Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna książka pokazująca geniusz Martina. Tym razem świat Westeros pokazany ze strony rycerza i to nie byle jakiego, bo w końcu jego giermkiem był przyszły król siedmiu królestw. Miło było oderwać się od intryg, knuć i podstępów na rzecz rycerskiego życia, pomimo że książka nadal trzyma klimat tworzony na styl Martina. Na początku spodziewałem się czegoś, co może mnie lekko znużyć, lecz na szczęście nie miałem racji. Jeżeli ktoś zastanawia się czy przeczytać tę książkę to niech natychmiast zapie*dala do empiku i kupuje bo naprawdę warto. Moja ocena 9/10

Kolejna książka pokazująca geniusz Martina. Tym razem świat Westeros pokazany ze strony rycerza i to nie byle jakiego, bo w końcu jego giermkiem był przyszły król siedmiu królestw. Miło było oderwać się od intryg, knuć i podstępów na rzecz rycerskiego życia, pomimo że książka nadal trzyma klimat tworzony na styl Martina. Na początku spodziewałem się czegoś, co może mnie...

Czytając tę część sagi odczułem mały niedosyt akcji. W poprzednich częściach działania bohaterów doprowadzały do jakiegoś kulminacyjnego momentu, który dostarczał czytelnikowi przypływ nieraz mieszanych emocji np bitwa nad Czarnym nurtem. Taką sytuację można tłumaczyć brakiem niektórych rozdziałów. Książka nie jest zła i nie nudna, ale zabrakło mi jakiegoś momentu, który był by uwieńczeniem tego co się dzieje w książce :)

Czytając tę część sagi odczułem mały niedosyt akcji. W poprzednich częściach działania bohaterów doprowadzały do jakiegoś kulminacyjnego momentu, który dostarczał czytelnikowi przypływ nieraz mieszanych emocji np bitwa nad Czarnym nurtem. Taką sytuację można tłumaczyć brakiem niektórych rozdziałów. Książka nie jest zła i nie nudna, ale zabrakło mi jakiegoś momentu, który...

Lektura szkolna, ale śmieszna i nie nudna. Moją ulubioną postacią jest narcystyczny Papkin, który rozśmiesza swoim zachowaniem :)

Lektura szkolna, ale śmieszna i nie nudna. Moją ulubioną postacią jest narcystyczny Papkin, który rozśmiesza swoim zachowaniem :)

Drugą część czytało mi się lepiej od pierwszej. Tak naprawdę od Krwawych Godów książka jest ciekawa i pełna akcji, cały czas się coś dzieje. Jedni umierają inni się ratują, a niektórym życie się polepszyło. Ta część mnie niezmiernie usatysfakcjonowała i lecę do sklepu po kolejne części. Oczywiście gorąco polecam :)

Drugą część czytało mi się lepiej od pierwszej. Tak naprawdę od Krwawych Godów książka jest ciekawa i pełna akcji, cały czas się coś dzieje. Jedni umierają inni się ratują, a niektórym życie się polepszyło. Ta część mnie niezmiernie usatysfakcjonowała i lecę do sklepu po kolejne części. Oczywiście gorąco polecam :)

Książka jest świetna. Sage znamy już z dwóch poprzednich tomów i moglibyśmy się spodziewać, co zrobią postacie oraz jak się potoczy akcja... BŁĄD książka zaskakuje. Królowa za wodą zbiera armię, Tyrion odpoczywa po wydarzeniach ze Starcia Królów, Jon razem z dzikimi przedziera się przez Mur, Jaime razem z "Dziewką" starają się dostać do Królewskiej przystani, a Bran "idzie" w stronę Muru. Od razu zaczynam część drugą i zobaczę co tam na mnie czeka.

Książka jest świetna. Sage znamy już z dwóch poprzednich tomów i moglibyśmy się spodziewać, co zrobią postacie oraz jak się potoczy akcja... BŁĄD książka zaskakuje. Królowa za wodą zbiera armię, Tyrion odpoczywa po wydarzeniach ze Starcia Królów, Jon razem z dzikimi przedziera się przez Mur, Jaime razem z "Dziewką" starają się dostać do Królewskiej przystani, a Bran...

Książka jest rewelacyjna. Jest napisana w sposób jasny i nie ma tam fragmentów, w których czytelnik mógłby nie wiedzieć co się dzieje. W książce cały czas coś się dzieje, więc nie ma mowy o nudzących rozdziałach. Ta książka w idealny sposób pokazuje uczucia bohaterki, jej sposób myślenia i jej cechy charakteru. są tam fragmenty, w których uczucia Katniss(głównej bohaterki)pokazują rozpacz, gniew oraz miłość. Serdecznie polecam wszystkim "Igrzyska Śmierci", bo jest to świetna książka.

Książka jest rewelacyjna. Jest napisana w sposób jasny i nie ma tam fragmentów, w których czytelnik mógłby nie wiedzieć co się dzieje. W książce cały czas coś się dzieje, więc nie ma mowy o nudzących rozdziałach. Ta książka w idealny sposób pokazuje uczucia bohaterki, jej sposób myślenia i jej cechy charakteru. są tam fragmenty, w których uczucia Katniss(głównej...

Szczerze mówiąc nie przeczytałbym tej książki gdyby nie była lekturą. Po przeczytaniu stwierdzam, że to jedna z lektur która mi się podoba. Książka przedstawia świat widziany z perspektywy małego chłopca przez, co książka nadaję się dla dorosłych, którzy mogą przypomnieć sobie czasy dzieciństwa. Podczas odwiedzania planet przez Małego Księcia poznajemy postacie, które pokazują nam wady występujące głównie u dorosłych. Są w niej także sytuacje gdzie Mały Książę zachowuje się jak dorosły człowiek (np podczas odejścia od róży ponieważ, ona za dużo od niego wymagała). Ostatecznie polecam "Małego Księcia", bo warto go przeczytać, a można go przeczytać w jeden dzień ponieważ, jest naprawdę krótki.

Szczerze mówiąc nie przeczytałbym tej książki gdyby nie była lekturą. Po przeczytaniu stwierdzam, że to jedna z lektur która mi się podoba. Książka przedstawia świat widziany z perspektywy małego chłopca przez, co książka nadaję się dla dorosłych, którzy mogą przypomnieć sobie czasy dzieciństwa. Podczas odwiedzania planet przez Małego Księcia poznajemy postacie, które...

"Gra o Tron" to początek świetnie napisanej sagi "Pieśń Lodu i Ognia". W tym właśnie tomie poznajemy wiele ważnych postaci, tu doświadczmy pierwszych niespodziewanych wydarzeń. W Grze o Tron widzimy świat oczami różnych postaci ponieważ, rozdziały są podzielane na perspektywy najważniejszych postaci dzięki czemu wiemy co dana postać zamierza i co myśli o danej sytuacji. Pojawiają się tu postacie o zupełne różnych charakterach, jedni są sprytni, drudzy honorowi, trzecim tylko zabawa w głowie i tak dalej. Akcja nie dzieje się w jednym miejscu dlatego dzięki rozdziałom podzielonym na perspektywy różnych postaci w jednym rozdziale jesteśmy w królewskim zamku, aw następnym na zimnym murze z lodu który dzieli kontynent a jego strażnicy pilnują aby nikt przez niego nie przeszedł. Ta książka jednak nie jest o wspaniały życiu w królestwie, lecz o intrygach zdradach, wojnach itp. Serdecznie zapraszam do przeczytania tej książki, a jeżeli się komuś spodoba to na pewno zainteresują go inne tomy tej sagi.

"Gra o Tron" to początek świetnie napisanej sagi "Pieśń Lodu i Ognia". W tym właśnie tomie poznajemy wiele ważnych postaci, tu doświadczmy pierwszych niespodziewanych wydarzeń. W Grze o Tron widzimy świat oczami różnych postaci ponieważ, rozdziały są podzielane na perspektywy najważniejszych postaci dzięki czemu wiemy co dana postać zamierza i co myśli o danej sytuacji....

Czytając pierwszą część "Zeznań Niekrytego Krytyka" byłem lekko zaskoczony jak dobra jest ta książka (myślałem że będzie dobra, ale nie spodziewałem się, że aż tak). Po "Nie przejdziemy do historii" spodziewałem się czegoś na podobnym poziomie. Niestety rozczarowałem się. Część tekstu była po prostu nudna przez co zniechęciłem się do czytania. Jednak na święta ponownie sięgnąłem po tą książkę i po przeczytaniu jej w ostatecznym efekcie nie było tak źle. Ostatecznie uważam, że warto kupić tą książkę ponieważ, jest dobra, ale jest słabsza od pierwszej częśći.

Czytając pierwszą część "Zeznań Niekrytego Krytyka" byłem lekko zaskoczony jak dobra jest ta książka (myślałem że będzie dobra, ale nie spodziewałem się, że aż tak). Po "Nie przejdziemy do historii" spodziewałem się czegoś na podobnym poziomie. Niestety rozczarowałem się. Część tekstu była po prostu nudna przez co zniechęciłem się do czytania. Jednak na święta ponownie...

Książka jest świetna. Pan Maciek porusza w niej ciekawe tematy do których dodaje własne przeżycia i humor. Dzięki temu, że książka jest napisana w zabawny sposób nie jest nudna.Kiedy skończyłem ją czytać było mi smutno, że książka nie jest dłuższa. Podoba mi się, że to dzieło skłania do własnych przemyśleń i nie jest ona napisana dla młodzieży, ale również dla dorosłych.Serdecznie polecam do kupna i przeczytania bo warto.

Książka jest świetna. Pan Maciek porusza w niej ciekawe tematy do których dodaje własne przeżycia i humor. Dzięki temu, że książka jest napisana w zabawny sposób nie jest nudna.Kiedy skończyłem ją czytać było mi smutno, że książka nie jest dłuższa. Podoba mi się, że to dzieło skłania do własnych przemyśleń i nie jest ona napisana dla młodzieży, ale również dla...

"Starcie królów" jest na wysokim poziomie tak jak poprzedni tom. Najbardziej ciekawe w tym tomie są według mnie rozdziały Tyriona, który stara się rządzić Królewską Przystanią pomimo intryg swojej siostry i głupim decyzją króla Potwora (Joffreya) oraz ataku Stanisa. W tej części Karzeł pokazuje swoją potęgę rozumu. Dodatkowo pomaga Sansie, aby nie była ona gnębiona przez ludzi króla.Co do innych bohaterów też są ok, ale ten tom należy według mnie do Tyriona i jego ludzi.

"Starcie królów" jest na wysokim poziomie tak jak poprzedni tom. Najbardziej ciekawe w tym tomie są według mnie rozdziały Tyriona, który stara się rządzić Królewską Przystanią pomimo intryg swojej siostry i głupim decyzją króla Potwora (Joffreya) oraz ataku Stanisa. W tej części Karzeł pokazuje swoją potęgę rozumu. Dodatkowo pomaga Sansie, aby nie była ona gnębiona przez...

Według mnie książka dosyć słaba ponieważ, zamiast ją kupować tak naprawdę można wejść do empiku i w 15 minut przeczytać ją całą nie tracąc ani grosza. Myślę, że większe gratulacje należą się panu Robertowi Sienickiemu, który zrobił fajne ilustracje do książki niż panu Maciejowi Fączykowi. Książka mogłaby mieć rysunki przedstawiające scenę, która jest podzielona na więcej niż jeden obrazek. Myślę, że można byłoby dodać tytuły przerobionych filmów ponieważ, nie wszystkie muszą być znane czytelnikowi.
Niestety posiadam tą książkę tylko dlatego, że dostałem ją na urodziny od kolegi.

Według mnie książka dosyć słaba ponieważ, zamiast ją kupować tak naprawdę można wejść do empiku i w 15 minut przeczytać ją całą nie tracąc ani grosza. Myślę, że większe gratulacje należą się panu Robertowi Sienickiemu, który zrobił fajne ilustracje do książki niż panu Maciejowi Fączykowi. Książka mogłaby mieć rysunki przedstawiające scenę, która jest podzielona na więcej...