Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka opisuje losy kobiety nad którą mąż znęca się psychicznie i fizycznie. Na pozór miły, kochający, czuły. W domu tyran. Książka otwiera czytelnikowi oczy i skłania do refleksji. Bo przecież nie każdy mężczyzna to książę na białym koniu a tragedie często rozgrywają się za zamkniętymi drzwiami.

Autorka opisuje losy kobiety nad którą mąż znęca się psychicznie i fizycznie. Na pozór miły, kochający, czuły. W domu tyran. Książka otwiera czytelnikowi oczy i skłania do refleksji. Bo przecież nie każdy mężczyzna to książę na białym koniu a tragedie często rozgrywają się za zamkniętymi drzwiami.

Marcowe fiołki to opowieść o młodej, rozwodzącej się pisarce, która wyjeżdża w odwiedziny do ciotki na małą wyspę, żeby odpocząć i pozbierać myśli. Przypadkowo znajduje stary pamiętnik dzięki któremu dowiaduje się wielu tajemnic dotyczących historii swojej rodziny.

Pełna tajemnic opowieść o rodzinie, nadziei, miłości oraz przyjaźni.

Marcowe fiołki to opowieść o młodej, rozwodzącej się pisarce, która wyjeżdża w odwiedziny do ciotki na małą wyspę, żeby odpocząć i pozbierać myśli. Przypadkowo znajduje stary pamiętnik dzięki któremu dowiaduje się wielu tajemnic dotyczących historii swojej rodziny.

Pełna tajemnic opowieść o rodzinie, nadziei, miłości oraz przyjaźni.

Rewelacyjna książka ukazująca to, że żyjąc w małżeństwie można tak naprawdę nie znać współmałżonka. Główna bohaterka, kochająca żona i matka, przez całe trwanie swojego małżeństwa nie podejrzewa, że jej mąż jest seryjnym mordercą i gwałcicielem. Przystojny, inteligentny, lubiany a jednocześnie potwór pozbawiony uczuć i sumienia. Czytając jednocześnie poznajemy historię związku oraz toczący się proces przeciwko zwyrodnialcowi. Bardzo dobra pozycja.

Rewelacyjna książka ukazująca to, że żyjąc w małżeństwie można tak naprawdę nie znać współmałżonka. Główna bohaterka, kochająca żona i matka, przez całe trwanie swojego małżeństwa nie podejrzewa, że jej mąż jest seryjnym mordercą i gwałcicielem. Przystojny, inteligentny, lubiany a jednocześnie potwór pozbawiony uczuć i sumienia. Czytając jednocześnie poznajemy historię...

„Zdrada” Paula Coelho jest dla mnie stosunkowo problematyczną pozycją. Główna bohaterka ma wszystko - dobrego męża, wspaniały dom, dzieci i przyzwoitą pracę. Mimo to jest znudzona i ucieka w zdradę. Z jednej strony kocha męża i jest jej dobrze, ale z drugiej ma wszystkiego dość i chce porwać się w wir namiętności z dawnym chłopakiem. Z jednej strony mówi, że się nie zakochała, po czym za chwilę przyznaje, że darzy wielkim uczuciem kochanka. Jej życie balansuje na granicy kłamstwa i paranoi.Towarzyszymy bohaterce od początku, gdy potrzeba zdrady powoli w niej kiełkuje, gdy zdradza, oraz widzimy co się dzieje z jej życiem dalej. Momentami czytelnikowi wydaje się że ma do czynienia z postacią o podwójnej osobowości.
Ciężko mi zrozumieć główną bohaterkę może dlatego, iż sama nigdy nie zdradziłam męża, jednocześnie domyślam się, że człowiekiem w takiej sytuacji targają różne, sprzeczne emocje.

„Zdrada” Paula Coelho jest dla mnie stosunkowo problematyczną pozycją. Główna bohaterka ma wszystko - dobrego męża, wspaniały dom, dzieci i przyzwoitą pracę. Mimo to jest znudzona i ucieka w zdradę. Z jednej strony kocha męża i jest jej dobrze, ale z drugiej ma wszystkiego dość i chce porwać się w wir namiętności z dawnym chłopakiem. Z jednej strony mówi, że się nie...