Jesteśmy społecznością, która kocha książki

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

Ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha.

Ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha.

Określać znaczy ograniczać.

Określać znaczy ograniczać.

Tak, człowiek jest śmiertelny, ale to jeszcze pół biedy. Najgorsze, że to, iż jest śmiertelny, okazuje się niespodziewanie, w tym właśnie sęk!

Tak, człowiek jest śmiertelny, ale to jeszcze pół biedy. Najgorsze, że to, iż jest śmiertelny, okazuje się niespodziewanie, w tym właśnie sęk!

Zło zależy od punktu widzenia.

Zło zależy od punktu widzenia.

Właściwię nie boję się nieznanego. Tylko trochę szkoda mi tracić to, co znam.

Właściwię nie boję się nieznanego. Tylko trochę szkoda mi tracić to, co znam.

Każde dobre wrażenie, jakie się wywołuje w świecie stwarza nam nieprzyjaciela. Aby być lubianym przez ludzi trzeba być miernotą.

Każde dobre wrażenie, jakie się wywołuje w świecie stwarza nam nieprzyjaciela. Aby być lubianym przez ludzi trzeba być miernotą.

Nigdy nie jest dobrze tam, gdzie się jest.

Nigdy nie jest dobrze tam, gdzie się jest.

Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.

Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.

Niepowodzenia tworzą ludzi albo ich łamią.

Niepowodzenia tworzą ludzi albo ich łamią.

Uczucia tych, których przestaliśmy kochać, są zawsze śmieszne.

Uczucia tych, których przestaliśmy kochać, są zawsze śmieszne.

– Kotom nie wolno! Z kotami nie wolno! Psik! Wyłaź, bo zawołam milicjanta! Ani konduktorki, ani pasażerów nie zdziwiło to, co było najdziwniejsze – nie to więc, że kot pakuje się do tramwaju, to byłoby jeszcze pół biedy, ale to, że zamierza zapłacić za bilet!

– Kotom nie wolno! Z kotami nie wolno! Psik! Wyłaź, bo zawołam milicjanta! Ani konduktorki, ani pasażerów nie zdziwiło to, co było najdziwniejsze – nie to więc, że kot pakuje się do tramwaju, to byłoby jeszcze pół biedy, ale to, że zamierza zapłacić za bilet!

Ale w miarę czekania przestaje się już czekać.

Ale w miarę czekania przestaje się już czekać.

Zawsze możemy być uprzejmi dla tych, co nas nie obchodzą.

Zawsze możemy być uprzejmi dla tych, co nas nie obchodzą.