Miło spędziłam z nią czas,jednak uważam,że Kasia ma w swoich zbiorach dużo więcej lepszych książek.

Miło spędziłam z nią czas,jednak uważam,że Kasia ma w swoich zbiorach dużo więcej lepszych książek.

Książka opisuje losy Judyty, osoby pozytywnie zakręconej, która doświadcza trudnych, życiowych sytuacji. Przeczytamy w niej o okolicznościach, które często spotykają nas na co dzień: jak zazdrość czy zaufanie w związku, a także naiwność w kwestii szybkiego wzbogacania się, często skutkująca utratą oszczędności życia. Książkę czyta się szybko, a czas mija przyjemnie.

Książka opisuje losy Judyty, osoby pozytywnie zakręconej, która doświadcza trudnych, życiowych sytuacji. Przeczytamy w niej o okolicznościach, które często spotykają nas na co dzień: jak zazdrość czy zaufanie w związku, a także naiwność w kwestii szybkiego wzbogacania się, często skutkująca utratą oszczędności życia. Książkę czyta się szybko, a czas mija przyjemnie.

Jako audiobook czytany przez Danutę Stenkę - fantastyczna. Słuchana w podróży znacznie ją umiliła.

Jako audiobook czytany przez Danutę Stenkę - fantastyczna. Słuchana w podróży znacznie ją umiliła.

Świetnie się słucha.

Świetnie się słucha.

Katarzyna Grochola jak zawsze niezawodna :)

Katarzyna Grochola jak zawsze niezawodna :)

Książka „Serce na temblaku” Katarzyny Grocholi zabiera nas do kontynuacji przygód Judyty z pierwszego tomu "Nigdy w życiu".
Historia zwariowanej i zakręconej Judyty nabiera rozpędu, zamieszkuje razem z Adamem, zwanym Niebieskiem, swoją nastoletnią córką Tosią, a po domu kręci się pies Borys.
Kobieta zmaga się z próbą wiary w mężczyznę, który nie do końca okazuje się idealny. Dodatkowo zła inwestycja pieniędzy sprowadza kłopoty na Judytę.
Książka to lekkie czytadło i odskocznia od poważniejszej literatury.

Książka „Serce na temblaku” Katarzyny Grocholi zabiera nas do kontynuacji przygód Judyty z pierwszego tomu "Nigdy w życiu".
Historia zwariowanej i zakręconej Judyty nabiera rozpędu, zamieszkuje razem z Adamem, zwanym Niebieskiem, swoją nastoletnią córką Tosią, a po domu kręci się pies Borys.
Kobieta zmaga się z próbą wiary w mężczyznę, który nie do końca okazuje się...

Szczerze się uśmiałam. To nie jest wybitna literatura, ale jako przyjemne oderwanie się od codzienności świetnie spełnia swoją role. Szczerze polecam.

Szczerze się uśmiałam. To nie jest wybitna literatura, ale jako przyjemne oderwanie się od codzienności świetnie spełnia swoją role. Szczerze polecam.

To miłe czytadło. Nie zapada w pamięć, nie jest szczególe. Ale polubiłam Judytę. Ta kontynuacja jest udana. Czyta się przyjemnie i szybko.

To miłe czytadło. Nie zapada w pamięć, nie jest szczególe. Ale polubiłam Judytę. Ta kontynuacja jest udana. Czyta się przyjemnie i szybko.

Śmieszna książka. Z jednej strony jest totalnie o niczym. Nic konkretnego się nie dzieje. Czytamy sobie o tym, że Judyta pracuje, że Judyta wychowuje córkę, że Judyta sadzi kwiatki, że Judyta je sucharki i taki tam, że Judyta po prostu żyje. Z drugiej strony, czytało się to tak przyjemnie, że ani przez chwilę się nie nudziłem. Po pierwszej części serii napisałem, że polubiłem styl pisania Grocholi, ale nie polubiłem Judyty. Po "Sercu..." lubię i Judytę, i Grocholę, i całą gromadkę sąsiadów. I w ogóle lubię życie. Swoje, bohaterów, wszystkich. Przyjemnie spędziłem czas przy tej książce i na pewno sięgnę po kolejną z serii.

Śmieszna książka. Z jednej strony jest totalnie o niczym. Nic konkretnego się nie dzieje. Czytamy sobie o tym, że Judyta pracuje, że Judyta wychowuje córkę, że Judyta sadzi kwiatki, że Judyta je sucharki i taki tam, że Judyta po prostu żyje. Z drugiej strony, czytało się to tak przyjemnie, że ani przez chwilę się nie nudziłem. Po pierwszej części serii napisałem, że...

Druga cześć przygód Judyty, nadal była napisana z humorem jak i pierwsza, ale czegoś mi w niej brakowało.

Druga cześć przygód Judyty, nadal była napisana z humorem jak i pierwsza, ale czegoś mi w niej brakowało.