Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moim zdaniem sporo faktów pominął i przeinaczył w celu wybielenia swojej postaci, co trochę jednak książce ujmuje. Pod koniec już za bardzo skupił się na opisach procesów, które się powtarzały i były zbędne. Poza tym ok.

Moim zdaniem sporo faktów pominął i przeinaczył w celu wybielenia swojej postaci, co trochę jednak książce ujmuje. Pod koniec już za bardzo skupił się na opisach procesów, które się powtarzały i były zbędne. Poza tym ok.

Mimo, ze przez 3/4 ksiazki ciagle pytalam siebie "Co ja, do cholery, czytam?", to jednak mnie wciagnela, ba, poplakalam sie nawet na zakonczeniu i od razu (choc nie bez bolu z powodu braku ojczystego jezyka) wzielam za nastepny tom.
Dobrze jest czasem sie oderwac od rzeczywistosci i pozyc w swiecie, ktory ma wiecej odcieni niz ten prawdziwy. ;)

Mimo, ze przez 3/4 ksiazki ciagle pytalam siebie "Co ja, do cholery, czytam?", to jednak mnie wciagnela, ba, poplakalam sie nawet na zakonczeniu i od razu (choc nie bez bolu z powodu braku ojczystego jezyka) wzielam za nastepny tom.
Dobrze jest czasem sie oderwac od rzeczywistosci i pozyc w swiecie, ktory ma wiecej odcieni niz ten prawdziwy. ;)

Typowo - on chce, ona go nie chce, ona chce, on jej nie, on jednak tak, ona musi sie zastanowic i na odwrot, w koncu udaje im sie chciec w tym samym momencie. Ale mimo wszystko przyjemnie i lekko napisana.

Typowo - on chce, ona go nie chce, ona chce, on jej nie, on jednak tak, ona musi sie zastanowic i na odwrot, w koncu udaje im sie chciec w tym samym momencie. Ale mimo wszystko przyjemnie i lekko napisana.

Przekonalam sie, ze gruba ksiazka, nie zawsze jest dobra. Fajna historia, lekkie pioro, ale niestety za duzo szczegolow, ktore po prostu pomijalam, bo nie wnosily nic do historii, a jedynie w niej przeszkadzaly.

Przekonalam sie, ze gruba ksiazka, nie zawsze jest dobra. Fajna historia, lekkie pioro, ale niestety za duzo szczegolow, ktore po prostu pomijalam, bo nie wnosily nic do historii, a jedynie w niej przeszkadzaly.

Mimo, ze sie smialam przez wiekszosc ksiazki, to bardzo slaba jak na umiejetnosci Grocholi.

Mimo, ze sie smialam przez wiekszosc ksiazki, to bardzo slaba jak na umiejetnosci Grocholi.

Wciagnela mnie, mimo ze czyta sie bardzo lekko. Przy zakonczeniu musialam sie powstrzymywac, zeby nie plakac.

Wciagnela mnie, mimo ze czyta sie bardzo lekko. Przy zakonczeniu musialam sie powstrzymywac, zeby nie plakac.

Tylko jedno mialam w glowie po przeczytaniu tej ksiazki - CO TO DO CHOLERY BYLO?

Tylko jedno mialam w glowie po przeczytaniu tej ksiazki - CO TO DO CHOLERY BYLO?

Przyjemna, lekka lektura, w sam raz na letni wieczor (i nawet wystarczy jeden, zeby ja przeczytac!).

Przyjemna, lekka lektura, w sam raz na letni wieczor (i nawet wystarczy jeden, zeby ja przeczytac!).

Przyjemna, lekka ksiazka, ale "w sam raz na jeden raz".

Przyjemna, lekka ksiazka, ale "w sam raz na jeden raz".

Kolejny raz Fielding udalo sie mnie pozytywnie zaskoczyc.

Kolejny raz Fielding udalo sie mnie pozytywnie zaskoczyc.

Przyprawia o straszne emocje, powodujace zaciskanie zebow, zaslanianie ust dlonia, bo po prostu prawdziwosc opisow wydarzen przeraza, a wrecz boli.

Przyprawia o straszne emocje, powodujace zaciskanie zebow, zaslanianie ust dlonia, bo po prostu prawdziwosc opisow wydarzen przeraza, a wrecz boli.

Nie ma sensu rozpisywac sie nad bohaterami i trescia ksiazki, bo jesli ktos bedzie chcial przeczytac krotki opis, znajdzie je powyzej.
Natomiast chcialabym napisac, ze pierwszy raz Jodi mnie rozczarowala. Jakbym drugi raz czytala "Bez mojej zgody", lecz opowiesc jest o innej chorobie. Kolejny raz Picoult porusza problem moralnosci przy chorym dziecku, z tym, ze tutaj skupia sie na aborcji.
Oczekiwalam kolejnej historii, ktora mnie wciagnie, wiec czytalam i czekalam na moment, kiedy pojawi sie wielkie "bum!" i bede mogla kolejny raz padnac przed autorka na kolana, niestety zdazylam skonczyc ksiazke, a zadna onomatopeja w mojej glowie sie nie pojawila.
Ale czymze jest jedno rozczarowanie przy takiej iloscie zachwytow nad pozostalymi jej ksiazkami.

Nie ma sensu rozpisywac sie nad bohaterami i trescia ksiazki, bo jesli ktos bedzie chcial przeczytac krotki opis, znajdzie je powyzej.
Natomiast chcialabym napisac, ze pierwszy raz Jodi mnie rozczarowala. Jakbym drugi raz czytala "Bez mojej zgody", lecz opowiesc jest o innej chorobie. Kolejny raz Picoult porusza problem moralnosci przy chorym dziecku, z tym, ze tutaj skupia...

Zakonczenie mnie doslownie zniszczylo.

Zakonczenie mnie doslownie zniszczylo.

Bardzo barwnie opisane zycie Janis.
Troche ciezka w czytaniu, momentami mozna sie pogubic w dialogach, ale mimo wszystko calkiem ciekawa ksiazka.

Bardzo barwnie opisane zycie Janis.
Troche ciezka w czytaniu, momentami mozna sie pogubic w dialogach, ale mimo wszystko calkiem ciekawa ksiazka.

Beznadzieja i tragedia to za male slowa na opisanie moich uczuc po przebrnieciu (z trudem) przez polowe "bloga". Nie rozumiem, kto i po co chcial to wydac.

Beznadzieja i tragedia to za male slowa na opisanie moich uczuc po przebrnieciu (z trudem) przez polowe "bloga". Nie rozumiem, kto i po co chcial to wydac.