Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetny poradnik dla każdej ciężarnej. Wiedziałam sporo o ciąży i rozwoju dziecka, jednak w dalszym ciągu miałam mnóstwo pytań i wątpliwości. "W oczekiwaniu na dziecko" wyczerpująco opisuje każdy ciążowy aspekt, zebrane jest tutaj wszystko, co powinno się wiedzieć. Wydanie tej książki sprzed dwudziestu paru lat było wsparciem dla mojej mamy, a nowe wydanie jest wsparciem dla mnie. Jako przyszła mama bardzo polecam.

Świetny poradnik dla każdej ciężarnej. Wiedziałam sporo o ciąży i rozwoju dziecka, jednak w dalszym ciągu miałam mnóstwo pytań i wątpliwości. "W oczekiwaniu na dziecko" wyczerpująco opisuje każdy ciążowy aspekt, zebrane jest tutaj wszystko, co powinno się wiedzieć. Wydanie tej książki sprzed dwudziestu paru lat było wsparciem dla mojej mamy, a nowe wydanie jest wsparciem...

Nie przepadam za romansami, jednakże coś skusiło mnie do tego, by przeczytać "Delirium". Może był to fakt, że bardzo polubiłam postapokaliptyczne powieści. Książka Lauren Oliver jest jedną z wielu tego typu książek. Sztuka polega na tym, by się wybić oryginalnością, co nie każdemu autorowi się udaje.

Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem świata stworzonego przez autorkę. Kolejny raz spotykamy się z przerażającą wizją przyszłości, która jednak różni się od tych już nam znanych. Świat bez miłości jest sztuczny, pusty, jałowy. Ludzie są jak roboty, pozbawieni podstawowych uczuć, jak miłość, przyjaźń, współczucie, tęsknota, empatia, które przecież czynią nas istotami ludzkimi. Ich celem jest "prześlizgnięcie się" przez życie oraz rozmnażanie się. Wszystko jest pod ścisłą kontrolą rządu. To oni wybierają ci ścieżkę dalszej edukacji, partnera życiowego, ustalają ile możecie mieć dzieci. Wszyscy są pod stałą obserwacją. Podejrzane zachowanie jest od razu tłumione poprzez karę więzienną lub śmierć. Jednakże największym koszmarem jest zachorowanie na delirię - miłość. Ludzkość obawia się tej choroby, dlatego każdy musi przyjąć obowiązkowe remedium w wieku 18 lat, by zostać wyleczonym. Po zabiegu nikt nie jest już taki sam. Główna bohaterka, Lena, odlicza ostatnie miesiące do swojego wyleczenia, którego nie może się już doczekać. Coś w niej się jednak zmienia. Rodzi się w niej buntowniczka. Poznaje Aleksa, dzięki któremu powoli uświadamia sobie, jak rząd manipuluje ludźmi. Wszystko, co jej wmawiali to kłamstwo. Staje się też coś, czego tak się bała - pojawiają się u niej pierwsze symptomy delirii...

Podczas czytania było kilka momentów, które mnie zaskoczyły. Jednym z takich momentów było na pewno zakończenie. Nie sądziłam, że będzie smutne. Lektura zdecydowanie zachęciła mnie do przeczytania kolejnej części. Mimo, że jest to książka o miłości, temat przewodni nie rzuca się aż tak w oczy, nie jest to kolejna słodka opowieść o idealnym związku. Zwraca się tu dużą uwagę na to, jak zmienił się świat. Poruszane są bardzo ważne tematy, które po części dotykają już naszą współczesność. Wizja przyszłości stworzona przez Lauren Oliver jest straszna. Utwierdziłam się w przekonaniu, że nie mogłabym tak żyć. Nie mogłabym żyć bez miłości, nie byłabym wtedy człowiekiem. Zapewne na miejscu głównej bohaterki również bym się buntowała. Zachęcam do przeczytania "Delirium" chociażby po to, by przekonać się, jak ważna jest w naszym życiu miłość (nie tylko do partnera, ale również do rodziny, czy przyjaciół). Mimo, iż jest to powieść skierowana do nastoletnich czytelników, to daje dużo do myślenia. Jedna z lepszych książek tego gatunku.

Nie przepadam za romansami, jednakże coś skusiło mnie do tego, by przeczytać "Delirium". Może był to fakt, że bardzo polubiłam postapokaliptyczne powieści. Książka Lauren Oliver jest jedną z wielu tego typu książek. Sztuka polega na tym, by się wybić oryginalnością, co nie każdemu autorowi się udaje.

Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem świata stworzonego przez autorkę....

No i stało się. Po wielu miesiącach w końcu zdobyłam "Patriotę" i mogłam poznać zakończenie historii, która tak mnie wciągnęła. Patrzę teraz na ekran i nie mam pojęcia, jak opisać swoje emocje po skończonej lekturze. Przywiązałam się do June i Daya oraz ich walki z władzą. Autorka zagrała na uczuciach czytelników. Szybka akcja, nieprzewidywalne zwroty, chaos - to wszystko składa się na brawurowy finał "Legendy". Od końcówki nie mogłam się oderwać, czytałam do rana, ponieważ nie mogłabym zasnąć, nie znając dalszej części. Zakończenie czytałam ze ściśniętym gardłem oraz ze łzami w oczach, takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam. Z całego serca polecam trylogię Marie Lu tym, którzy jeszcze jej nie znają. Ja zaufałam opiniom innych, weszłam w świat "Legendy" i nie żałuję. Nie jest to seria tylko dla nastolatków. Moja mama również została pochłonięta przez tę dystopijną historię. Dlatego uważam, że warto dać jej szansę bez względu na wiek.

No i stało się. Po wielu miesiącach w końcu zdobyłam "Patriotę" i mogłam poznać zakończenie historii, która tak mnie wciągnęła. Patrzę teraz na ekran i nie mam pojęcia, jak opisać swoje emocje po skończonej lekturze. Przywiązałam się do June i Daya oraz ich walki z władzą. Autorka zagrała na uczuciach czytelników. Szybka akcja, nieprzewidywalne zwroty, chaos - to wszystko...