Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A więc skończyłam. I dochodzę do wniosku, że nie chcę dać tutaj jakiejś konkretnej gwiazdkowej opinii. Nie chcę i nie mogę. Ta cała trylogia nie może być poddana ocenie, gdyż ma... zbyt wiele odcieni, by ją zaszufladkować.
Osoby, które gardzą tą serią i osoby, które się nią bezbrzeżnie zachwycają (biorąc jedynie pod uwagę perwersyjne sceny) są dla mnie niezrozumiałe. Te trzy książki wywołały we mnie wiele emocji: od dezaprobaty, przez niesmak, współczucie, smutek, radość i niezrozumienie, do kompletnego zdezorientowania. Czytałam ją obiektywnie, i myślę, że właśnie dzięki temu potrafię wydać dobrą opinię, nie opierając się na całości.
Seria o Greyu to niesamowicie smutna i poruszająca pewną strunę w duszy historia, której nie można odczytywać jedynie w sferze erotycznej. Ona, jak już powiedziałam, ma wiele odcieni, które trzeba osobno analizować, zastanawiać się nad nimi i dochodzić do własnych wniosków.
Christian zmienił się przy Anastazji. Anastazja zmieniła się przy Christianie. Chciałabym zwrócić uwagę, iż doktor Flynn miał rację mówiąc, że sadyzm w związku, gdy obie strony odczuwają przyjemność i jest to obopólne przyzwolenie, nie istnieje. To nie jest sadyzm. Chciałabym zauważyć, że nie był już dla Any Panem, jednak kochającym mężem, który zrobiłby dla niej wszystko, czasem naginając jej niezależność, by sprawować kontrolę 9co jest nieco denerwujące, zważając na to, że mamy XXI wiek).
Oboje zmienili się i znaleźli złoty środek, to ten kompromis, o którym wspominała Anastazja w pierwszej części. I oboje nigdy tego nie żałowali, wręcz przeciwnie, dziękowali Bogu, za odnalezienie siebie.
Chciałabym prosić wszystkich, aby skonfrontowali swoje odczucia jeszcze raz, niech spojrzą na to moim okiem. To poruszająca historia. Jestem bardzo zadowolona, ze ją przeczytałam.
Dziękuję.

A więc skończyłam. I dochodzę do wniosku, że nie chcę dać tutaj jakiejś konkretnej gwiazdkowej opinii. Nie chcę i nie mogę. Ta cała trylogia nie może być poddana ocenie, gdyż ma... zbyt wiele odcieni, by ją zaszufladkować.
Osoby, które gardzą tą serią i osoby, które się nią bezbrzeżnie zachwycają (biorąc jedynie pod uwagę perwersyjne sceny) są dla mnie niezrozumiałe. Te...

Nawiązując do mojej opinii pod książką '50 twarzy Grey'a' kontynuuję opisywanie moich odczuć. Czytając tę część autentycznie płakałam. Płakałam nad zagubionym chłopcem, któremu nigdy nie było dane odczuć prawdziwej, normalnej miłości, która należy się bezwarunkowo każdemu człowiekowi. Płakałam, gdy złamał się przed Aną, myśląc, że ona chce odejść, gdy pomógł swojej byłej uległej. Płakałam za każdym razem, gdy w jego oczach krył się niepokój i przerażenie związane z nadchodzącą reakcją jego Anastazji. Czytając tę książkę, nie zwracałam już żadnej uwagi na sceny erotyczne, jedynie na jego zachowanie, aby móc zrozumieć. Bo właśnie tego chcę od tej książki, chcę zrozumieć dlaczego ten człowiek jest takim jakim jest. Mam ogromną nadzieję, że nie zawiodę się i happy end jakiego oczekuję w 3 części trylogii będzie normalny, bez żadnych odchyleń, bez perwersji. Z miłością i oddaniem. I, że w końcu zrozumiem.
Nadal zaznaczam, że moja ocena nie została jeszcze ustalona. Jestem skonsternowana i mam mętlik w głowie.
Mam nadzieję, że już jutro, będę mogła wyrazić swoją opinię o 'Nowym obliczu Grey'a'.
Chciałabym zwrócić uwagę: to nie jest ZŁA książka. Ona jest skomplikowana.

Nawiązując do mojej opinii pod książką '50 twarzy Grey'a' kontynuuję opisywanie moich odczuć. Czytając tę część autentycznie płakałam. Płakałam nad zagubionym chłopcem, któremu nigdy nie było dane odczuć prawdziwej, normalnej miłości, która należy się bezwarunkowo każdemu człowiekowi. Płakałam, gdy złamał się przed Aną, myśląc, że ona chce odejść, gdy pomógł swojej byłej...

Chciałabym wyrazić moją opinię na temat tej książki. Jedni mogą się nie zgodzić, inni mogli nawet nie zwrócić na to uwagi, pochłonięci wiadomymi scenami, które wiodą prym w tej książce. Mianowicie, ludzie mogą mówić co chcą, ale cała trylogia, poza scenami erotyczno-perwersyjnymi to bardzo smutna historia człowieka, który miał zły start, który nie miał sił, by radzić sobie inaczej ze swoją przeszłością, który trafił na złych ludzi w złym momencie, którego 'zafascynowanie' pewną dziedziną jest złe. Czytałam tę książkę z pewną dozą szoku, bo czegoś podobnego się na pewno nie spodziewałam. Jednakże z każdym rozdziałem, większą uwagę zwracałam na Grey'a. To smutna postać.
Moja ocena? Chyba nie mam żadnej, bo ta książka wywołała we mnie mętlik. Może zmienię zdanie, gdy skończę czytać ostatnią część. Może wtedy stanę, po którejś ze stron. Jestem ciekawa, po której.
Kolejne słowa będą dotyczyć kolejnego tomu, więc będę kontynuować moje odczucia wobec tej trylogii pod książką Ciemniejsza Strona Greya.

Chciałabym wyrazić moją opinię na temat tej książki. Jedni mogą się nie zgodzić, inni mogli nawet nie zwrócić na to uwagi, pochłonięci wiadomymi scenami, które wiodą prym w tej książce. Mianowicie, ludzie mogą mówić co chcą, ale cała trylogia, poza scenami erotyczno-perwersyjnymi to bardzo smutna historia człowieka, który miał zły start, który nie miał sił, by radzić sobie...