedzieć czemu cofanie się w czasie nie wymaga w tej części okrążenia pomnika cara. Bimbrownika też coś mało, nasz Jakub nic nie wytwarza, a i degustacji nie ma wcale prawie. Brak też zabijania czy choćby robienia psikusów odwiecznym wrogom rodu Bardaków.
Podsumowując, mało odkrywcze w porównaniu do pierwszych części cyklu.

Wędrowycz niestety rozczarował mnie nieco. Za mało tu egzorcysty, nadprzyrodzone zjawiska są właściwie tylko w dwóch opowiadaniach. Nie wiedzieć czemu cofanie się w czasie nie wymaga w tej części okrążenia pomnika cara. Bimbrownika też coś mało, nasz Jakub nic nie wytwarza, a i degustacji nie ma wcale prawie. Brak też zabijania czy choćby robienia psikusów odwiecznym wrogom...

Intrygująca powieść obyczajowa w oparach szaleństwa z sporą dawką humoru. Momentami przypomina migawki filmu "w głowie się nie mieści", jednak bardziej mroczne i psychodeliczne.

Intrygująca powieść obyczajowa w oparach szaleństwa z sporą dawką humoru. Momentami przypomina migawki filmu "w głowie się nie mieści", jednak bardziej mroczne i psychodeliczne.

II wojna światowa, w Rumunii znajduje się przełęcz o strategicznym znaczeniu. Oddział wojska dostaje zadanie pilnowania jej i wypatrywania wrogich wojsk. Wręcz idealnym miejscem do rozmieszczenia zdaje się być samotna twierdza/warownia. Jednak ma ona złą sławę, każdego kto tam nocuje męczą senne koszmary. Jednak taka błahostka nie może przecież zniechęcić dzielnych żołnierzy zaprawionych w bojach.
Tyle zarys fabuły. Powieść bardzo interesująca, zło na początku jest bezosobowe i bardzo tajemnicze. W zasadzie gdyby nie kiepski wątek miłosny dałbym wyższą ocenę.
Jeśli lubicie powieści z dreszczykiem sięgnijcie po "Twierdzę" nie pożałujecie :-)

II wojna światowa, w Rumunii znajduje się przełęcz o strategicznym znaczeniu. Oddział wojska dostaje zadanie pilnowania jej i wypatrywania wrogich wojsk. Wręcz idealnym miejscem do rozmieszczenia zdaje się być samotna twierdza/warownia. Jednak ma ona złą sławę, każdego kto tam nocuje męczą senne koszmary. Jednak taka błahostka nie może przecież zniechęcić dzielnych...

"Pani na Czachticach" to książka wobec której miałem spore oczekiwania. Bo temat wydawał się ciekawy, w dodatku napisana w konwencji książki historycznej, które lubię czytać.
Niestety rzeczywistość okazała się mocno kulawa. Zacznę od największej wady, mianowicie kiepskiego opisu batalii. O ile trup w książce ściele się gęsto, to okazuje się, że umierają wyłącznie służące (sic!), które katowane są w podziemiach zamku i okolicach. Natomiast walczący dzielni zbójnicy, oraz broniący Elżbiety pachołkowie praktycznie są nieśmiertelni. Co prawda autor napomyka coś, że nie wszyscy wstali z pola bitwy o własnych siłach, że może coś się jakiemuś stało, ale nie ma żadnej informacji o ich śmierci!
Ponadto same opisy bitew są mocno chaotyczne i przez to nieciekawe, daleko tutaj do mistrzowskich czy choćby poprawnych relacji z pola walki.
To, że pozytywni bohaterowie zawsze wychodzą z opresji nie jest takie złe, w końcu taka konwencja. Jednak ilość pozytywnych zbiegów okoliczności jest co najmniej zastanawiająca.
Ostatni zarzut to dłużyzny, książka mogłaby być zdecydowanie krótsza.

"Pani na Czachticach" to książka wobec której miałem spore oczekiwania. Bo temat wydawał się ciekawy, w dodatku napisana w konwencji książki historycznej, które lubię czytać.
Niestety rzeczywistość okazała się mocno kulawa. Zacznę od największej wady, mianowicie kiepskiego opisu batalii. O ile trup w książce ściele się gęsto, to okazuje się, że umierają wyłącznie służące...

Księga Cieni jest trzecim zbiorem opowiadań wydanym z okazji Halloween. Jest to moim zdaniem najspójniejszy zbiór do tej pory. Z wszystkich opowiadań tylko jedno wydało mi się mocno niedopisane, "Łowcy". Sam pomysł na fabułę i owszem był, ale reszta kulała, łącznie z opisami które są po prostu chaotyczne.
Reszta przyjemnie mnie zaskoczyła, albo budząc grozę, albo zaciekawienie.
Jeśli macie ochotę na "magiczne" klimaty polecam poświęcić trochę czasu na lekturę tej książki.

Księga Cieni jest trzecim zbiorem opowiadań wydanym z okazji Halloween. Jest to moim zdaniem najspójniejszy zbiór do tej pory. Z wszystkich opowiadań tylko jedno wydało mi się mocno niedopisane, "Łowcy". Sam pomysł na fabułę i owszem był, ale reszta kulała, łącznie z opisami które są po prostu chaotyczne.
Reszta przyjemnie mnie zaskoczyła, albo budząc grozę, albo...

Akcja powieści dzieje się podczas początków zakonu Franciszkanów. Św Franciszek nie żyje. Jeden z braci który towarzyszył świętemu, Leon, umiera. Jednak przed śmiercią wysyła list do brata Konrada, tajemnica zawarta w nim może dokonać niemałego przewrotu.
Ktoś ukrył zwłoki Św Franciszka, ale po co? Gdzie one się znajdują?
Tomasz nie ma pojęcia w jak wielką kabałę się wplącze próbując rozwikłać zagadkę z listu brata Leona.
Bardzo ciekawie opisane realia życia w średniowieczu, oraz w klasztorze. Jedyne co mi zgrzytało, to wstawki erotyczne (napisane mam wrażenie na siłę), które na szczęście występują bardzo rzadko.
Lektura przyjemna i dość lekka, warto sięgnąć po "Spisek Franciszkanów".

Akcja powieści dzieje się podczas początków zakonu Franciszkanów. Św Franciszek nie żyje. Jeden z braci który towarzyszył świętemu, Leon, umiera. Jednak przed śmiercią wysyła list do brata Konrada, tajemnica zawarta w nim może dokonać niemałego przewrotu.
Ktoś ukrył zwłoki Św Franciszka, ale po co? Gdzie one się znajdują?
Tomasz nie ma pojęcia w jak wielką kabałę się...

"Więzienie NKWD" to powieść wojenna, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce wehrmachtu. Jednak nie jest to książka historyczna, ale luźno oparta na faktach.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Walka ma tutaj zapach potu, krwi, oraz spalonego ciała. Głównymi bohaterami są Porta, Mały, Stary, Legionista, Heide, Barcelona, Albert, Sven, weterani tej wojny, zaprawieni w wojennym rzemiośle - zabijaniu. To co najbardziej uderza, to pogarda życia okazywana głównie przez dowódców. Jednak i zwykli żołnierze całkowicie zobojętnieli - żyjąc tuż obok śmierci.
Akcja rozgrywa się w Rosji na froncie wschodnim, raczej w początkowym okresie inwazji. Choć teren ten został już opisany w poprzednich pozycjach, to mamy do czynienia z nieopowiedzianymi dotąd wydarzeniami.

Książka jednak nie epatuje tylko grozą, znajdziemy tutaj także sporą dawkę czarnego humoru, doprawioną wojskowym absurdem i pruskim drylem.

Polecam zapoznać się z obliczem wojny ukazanym w "Więzienie NKWD" ta powieść wciąga i mimo ukazanych w niej okropieństw chce się ją czytać. Natomiast jeśli nie czytaliście poprzednich książek Svena Hassel, to zróbcie to jak najszybciej!

"Więzienie NKWD" to powieść wojenna, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce wehrmachtu. Jednak nie jest to książka historyczna, ale luźno oparta na faktach.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Walka ma tutaj zapach potu, krwi, oraz spalonego ciała. Głównymi bohaterami są Porta,...

Głównym bohaterem jest dziennikarz, uzależniony od narkotyków i innych używek. W swoim fachu jest znany z demaskatorskich artykułów, oraz lewicowych poglądów.
Akcja zaczyna się, kiedy nieznajomy informator daje mu cynk o możliwych powiązaniach tajemniczych zgonów z handlem bronią (atomową).

Ciekawym zabiegiem autora jest narracja, zawsze pierwszoosobowa. Dodaje to moim zdaniem siły przekazu.

Akcja to dość typowy thriller z dużą ilością seksu i przemyśleń na temat nowoczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego.

Po przeczytaniu czuję pewien niedosyt. Sam nie wiem czego.
Warto sięgnąć po tą powieść, zwłaszcza jeśli lubicie lekko mroczne, ociekające przemocą i seksem książki.

Głównym bohaterem jest dziennikarz, uzależniony od narkotyków i innych używek. W swoim fachu jest znany z demaskatorskich artykułów, oraz lewicowych poglądów.
Akcja zaczyna się, kiedy nieznajomy informator daje mu cynk o możliwych powiązaniach tajemniczych zgonów z handlem bronią (atomową).

Ciekawym zabiegiem autora jest narracja, zawsze pierwszoosobowa. Dodaje to moim...

Mam mieszane uczucia po lekturze najnowszej części przygód Jakuba Wędrowycza.
Z jednej strony książka jest zdecydowanie lepsza od "Homo bimbrownikus", krótkie formy opowiadań nie pozwalają się nam nudzić, a autorowi snuć bezsensownych rozważań. Przy lekturze niektórych przygód szczerze się uśmiechnąłem, były zabawne momenty i ciekawe nawiązania.

Jednak z drugiej strony to wszystko przeważnie gdzieś już było, czułem poważny niedosyt i to, że pierwsze zbiory przygód słynnego egzorcysty są o wiele lepsze. Część opowiadań to siódma woda po kisielu, napisana tak jakby autor musiał, a mu się nie chciało. Występuje tu także zdecydowanie zbyt duże zagęszczenie "sójek w bok" na metr kwadratowy papieru. Mam wrażenie, że to autor chciał nas poszturchiwać byśmy nie narzekali na spadający poziom powieści.

Końcowa ocena jest z punktu widzenia wielbiciela postaci Jakuba. Jeśli jeszcze nie jesteś jego fanem, to zacznij lekturę od "Przygody Jakuba Wędrowycza" i kolejnych. "Truciznę" zostaw sobie na koniec. Jeśli natomiast przeczytałeś już wszystko inne, to śmiało spróbuj i tej powieści.

Mam mieszane uczucia po lekturze najnowszej części przygód Jakuba Wędrowycza.
Z jednej strony książka jest zdecydowanie lepsza od "Homo bimbrownikus", krótkie formy opowiadań nie pozwalają się nam nudzić, a autorowi snuć bezsensownych rozważań. Przy lekturze niektórych przygód szczerze się uśmiechnąłem, były zabawne momenty i ciekawe nawiązania.

Jednak z drugiej strony to...

31.10 Wioska przeklętych, Halloween po polsku II to zbiór 27 opowiadań szeroko pojętej grozy. Co ciekawe pozycję tą możemy dostać za darmo w formie e-książki.
Wszystkie opowiadania oprócz tematyki Halloween łączy także miejsce akcji, wieś "Srzyżewo" znajdująca się gdzieś na południu naszego kraju.

Największą zaletą, ale i zarazem wadą jest tak duża ilość autorów. Zaletą, bo każde opowiadanie jest zupełnie inne. Nie tylko inne są pomysły, ale i styl pisania. Niektóre z nich są bardzo dobre (Np "Wurdałak", "Obok", "Skrzypce...", "Transparentni", "Kwestia Smaku", "Rzeźnik", "Voodoo") Jednak niestety i tu wychodzi pewna wada, znalazło się kilka które są przewidywalne i nie najlepszej jakości ("Wywiad z Wiedźmą", "O jedną noc za dużo").
Z drugiej strony, może akurat komuś innemu przypadną do gustu?
Na szczęście podczas czytania nie będziemy skazani na same pełne grozy i strachu momenty, podczas lektury znajdziemy także elementy humorystyczne, oraz groteskowe.

Całość jako zbiór trzyma niezły poziom i warte są przeczytania. Także nie krępujcie się (aczkolwiek liny i łańcuchy możecie zabrać z sobą) i wpadnijcie z wizytą do Strzyżewa.

31.10 Wioska przeklętych, Halloween po polsku II to zbiór 27 opowiadań szeroko pojętej grozy. Co ciekawe pozycję tą możemy dostać za darmo w formie e-książki.
Wszystkie opowiadania oprócz tematyki Halloween łączy także miejsce akcji, wieś "Srzyżewo" znajdująca się gdzieś na południu naszego kraju.

Największą zaletą, ale i zarazem wadą jest tak duża ilość autorów. Zaletą,...

Czeska wersja Conana barbarzyńca, połączonego z bezwzględnością antybohaterów w rodzaju Mordimmera.
Powieści jest 5 wszystkie trzymają w miarę równy poziom, choć druga jest moją ulubioną ;-)
Ta powieść to typowe heroic fantasy, jeśli lubisz ten typ książek, to się nie rozczarujesz.

Czeska wersja Conana barbarzyńca, połączonego z bezwzględnością antybohaterów w rodzaju Mordimmera.
Powieści jest 5 wszystkie trzymają w miarę równy poziom, choć druga jest moją ulubioną ;-)
Ta powieść to typowe heroic fantasy, jeśli lubisz ten typ książek, to się nie rozczarujesz.

Książka na podstawie której powstał słynny film pod tym samym tytułem.
Autorowi udało się wykreować postać która żyje swoim życiem poza książką, chyba każdy kojarzy Rambo, bohatera i współczesnego wojownika.
Jednak książka opisuje go inaczej niż filmy. Mamy tutaj widoczny także aspekt psychologiczny działań obu głównych przeciwników. Tytułowego bohatera i szeryfa policji Teasle'a.
"Stwierdziłeś, że to włóczega i koniec. A czym u diabła miał być? Poświęcił trzy lata życia dla wojny, z której miał odnieść pożytek jego kraj, i nauczył się tylko jednego: zabijać. Gdzie miał szukać pracy wymagającej tych umiejętności?"
To nie jest książka o zabijaniu. To książka o zmarnowanym pokoleniu ludzi, których młodość przypadła na czas wojny. To książka o walce o własną godność i o tym, jak ciężko przerwać konflikt kiedy ten zaczyna się rozkręcać.
Książkę polecam wszystkim fanom powieści sensacyjnych, jej akcja dzieje się szybko i nie ma tutaj miejsca na nudę.
Na koniec macham na pożegnanie tym cytatem:
"- Jak na kapitana, to mówisz tak, jakbyś nie za bardzo kochał to wojsko.
- Oczywiście. A kto, będący przy zdrowych zmysłach mógłby je kochać?"

---
Wszystkie cytaty z książki "Rambo Pierwsza krew" Morell David.

Książka na podstawie której powstał słynny film pod tym samym tytułem.
Autorowi udało się wykreować postać która żyje swoim życiem poza książką, chyba każdy kojarzy Rambo, bohatera i współczesnego wojownika.
Jednak książka opisuje go inaczej niż filmy. Mamy tutaj widoczny także aspekt psychologiczny działań obu głównych przeciwników. Tytułowego bohatera i szeryfa policji...

"Sąd Wojenny" to powieść której akcja dzieje się w czasie II wojny światowej, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce Wehrmahtu. Jednak nie jest to powieść historyczna, ale zawierająca zdarzenia inspirowane przeżyciami wojennymi.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Walka ma tutaj zapach potu, krwi, oraz zwęglonego ciała. Głównymi bohaterami są Porta, Mały, Stary, Legionista, Heide, Barcelona - Blom, Sven (sam autor), weterani tej wojny, zaprawieni w zabijaniu. Wstrząsające jest podejście żołnierze do zabijania i śmierci, pełne zobojętnienia, traktujące okrucieństwo jako coś normalnego. Choć także w tym okrutnym świecie żołnierze czasami mają jeszcze ludzkie odruchy.
Akcja rozgrywa się na dalekiej północy, oraz częściowo w Niemczech.
Czytając o przypadkach oddziału na dalekiej Syberii sami niemal zamarzamy od nieustającego zimna tej niegościnnej krainy. Walka toczona jest nie tylko z wrogiem, ale także z niegościnną przyrodą.
Autor opisuje także działanie Sądów Wojennych w Berlinie. Wydają one wyroki praktycznie jeszcze przed rozprawą, a możliwość prośby o ułaskawienie tylko przedłuża o kilka dni czas życia.
Polecam zapoznać się z obliczem wojny ukazanym w "Sąd Wojenny" ta powieść wciąga i mimo ukazanych w niej okropieństw chce się ją czytać. Natomiast jeśli nie czytaliście poprzednich części, to zróbcie to jak najszybciej!

"Sąd Wojenny" to powieść której akcja dzieje się w czasie II wojny światowej, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce Wehrmahtu. Jednak nie jest to powieść historyczna, ale zawierająca zdarzenia inspirowane przeżyciami wojennymi.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Walka ma tutaj...

Jest to książka historyczna opisująca dzieje pierwszej Polskiej jednostki pancernej. Od jej powstania w II RP, poprzez kampanię wrześniową, oraz dalsze boje w służbie alianckiej do jej rozwiązania.

Kolejne rozdziały opisują raczej ogólne działanie jednostek,bitwy oglądamy z perspektywy oddziałów, a nie pojedynczego żołnierza.
Opisy działań "czarnej brygady" opatrzone są licznymi cytatami i przypisami z innych książek i opracowań.
Zaś na końcu znajdziemy bibliografię która przyda się, jeśli chcielibyśmy zgłębić temat.

To wszystko tworzy obraz interesującej pozycji, która powinna być obowiązkowa dla każdego interesującego się bronią pancerną, jak i historią oręża polskiego w trakcie II wojny światowej.

Jest to książka historyczna opisująca dzieje pierwszej Polskiej jednostki pancernej. Od jej powstania w II RP, poprzez kampanię wrześniową, oraz dalsze boje w służbie alianckiej do jej rozwiązania.

Kolejne rozdziały opisują raczej ogólne działanie jednostek,bitwy oglądamy z perspektywy oddziałów, a nie pojedynczego żołnierza.
Opisy działań "czarnej brygady" opatrzone są...

"Krwawa droga do śmierci" to powieść wojenna, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce. Jednak nie jest to powieść historyczna, ale luźno oparta na historii.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Walka ma tutaj zapach potu, krwi, oraz zwęglonego ciała. Głównymi bohaterami są Porta, Mały, Stary, Legionista, Heide, Barcelona - Blom, Sven, weterani tej wojny, zaprawieni w zabijaniu. Wstrząsające jest podejście żołnierze do zabijania i śmierci, pełne zobojętnienia, traktujące okrucieństwo jako coś normalnego.
Akcja dzieje się w okupowanej Grecji, oraz w Rosji na froncie wschodnim. Ten pierwszy teren działań jest nawet ciekawszy szczególnie dla czytelników którzy zapoznali się z wcześniejszymi przygodami wojennymi Svena.

Jednak ta książka to nie tylko groza, znajdziemy tutaj także sporą dawkę czarnego humoru, doprawioną wojskowym absurdem i pruskim drylem.

Polecam zapoznać się z obliczem wojny ukazanym w "Krwawej drodze do śmierci" ta powieść wciąga i mimo ukazanych w niej okropieństw chce się ją czytać. Natomiast jeśli nie czytaliście poprzednich części, to zróbcie to jak najszybciej!

"Krwawa droga do śmierci" to powieść wojenna, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce. Jednak nie jest to powieść historyczna, ale luźno oparta na historii.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Walka ma tutaj zapach potu, krwi, oraz zwęglonego ciała. Głównymi bohaterami są Porta,...

"Doskonały Sztorm" jest to reportaż opisujący jeden z najsilniejszych sztormów na terenie Stanów Zjednoczonych. Jak napisał sam autor, zatytułował go tak, bo nic nie mogłoby uczynić owego sztormu jeszcze bardziej niszczycielskim. Osiągnął on maksymalną moc, jaka była możliwa.
Autor skupia się na losie statku "Andrea Gail". Podaje wszystkie znane fakty na temat losu samego statku, jak i załogi. Liczne wywiady zarówno z rybakami, członkami rodzin załogi "Andrei Gail" jak i ratownikami czynią tą powieść autentyczną.
Jednak Autor nie ograniczył się tylko do opisu losów jednego statku, ale też innych jednostek które zostały poszkodowane przez tytułowy żywioł. Znajdziemy tu też relacje z podjętych akcji ratowniczych i oficjalne raporty z tychże.
Książkę uważam za bardzo interesującą i pouczającą lekturę, dzięki niej można choć przez chwilę poczuć się jak rybak dalekomorski.

"Doskonały Sztorm" jest to reportaż opisujący jeden z najsilniejszych sztormów na terenie Stanów Zjednoczonych. Jak napisał sam autor, zatytułował go tak, bo nic nie mogłoby uczynić owego sztormu jeszcze bardziej niszczycielskim. Osiągnął on maksymalną moc, jaka była możliwa.
Autor skupia się na losie statku "Andrea Gail". Podaje wszystkie znane fakty na temat losu samego...

Wojna widziana oczami autora (żołnierz niemieckiego pułku karnego) nie przypomina radosnej przygody którą mogliśmy zobaczyć w pewnym znanym serialu. Zamiast tego jest brudna, krwawa i tak strasznie bezcelowa. To piekło, gdzie ludzie zabijają się nawzajem tylko po to, żeby przeżyć kolejny dzień. Umierają i sami zadają śmierć nie tylko na froncie, ale także w miastach, zdawałoby się bezpiecznych bo na tyłach.
Powieść jest autobiograficzna i oparta na faktach, przez co wywiera jeszcze większe wrażenie.
Jednak mimo wszechobecnej brutalności i znieczulenia, znajdziemy tutaj też pewne akcenty humorystyczne. Zadziwiające też, że niektórzy żołnierze potrafili zachować się jak ludzie i nieść pomoc, całkiem bezinteresownie.

Lekturę polecam każdemu, warto przekonać się jak wygląda wojna bez upiększania i posypki górnolotnych frazesów.

Wojna widziana oczami autora (żołnierz niemieckiego pułku karnego) nie przypomina radosnej przygody którą mogliśmy zobaczyć w pewnym znanym serialu. Zamiast tego jest brudna, krwawa i tak strasznie bezcelowa. To piekło, gdzie ludzie zabijają się nawzajem tylko po to, żeby przeżyć kolejny dzień. Umierają i sami zadają śmierć nie tylko na froncie, ale także w miastach,...

"Gestapo" to powieść wojenna, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce. Jednak nie jest to powieść historyczna, ale fikcja literacka.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Głównymi bohaterami są Porta, Mały, Stary, Legionista, Heide, Barcelona - Blom, Sven, weterani tej wojny, zaprawieni w zabijaniu. Początkowe rozdziały przedstawiają życie na froncie. Wstrząsające jest to, że żołnierze zabijają nie tylko dlatego, że muszą. Oni robią to, bo nie umieją już nic innego, a nawet to lubią.
Kolejne rozdziały i opowiadania toczą się w Hamburgu. Okazuje się, że nawet tam ludzie nie są bezpieczni. Najgroźniejszym przeciwnikiem okazuje się Gestapo, oraz SD. Tamtejsi funkcjonariusze wcale nie są łagodniejsi od wrogów w okopach, są nawet gorsi.
Jednak ta książka to nie tylko groza, znajdziemy tutaj także czarny humor, doprawiony wojskowym absurdem i pruskim drylem.

Polecam zapoznać się z obliczem wojny ukazanym w "Gestapo" ta powieść wciąga i mimo ukazanych w niej okropieństw chce się ją czytać.

"Gestapo" to powieść wojenna, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce. Jednak nie jest to powieść historyczna, ale fikcja literacka.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Głównymi bohaterami są Porta, Mały, Stary, Legionista, Heide, Barcelona - Blom, Sven, weterani tej wojny,...

Dalsza część przygód rycerza Arna i jego ukochanej Cecylii Róży.
Podczas czytania odniosłem wrażenie, że jest nieco gorsza od części pierwszej. Jednak nadal mamy do czynienia z wciągającą lekturą której akcja dzieje się w XII wieku.
Przeszkadzał mi nieco chaotyczny opis bitew, któremu zabrakło nieco większej precyzji.
Całość sprawia dobre wrażenie i dzieło to się wręcz pochłania. Polecam zacząć od części pierwszej trylogii.

Dalsza część przygód rycerza Arna i jego ukochanej Cecylii Róży.
Podczas czytania odniosłem wrażenie, że jest nieco gorsza od części pierwszej. Jednak nadal mamy do czynienia z wciągającą lekturą której akcja dzieje się w XII wieku.
Przeszkadzał mi nieco chaotyczny opis bitew, któremu zabrakło nieco większej precyzji.
Całość sprawia dobre wrażenie i dzieło to się wręcz...

Autor książki zabiera nas w wyprawę do czasów wypraw krzyżowych, na półwysep Skandynawski do krainy Swewów.
Głównym bohaterem jest Arn niedawno urodzony członek rodu Magnussona, w pierwszym tomie poznamy jego losy od niemowlęctwa po czasy nieomal dorosłego młodzieńca. Jest to spory przedział czasowy który autor opisuje wręcz fenomenalnie barwnie i żywo. Tempo narracji jest nie za wolne i właściwie uniknięto tutaj jakichś dłużyzn. Czyta się tą powieść jednym tchem.
Język powieści jest stylizowany na średniowieczny co jak czytałem niektórych razi, mi jednak zupełnie nie przeszkadzało.
Podobało mi się także to, że znajdziemy tutaj także liczne wątki humorystyczne.
Jeśli interesujesz się czasami średniowiecznymi, to nie wahaj się i sięgnij po tą książkę! Nie pożałujesz.

Autor książki zabiera nas w wyprawę do czasów wypraw krzyżowych, na półwysep Skandynawski do krainy Swewów.
Głównym bohaterem jest Arn niedawno urodzony członek rodu Magnussona, w pierwszym tomie poznamy jego losy od niemowlęctwa po czasy nieomal dorosłego młodzieńca. Jest to spory przedział czasowy który autor opisuje wręcz fenomenalnie barwnie i żywo. Tempo narracji jest...