Cały czas nie mogę pojąć jak można pod pozorem pomocy czynić dzieciom tak dotkliwą najczęściej psychicznie krzywdę... (chociaż zdążała się również fizyczna) Bardzo rezonuje we mnie manipulacja prowadzących, brak słuchania i zrozumienia dzieci - bo one są złe i już. Nie ważne czy to pierwsze piwo czy ktoś regularnie biorący narkotyki.
Trzeba coś z tym zrobić... Program to pomieszanie terapii 12 kroków z posłuszeństwem oraz zmuszaniem do znalezienia czegoś złego o rodzinie im gorzej tym lepiej więc najlepiej kłamać przychylając się do nauk kościelnych.

Cały czas nie mogę pojąć jak można pod pozorem pomocy czynić dzieciom tak dotkliwą najczęściej psychicznie krzywdę... (chociaż zdążała się również fizyczna) Bardzo rezonuje we mnie manipulacja prowadzących, brak słuchania i zrozumienia dzieci - bo one są złe i już. Nie ważne czy to pierwsze piwo czy ktoś regularnie biorący narkotyki.
Trzeba coś z tym zrobić... Program to...

To najgorsza książka około narkotykowa, którą czytałam w życiu. Wymęczona.

To najgorsza książka około narkotykowa, którą czytałam w życiu. Wymęczona.

historia o odwyku calkiem ciekawa, ale w jakim celu autor dodał historię dzieciństwa jest dla mnie niepojęte.

historia o odwyku calkiem ciekawa, ale w jakim celu autor dodał historię dzieciństwa jest dla mnie niepojęte.

To najstraszniejsza historia, jaką kiedykolwiek czytałam, a ta książka to nie jest horror. Pokazuje, że zło popełnione przez człowieka pod pretekstem pomocy drugiej osobie wcale nie jest złem, tylko właśnie pomocą. Pomocą jest molestowanie, ubliżanie, bicie, poniżanie. Nikt tego nie widzi, bo myśli że to pomaga. Albo chce myśleć, że pomaga.
To historia nie dla niedojrzałych osób. Przedstawia ona cały wachlarz ludzkich zachowań, który potrafi przerazić. Aczkolwiek powinien przeczytać ją każdy, by w niektórych aspektach przejrzeć na oczy.
Pomoc to nie zawsze coś dobrego.

To najstraszniejsza historia, jaką kiedykolwiek czytałam, a ta książka to nie jest horror. Pokazuje, że zło popełnione przez człowieka pod pretekstem pomocy drugiej osobie wcale nie jest złem, tylko właśnie pomocą. Pomocą jest molestowanie, ubliżanie, bicie, poniżanie. Nikt tego nie widzi, bo myśli że to pomaga. Albo chce myśleć, że pomaga.
To historia nie dla niedojrzałych...

7 /2018 7/10 krótka i na temat konkretna. Ciężko się czytało o cierpieniach młodej dziewczyny która tam wylądowała bo się raz upila. Ponizenie psychiczne fizyczne kary i molestowanie seksualne i brak wsparcia ze strony rodziców. Nie rozumiem czemu rodzice czasem a zwłaszcza wtedy kiedy nie powinni wierzą bardziej obcym ludziom. Taka zdrada boli najbardziej. Polecam

7 /2018 7/10 krótka i na temat konkretna. Ciężko się czytało o cierpieniach młodej dziewczyny która tam wylądowała bo się raz upila. Ponizenie psychiczne fizyczne kary i molestowanie seksualne i brak wsparcia ze strony rodziców. Nie rozumiem czemu rodzice czasem a zwłaszcza wtedy kiedy nie powinni wierzą bardziej obcym ludziom. Taka zdrada boli najbardziej. Polecam

Dawno, dawno temu czytałam tę książkę, pamiętam jak przez mgłę, ale pamiętam to, co najważniejsze. Znowu nie rozumiem rodziców. Jak można, nie będę debatować czy świadomie czy nie, zgotować piekło dziecku.. Może nie osobiście, ale zawsze.

Justine jest idealnym dzieckiem. I tylko RAZ upija się w towarzystwie kolegów. Jej rodzice, przewrażliwieni od czasu śmierci syna, Josha, umieszczają nastolatkę w specjalistycznym ośrodku dla zdemoralizowanej młodzieży Come Clean ( powinno się nazywać raczej Brain's Clean). Nie wiem czy to przemyśleli czy nie, czy poznali ten ośrodek, raczej nie. Są nieugięci, mimo błagań Justine. Dziewczyna przeżywa tam koszmar. Na początku przechodzi " inspekcję". Jest przebadana na obecność narkotyków w odbycie, ustach, włosach. I to boleśnie. Pamiętam,że bohaterka płakała z bólu. Ale to dopiero początek. Ten specjalistyczny ośrodek przypomina raczej pewnego rodzaju sektę. Uczestnicy " programu" są poddawani represjom. Nie ma telefonu, telewizji. Żadnego kontaktu ze światem zewnętrznym. Opiekunowie paplają o Bogu, podpierają się cytatami z biblii, a tak naprawdę piorą mózgi, szerzą nienawiść. Justine próbuje uciec, ale zostaje przyłapana.. I co? Seria znęcania się psychicznego, ale również niestety fizycznego. Dziewczyna pada ofiarą molestowania przez jednego z opiekunów. Pisząc tę opinię przypomniało mi się więcej okropnych szczegółów ( aż dziwne, naprawdę dawno to czytałam). Opiekun najpierw dotknął ją niby przypadkiem, " niewinnie". A później zakradał się do sypialni. Aż mi się niedobrze robiło, gdy kazał jej się rozbierać, w końcu sam ją rozbierał. Płakała i błagała. Najpierw udało jej się wymigać miesiączką, ale przecież to nie zawsze działa... Rodziców też błagała, ale nie wierzyli,że dzieje jej się krzywda...

Wstrząsająca. Przerażająca. Rodzice chcieli niby dobrze, ale przesadzili i to bardzo. Przede wszystkim trzeba ufać dzieciom a nie pseudo-psychologom. Nie uwierzyli córce, gdy wyznała,że ją krzywdzą. I musiała przechodzić przez piekło... Czy Justine udało się przetrwać? Czy jej oprawcy poniosą karę? Przeczytajcie i się dowiedzcie...

Dawno, dawno temu czytałam tę książkę, pamiętam jak przez mgłę, ale pamiętam to, co najważniejsze. Znowu nie rozumiem rodziców. Jak można, nie będę debatować czy świadomie czy nie, zgotować piekło dziecku.. Może nie osobiście, ale zawsze.

Justine jest idealnym dzieckiem. I tylko RAZ upija się w towarzystwie kolegów. Jej rodzice, przewrażliwieni od czasu śmierci syna,...

Kiedy jest się dobrym rodzicem? Nie wiem, bo nim nie jestem, ale nawet jeżeli będę, to chyba nie ma na to utartej rady, czy recepty.
Rodzice bliźniąt Justine i Josha nie należą, jednak w moim mniemaniu do najlepszych, ni to konserwatywni, ni to liberalni, kompletnie nie odnajdują się w rodzicielstwie, bo przynajmniej w mojej prywatnej opinii rodzic tak szybko nie skreśla swojego dziecka, nie pozwala, aby działa mu się krzywda, a tak właśnie jest.
Historię rodziny poznajemy z ust Justine, która wcześniej się tego nie spodziewając trafia do zakładu "Come Clean", gdzie mają ją rzekomo wyleczyć z jej nałogu. Ale jaki to nałóg? Justine sama nie wie, była na jednej imprezie w życiu, na której owszem wypiła za dużo alkoholu, ale nie stała się przez to, ani alkoholiczką, ani narkomanką. Ośrodka jednak to nie obchodzi, sposoby w jaki chcą ją uświadomić i "wyleczyć" wołają o pomstę do nieba. Torturowanie psychiczne, poniżanie, wmawianie rzeczy, które nie miały miejsca, gwałty i wiele wiele innych są na porządku dziennym w ośrodku. Większość dzieciaków, która tam przebywają mają już tak wyprane mózgi, że nie potrafią odróżnić prawdy od kłamstwa.
Rodzice nie reagują na tłumaczenia Justine, nic nie jest w stanie ich przekonać, że się mylą. Jak można tak nie znać własnego dziecka? Jak można skazać je na nieuzasadnione cierpnie? Najwyraźniej nie jest to takie trudne, jeżeli Jeff i Helen zrobili to po raz drugi, najpierw z Joshem, a potem z Justine.
Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że nie można powiedzieć, że to jest fikcja stworzona na potrzeby książki. Takie rzeczy się dzieją, może w tej chwili gdzieś w jakimś ośrodku, które nadal pewnie funkcjonują na podobnych zasadach, cierpi dzieciak, który nic złego nie zrobił, ale wszyscy usilnie mu wmawiają, że jest zły i manipulują nim tak, że w końcu w to uwierzy.
Zdecydowanie warto przeczytać.

Kiedy jest się dobrym rodzicem? Nie wiem, bo nim nie jestem, ale nawet jeżeli będę, to chyba nie ma na to utartej rady, czy recepty.
Rodzice bliźniąt Justine i Josha nie należą, jednak w moim mniemaniu do najlepszych, ni to konserwatywni, ni to liberalni, kompletnie nie odnajdują się w rodzicielstwie, bo przynajmniej w mojej prywatnej opinii rodzic tak szybko nie skreśla...

Książkę pochłonęłam..wprawdzie momentami pomijałam historie odnośnie dzieciństwa Justine ale byłam w ciężkim szoku czytając historie z odwyku. Co strona to większy szok- bo jak można robić takie pranie mózgu, jak można zamknąć na odwyku kogoś niewinnego, jak można przede wszystkim nie zrobić narkotestów przed przyjęciem, jak można kogoś tak traktować....

Książkę pochłonęłam..wprawdzie momentami pomijałam historie odnośnie dzieciństwa Justine ale byłam w ciężkim szoku czytając historie z odwyku. Co strona to większy szok- bo jak można robić takie pranie mózgu, jak można zamknąć na odwyku kogoś niewinnego, jak można przede wszystkim nie zrobić narkotestów przed przyjęciem, jak można kogoś tak traktować....

Sięgając po tę książkę nie spodziewałam się tylu emocji z mojej strony. Ostatnie 50 stron przeczytałam jednym tchem, a następnie siedziałam bezczynnie w ciemnym pokoju nie wiedząc co mam zrobić.

Terri Paddock przedstawia nam jak w latach 80-tych (w Stanach Zjednoczonych) rodzice wysyłali swoje nastoletnie pociechy do ośrodków rehabilitacyjnych z obawy, ze są uzależnione od narkotyków. Niestety zamiast obiecanej pomocy dzieci zostały upokarzane, molestowane, gwałcone i odbierali im ich podstawowe prawa.

Książka chociaż wstrząsająca, jest wspaniałym przykładem jak łatwo można manipulować i okłamywać ludzi. Jaki media miały (i jak sądze dalej mają) wpływ na opinie ludzi.

Sięgając po tę książkę nie spodziewałam się tylu emocji z mojej strony. Ostatnie 50 stron przeczytałam jednym tchem, a następnie siedziałam bezczynnie w ciemnym pokoju nie wiedząc co mam zrobić.

Terri Paddock przedstawia nam jak w latach 80-tych (w Stanach Zjednoczonych) rodzice wysyłali swoje nastoletnie pociechy do ośrodków rehabilitacyjnych z obawy, ze są uzależnione od...

Szczerze nie wiem co napisać o tej książce , wiele emocji mną szarpały jak ją czytałam . Miałam ochotę rzucać tą książkę ze złości. W głowie mi się nie mieściło że tak można traktować drugiego człowieka , młodą osobę .

Szczerze nie wiem co napisać o tej książce , wiele emocji mną szarpały jak ją czytałam . Miałam ochotę rzucać tą książkę ze złości. W głowie mi się nie mieściło że tak można traktować drugiego człowieka , młodą osobę .